Britt Claeys schreef op zaterdag 14 maart 2009, 14:10:


Ja Britt, jouw paarden hebben nu een "stapke in de wereld gezet" en 't is goed afgelopen maar, ik zou ook niet goed weten wat te doen!!! Je kan daar niet eeuwig kamperen hé. Zijn die vorige gebeurtenissen ook in 't weekend gebeurd?

Een camera installeren? Heb je met de politie gesproken? Hebben zij een idee wat je zou kunnen doen? Aan de ingang een echt hek zetten? Héél veel stroom op de draad zodat ze een échte schok krijgen wanneer ze daar aankomen?
Is't een wraakactie? Jaloezie? Vandalisme?

Marianne

Maria Delavega schreef op dinsdag 17 maart 2009, 15:45:


Onze Sela was hengstig op 12 maanden... dus, waarom niet?

Marianne

Anja Seijn schreef op zondag 22 maart 2009, 9:58:


Anja, ze staan toch naast je huis? Wat is dan het probleem, je kan ze toch echt van dichtbij volgen?
Twee jaar geleden in mei, hebben wij onze Couscous gekocht, die heeft toen nog vreselijk staan "shaken" op de wei (2km verderop) , in de regen en de wind... dat paardje voelde zich toen écht ellendig, was dat niet gewend en waarschijnlijk ook ongelukkig door de verhuis We hebben haar toen naar huis gehaald en hier in de paddock gezet. Uit de wind was alles OK, wilde ze zelfs niet in de schuilstal. Ik heb toen een regendeken voor mijn klein arabiereke gekocht... maar NOOIT gebruikt .

Maar de combinatie van regen en wind voelt voor een paard inderdaad véél kouder aan dan gewoon wat vrieskou.

Marianne

Anja Seijn schreef op zondag 22 maart 2009, 20:15:


Anja, écht, wanneer jij je er slecht bij voelt...
Voor jouw paarden maakt het niks uit of ze nog een paar keer op stal staan of een deken op hebben... Jullie zijn gewoon aan het uitbollen
Take it easy

Marianne

Anja Seijn schreef op zondag 22 maart 2009, 20:22:


Enne, ik wil hier nog iets aan toevoegen!
Toen onze Sela bij ons kwam, drie jaar terug op 2 mei...
Sela was toen een jaarling, kwam zogezegd ook van PN-mensen... en wij helemaal in de ban van "paardnatuurlijk".
Maar Sela werd niet toegelaten in de inloopstal en was de tweede dag al snipverkouden met groene snot... Wat voelden wij ons toen pas slecht
Ik kan wel vertellen dat zoiets ons nooit meer gaat gebeuren. Echte amateurs waren we.

Marianne

Spirithorses schreef op zondag 22 maart 2009, 21:08:


Onze Indy begint er ook van te flippen! Die briest dan de hele tijd en kan niet meer met haar vier voeten tegelijkertijd op de grond staan
Apache, die werd er zo'n vijf minuten wat energieker van en dan zakte dat terug weg


Marianne

Anja Seijn schreef op maandag 23 maart 2009, 7:58:


Denk daar maar eens goed over na Anja!

Marianne

Spirithorses schreef op maandag 23 maart 2009, 14:24:


Inderdaad...
Apache heeft één zomer niet geschuurd... hij stond toen 50% op de wei en 50% in de paddock met hooi. Dat heeft hem toen geholpen.
Wij dachten toen dat het aan de behandeling met Traumeel lag maar het jaar daarop stond hij mét Traumeel 100% op de wei en hij ging terug schuren...
Hij schuurde wel niet zo héél erg... alleen zijn manen en het begon pas einde juni.

Marianne

van lennep schreef op maandag 23 maart 2009, 15:06:


Wij gaven het met geraspte appel...
Is natuurlijk niet zoals het hoort op PN....
't Ging wél goed binnen

Marianne

Piet schreef op maandag 23 maart 2009, 15:20:


Piet, Eddy is toch Monty Roberts niet...?
Trailerladen à la Eddy is toch niet trailerladen à la Monty Roberts?
Waarom zou een join up van Eddy dan hetzelfde zijn dan die van Monty?

Wij, (in Vlaanderen) zeggen ook een "Bic" tegen alles wat schrijft...
Misschien moet er dan voor alle duidelijkheid een andere term uitgevonden worden voor het feit dat men een paard "even wegstuurt en daarna uitnodigt".

Het wegsturen moet soms maar héél eventjes zijn en de reaktie van het paard op het uitnodigen moet soms ook maar héél klein zijn. Je moet het alleen maar herkennen.

Marianne

veb schreef op maandag 23 maart 2009, 15:38:


Wel, onze 4 paarden staan 's winters meestal in onze paddock. Ze worden regelmatig uitgelaten op de wei maar toch... de paddock is de winterplaats.
Omdat onze vier merries "niet te doen zijn" zo samen in de paddock en er eentje bij is die de anderen kreupel mept in de schuilstal, hebben we de paddock in twee stukken verdeeld. Twee paarden hebben dus de beschikking over de inloopstal en de twee anderen... die staan gewoon buiten...
't Was deze winter niet bepaald zacht, ze hebben er geen hinder van ondervonden. Geen dekens, niks...
De schuilstal wordt vooral gebruikt als "latrine".
Ze staan alle vier continu buiten, in regen en wind.
Ik moet er wel eerlijk aan toevoegen dat wij in een bos wonen, ze zijn dus beschut tegen de wind. Maar... onze paarden hebben gewoon zuurstof nodig

Marianne

Marianne

Spirithorses schreef op maandag 23 maart 2009, 15:43:


Zo is het bij de onzen ook gebeurd. Bij Couscous ging dat op één, twee, drie. Die haar hoofdje ging pzzzz naar beneden. Gerd moest met zijn schouder haar hoofd ondersteunen. Bij Mel...die gaf zich dus niet over, dat is toch een geval apart. Haar hoofd ging pzzz naar boven, ze stapte achteruit tot ze tegen de omheining stond en Gerd moest dan haar hoofd omlaag trekken.

Marianne

Anja Seijn schreef op maandag 23 maart 2009, 22:12:


Een handje haver, spelt... een stukje voederbiet... een "schijfje" wortel... een "partje" appel, of de schil van jouw appel

Marianne

Anja Seijn schreef op woensdag 25 maart 2009, 22:59:


Ik deed dat vroeger met Apache. Ik gaf "Schindele's leem" en nam het zelf ook, lekker goor zo'n troep zand in je mond Kan je lekker knarsentanden...
De meesten hier vinden het maar stom gedoe
Het resultaat is natuurlijk moeilijk meetbaar hé!

Marianne

Nathalie Lagasse schreef op maandag 23 maart 2009, 18:40:


Knap Nathalie! Proficiat!!!

Marianne