Anne den Otter heeft samen met Andrea een artikel geschreven voor het tijdschrift Level Up www.level-upmagazine.nl/. Het artikel zoals dat in het tijdschrift is geplaatst, zie je op de foto's. Voor de leesbaarheid hebben we ook de losse tekst hieronder geplaatst.

Natuurlijk Bekappen in Level Up

Door Andrea Vermeulen:

Tien jaar geleden, toen ik mezelf de vraag stelde waarom een paard in de natuur geen hoefsmid nodig heeft, ging het balletje snel rollen en binnen een paar maanden bekapten wij onze eigen paarden. Natuurlijk was het heel erg spannend en Ariel heeft veel geoefend, gelezen en geleerd (wat overigens nooit stopt), maar eerlijk is eerlijk, in onze kudde lopen 24 hoeven die alleen door ons bekapt worden en waarmee we werkelijk nog nooit een probleem hebben ondervonden. Het blijft wel een feit dat natuurlijk bekappen maar een klein onderdeel van het totaalpakket is, namelijk de hele leefwijze van het paard, want het is één groot samenhangend geheel. In dit artikel wil ik jullie verder meenemen naar de inhoud en het proces van natuurlijk bekappen en dat laat ik over aan Anne den Otter, een jongedame die ons qua kennis met een sneltreinvaart heeft ingehaald en verstand van zaken heeft.

Door Anne:

De hoeven, tegenwoordig een gevoelig onderwerp in de paardenwereld. Er zijn zo veel meningen. Zelfs binnen de twee grote stromingen, laten we ze de ‘traditionele hoefverzorging’ en de ‘natuurlijke hoefverzorging’ noemen, zijn er nog heel veel verschillende richtingen. Ik wil jullie meenemen in mijn visie, door jullie het verhaal van mij en mijn paard te vertellen.

Het begin

Mijn fascinatie voor hoeven begon toen ik 18 jaar oud was. Othello, toen mijn verzorgpaard, werd van mij. Een eigen paard... Ik had door mijn interesse in het natuurlijk houden van paarden al lang besloten dat zijn ijzers eronderuit zouden gaan. Wat was dat spannend! De hoefsmid had altijd geroepen: “Nee die kan niet zonder ijzers hoor, die heeft een platvoet!” Een hele tijd heb ik dat voor waar aangenomen. IJzers waren normaal, ieder paard had ze toch? Zonder ijzers kon je toch geen buitenritten maken?

Zoals velen ben ik begonnen op een manege. Hier hadden alle paarden lange, grote hoeven. Dit was het ‘normale’ beeld voor mij. Het werk van de smid vond ik altijd leuk om te zien. Misschien mocht ik wel een oud ijzer hebben als ik lang genoeg bleef staan kijken... Op deze manege heb ik ook mijn paard Othello leren kennen. Na hem hier een aantal jaar te hebben verzorgd, verhuisde hij naar een stal waar hij overdag buiten kon staan. Wat zag ik hem opleven! Op deze stal leerde ik Andrea kennen en maakte ik kennis met Centered Riding, bitloos rijden en natuurlijk bekappen. Nog altijd praatte ik vrolijk de smid na: “Ja maar die van mij kan niet zonder ijzers, hij heeft een platvoet.” Ik had er alle vertrouwen in dat mijn smid wist wat het beste was voor de hoeven van mijn paard.

Bewustwording

Ik begon me steeds meer in te lezen in natuurlijk paarden houden. Ik vond het ontzettend interessant, en vergaarde in korte tijd heel veel kennis. Vooral Paard Natuurlijk (www.paardnatuurlijk.nl) heeft me hier erg bij geholpen. Ik ondervond dat natuurlijk paarden houden helemaal niet zweverig was, maar juist ontzettend wetenschappelijk onderbouwd.

Toen Othello écht van mij werd was ik door het dolle heen. Ik kon hem nu het leven bieden dat ik hem al zo lang wilde geven. Ariel heeft me geholpen met de eerste stap naar goede blote voeten: de ijzers gingen eraf! Vlak hierna heb ik zelf de cursus natuurlijk bekappen gedaan bij Piet Loof van Paard Natuurlijk, en kon ik Othello zijn hoeven zelf gaan bijhouden. Wat voelde het goed om meer te weten over hoeven, en om zelf de controle te hebben over de hoeven van mijn paard. Ariel bleef me checken en me tips geven tot ik het zelf kon. De cursus was niet alleen handig omdat ik de hoeven van mijn paard nu tussendoor zelf bij kon houden, maar ook omdat ik nu beter kon beoordelen hoe de staat van de hoeven was. En niet alleen bij mijn eigen paard.

Zelf bekappen

Op de cursus werd me al verteld dat het zeker een jaar kan duren voor een paard 4 ‘nieuwe’ hoeven heeft. Dit jaar heb ik mijn paard ook gegeven. Niet door hem in de weide te laten staan... Nee, ik heb zijn hoeven getraind door juist het asfalt en de steentjes op te zoeken. In het begin was Othello wel wat gevoelig, maar dit beterde snel. Op de volgende punten zijn Othello’s hoeven sterk verbeterd sinds de natuurlijke bekapping:

• Zijn verschillende voorhoeven begonnen weer op elkaar te lijken qua vorm.
• Bij zijn achterhoeven trok de scheefheid weg.
• De druk op alle 4 de kroonranden en hoefballen verdween.
• De platvoet aan een van zijn voorhoeven (die uiteindelijk een verbreedde witte lijn bleek te hebben en ondergeschoven hielen) trok weg.
• De hoge hiel aan de andere voorhoef verlaagde.
• De stralen werden breder en voller.
• De zolen werden holler.
• De ingegroeide steunsels kwamen weer op de goede plek te staan.

Ik leerde dat het bijhouden van de hoeven de kunst was. In het begin bekapte ik wekelijks (!), waardoor er een flinke groei op gang kwam en de hoefstand ook in hoog tempo verbeterde. Ik weet nog dat ik een buitenritje aan het maken was, ongeveer een half jaar nadat de ijzers eraf waren gegaan, en dat ik voor het eerst weer écht vertrouwen had in Ot’s voeten. Hij had zin om te draven op het asfalt en man, wat liep hij lekker! Zijn hoeven bleven verbeteren en werden alleen maar mooier. Othello is, in plaats van op zijn teen, op zijn hiel gaan landen. Vergelijk het met op hoge hakken lopen: ook wij mensen horen op onze hiel te landen en af te rollen naar onze tenen. Op het moment dat we hakken aantrekken verandert onze manier van lopen vaak. Het afrollen van de voet verloopt niet meer zoals het hoort. Ook bij paarden gebeurt dit door hoge hielen. Om nog even door te gaan met vergelijken: Dames, hoe lekker is het om die hoge hakken uit te trekken? En hoeveel last kun je soms hebben van je pezen en spieren? Zo werkt het bij paarden ook. Helaas bestaat nog altijd de fabel dat hoge hielen de pezen ontlasten.

Ontdekkingsreis

Al met al is het een hele ontdekkingsreis geweest voor me. Nu, bijna drie jaar later, is mijn interesse in hoeven uitgegroeid tot een passie. Ik heb twee cursussen gedaan, een tijd de drie paarden ‘thuis’ bekapt, en heel veel gelezen en geleerd in de Facebook groep van Paard Natuurlijk. Inmiddels ben ik medebeheerder van deze groep en ben ik langzaamaan begonnen met het bekappen van andermans paarden. Dit met ‘begeleiding’ van anatomisch bekapster Anne Schuite, van wie ik elke keer weer meer leer. Na de zomer hoop ik enkele maanden met haar mee te kunnen lopen om alleen nog maar meer te leren over hoeven en het oplossen van problemen. Bij mijn ontdekkingsreis hoort niet alleen het hoeven-verhaal, maar nog zo veel meer... Ik kwam erachter dat mijn paard gelukkiger is in een kudde, waar hij 24/7 zelf kan kiezen of hij binnen of buiten gaat staan. Ook kwam ik erachter dat lopen met een bit niet alleen pijn kan doen bij een paard, maar ook (door de kauw- reflex) hetzelfde voelt als iets moeten eten terwijl je hard moet fietsen (slikken en ademhalen tegelijk). Daarnaast stopte ik met het voeren van krachtvoer. Ik ontdekte dat granen de micro-organismen die het ruwvoer verteren kapotmaken. Dit alles heeft ervoor gezorgd dat mijn paard nu gelukkiger is dan ooit en dat hij, voor zover ik hem dat kan bieden, kan leven zoals een paard hoort te leven. Ik blijf kritisch denken en stel mezelf continue de vraag: ‘Hoe kan ik het leven van mijn paard zo dicht mogelijk bij zijn natuur houden?’, en: ‘Wat heeft mijn paard hieraan?’. Ik leer nog steeds bij, en dat proces zal (hoop ik!) nooit stoppen.

Tekst: Andrea Vermeulen en Anne den Otter Foto’s: Dymph Essenstam, Anne den Otter en www.paardnatuurlijk.nl