Sandra van Bommel schreef op dinsdag 22 juni 2010, 10:31:
> Verfijning, zeggen de meeste dan meteen. Goed... de bedoeling is dus om
> met zo weinig mogelijk een paard te laten luisteren. En om dat met de pink
> (bij wijze van spreke) te kunnen doen, komt er in de hoge dressuur een of
> meerdere scherpe bitten in te liggen, die inwerking hebben bij minimale
> druk.
Dat "fijn en subtiel" gaat dan ook alleen op voor de ruiter. Nièt voor het paard.
Als ruiter kun je met je pink je paard meer pijn doen in de mond als met je hele hand, arm en bovenlichaam op bijv. de neus.
"Ik kan mijn paard op m'n pinken rijden" zeggen ze zo trots. Tja, je wilt niet weten wat een pinkbeweging in de mond van het paard teweegbrengt.
> Als het goed is, komt de ruiter nauwelijks aan dat bit.
> De praktijk laat heel wat anders zien, ook (of vooral) in de topsport.
Precies. Het is één en al leed wat je ziet, echt vreselijk. En de mensen hebben het zelf helemaal niet door, dat is het trieste ervan.
--------------------------------------
Paard & Mens Connection
Warboel
