Marlies Sanders schreef op maandag 15 april 2013, 16:29:


Nee, Amsterdam!

Ben net even naar de boerenbuurman gelopen en ze kunnen buiten blijven. Er is nog geen gras op het stuk waar ze nu staan. Krijgen gewoon hooi. Gras duurt nog wel een week of 2.

Buitenritten staan voorlopig niet op de planning. Dat gaat waarschijnlijk het eerste jaar niet lukken. Mochten de voeten een beetje opgeknapt zijn dan kan ik altijd met de trailer ergens naar toe crossen en lekker een zandpad opzoeken, of het strand.

Wat men op de manege vindt van ingetape-te voeten interesseert me werkelijk niets. Ik word alleen een beetje moe van al die vragen en opmerkingen en heb gewoon geen zin om het uit te leggen(begrijp het zelf nog maar net ). Maar als ik dat zeg dan krijg ik meteen weer te horen dat ik zo "bot en onbehouwen" ben. Ach, dan maar bot en onbehouwen.

Myriam schreef op maandag 15 april 2013, 19:45:


Ben ik helemaal met je eens Myriam. Ik vergat erbij te zeggen dat het vaak om onechte vragen gaat. Indien iemand oprecht geinteresseerd is zal ik zeker proberen uit te leggen wat ik aan het doen ben met mijn paarden en waarom ik het doe.

Nils Vellinga schreef op maandag 15 april 2013, 21:39:


Nils, bedankt. Het filmpje staat ook op deze site. Heb het bekeken, is toch geweldig?!

Hoop over een jaar ook zo met merrie over het asfalt te "knallen" .

Nou, daar zijn ze dan! Wat op de foto's goed te zien is zijn de vele kneuzingen die in de voeten zitten. Marco gaf aan dat de "gele" kleur ook allemaal plasma is en dat, dat dus eigenlijk een totale ontsteking van de zool betekent.

Op foto 7 is goed de scheur van de linkervoorvoet (binnenzijde) te zien en de boog in de kroonrand. Deze "boog" zakte een stuk weg nadat Marco een klein beetje de druk heeft verminderd. Aan de buitenzijde zit geen scheur, maar ook daar verdween de boog uit de kroonrand.

Verder ben ik wel benieuwd wat jullie van deze voeten vinden? Dan kan ik eens testen of jullie de cursus nog goed in jullie hoofd hebben. Ik ga jullie commentaar natuurlijk vergelijken met het commentaar van Piet dat ik op deze foto's kreeg.

En hier de foto's van de merrie. De zwarte voeten zijn de voorvoeten en de witte zitten achter . Zou het leuk vinden als jullie hier je licht over laten schijnen.

Wat mij gisteren weer opviel is dat de straal vooral aan de achtervoeten, eigenlijk veel dikker zijn dan de rest van de voet. De straal steekt gewoon uit. Dat is wat ik bedoelde met lopen op de straal. Ze loopt eigenlijk alleen maar op de straal.

MarshaBart schreef op dinsdag 16 april 2013, 9:34:


Als ze nu op het harde staat is ze ook niet ontspannen en gisteren tijdens het foto's maken waren er buren in de tuin lekker fikkie aan het stoken, dus dat maakte het extra spannend.

Maar verder heeft ze in het algemeen last van spanning in haar lijf. Ik heb goede hoop met alle ervaringen die ik hier heb gelezen dat, dat straks ook een stuk beter gaat.

MarshaBart schreef op dinsdag 16 april 2013, 9:56:


Dat hoop ik zo! De tijd zal het leren. Ze hebben vannacht lekker buiten geslapen. Ze vonden het gisteravond wel een beetje vreemd. Want alle anderen gingen naar binnen, dus wilden ze mee! Maar wat zagen ze er vanochtend heerlijk uit! Helemaal onder de prut

Christel Provaas schreef op dinsdag 16 april 2013, 10:35:


Volgens mij zijn jullie allemaal geslaagd! . Als ik combineer wat Piet en Marco over de voeten gezegd hebben, dan komen jullie een heel eind. Vooral het hoefbeen dat laag zit, speelt de ruin parten. Volgens Marco kan dit een oorzaak zijn van de "hb". Ik hoop dat hij gelijk heeft en dat het niet door gras komt. Tijd zal het leren.

Ik zal als Marco de 2e keer is geweest weer wat foto's maken. De kroonrand wordt nu nl al minder omhoog geduwd.

Marlies Sanders schreef op dinsdag 16 april 2013, 9:07:


Marco heeft niet zo heel veel gedaan. Zoals Joop al schrijft is er niet zo veel mogelijk. Hij heeft alleen iets aan de stand verandert waardoor in ieder geval de boog uit de kroonrand een stuk minder is geworden.

Christel Provaas schreef op dinsdag 16 april 2013, 11:10:


, ben ik met je eens hoor. Ik bekeek het even puur vanuit "gezonde voeten"!

Ik draaf in principe al niet eens op de weg.

cindybijl schreef op dinsdag 16 april 2013, 11:06:



Ik heb (gelukkig) geen enkele ervaring met ZE, maar is het niet zo dat onbemest land ook zo zijn risico's met zich meebrengt?

Hoe deze risico's in verhouding staan tot problemen met ZE weet ik niet, maar voor fructaangehaltes is het toch juist belangrij dat er wel iets van mest wordt gebruikt?

Ben al even aan het zoeken geweest, maar kan niet exact vinden wat ik bedoel. Mijn ruin laat de laatste dagen best wel vaak zijn piemel hangen . Nu is deze ook behoorlijk vies. Als ik de korsten eraf wil peuteren dan trekt hij hem snel weer naar binnen. Korsten zitten vast.

Moet eerlijk zeggen dat ik het wel eens heb schoongemaakt met afgekoeld gekookt water, maar ik denk dat daar de dikke korsten dus niet van weggaan. Het valt nu gewoon op, dat hij "hem" met regelmaat lekker laat hangen. Koker is niet dik of gevoelig o.i.d. Maar ik kan me voorstellen dat die korsten niet prettig voor hem voelen.

Wassen met babyshampoo zag ik voorbij komen? En olie? Wat voor olie? Baby-olie? Gewoon met spons, sop en al de koker in? Daarna olie erop (erin)?.

Dat laat hij wel toe, maar hoe weet je zeker dat je alle shampooresten wegkrijgt?

Sandra van Bommel schreef op dinsdag 16 april 2013, 12:57:


Klopt! Een paard wat bijvoorbeeld in correct verticaal evenwicht gereden wordt, zal als gevolg daarvan, zijn buikspieren aanspannen, met als gevolg dat zijn rugspieren ontspannen, doordat de rugspieren ontspannen zal het paard de hals laten vallen en in de voorwaarts/neerwaartse tendens komen. De achterbenen horen te "slingeren" gelijk de slinger van een klok. Dus evenveel naar voor als naar achter. Daarna kunnen we het paard gaan "ophouden". Over de term "ophouden" bestaat behoorlijk veel discussie, waar ik zelf ook nog niet voldoende van op de hoogte ben.

Ophouden betekent bij mij dat ik mijn bovenlichaam (gewicht) minimaal iets naar achteren verplaats, waarbij mijn handen op de dezelfde afstand van mijn buik blijven. Zodra het paard reageert (en hier komt de fijngevoeligheid van de ruiter om de hoek), gaat mijn gewicht weer op zijn plek. En mijn handen blijven nog steeds op gelijke afstand van mijn buik. Dit gebeurt binnen enkele seconden. Soms is alleen een verplaatsing van mijn hoofd voldoende om merrie te laten reageren. Paardrijden is in mijn geval een aaneenschakeling van ophoudingen. Let op, als het paard de voorwaartse drang verliest dan stop ik direct met ophouden! Voorwaartse drang MOET er zijn.

Marlies Sanders schreef op dinsdag 16 april 2013, 13:12:


Mijn merrie vind het heerlijk als aan haar uiers zit. Het probleem bij de ruin is, dat het nogal vast zit. Shampoo ben ik ook een beetje huiverig voor. Maar het zou er natuurlijk wel voor kunnen zorgen dat de korsten loslaten.

Marlies Sanders schreef op dinsdag 16 april 2013, 13:09:


Kan ik me voorstellen. Ik hoop dat, dat van week lukt. Komt een beetje lastig uit. Ik wil jullie ook graag de foto van "boog in de kroonrand" laten zien die een heel stuk minder is dan de foto's die jullie nu zien.

Het is jammer dat ik nog niet zoveel kennis heb, dus ik kan het nog niet helemaal goed uitleggen.