van lennep schreef op zaterdag 17 juni 2006, 8:51:


De meeste van de gebruikte bestrijdings middelen zijn afgebroken v'óór dat ze het grond water bereiken. Het risico dat het in het OPPERVLAKTEwater terecht komt is groter.
Mijn put zit slechts 9 meter diep en in dat water zit minder nitraat als in ons lijding water. Ook is de ph waarde lager. En ik zit MIDDEN in melkvee gebied. Door de grootere verontreiniging als zand en grond deeltjes die ik niet met gewone filters er uit kan halen is het niet geschikt voor menselijke konsumtie.
Met speciale, dure, filters lukt dat wel.

Nils en Olly

Piet schreef op zaterdag 17 juni 2006, 21:02:


Natuurlijk Piet, goed gezien. En al 15 jaar jong.
Nils en Olly

Piet schreef op zaterdag 17 juni 2006, 21:15:


De eerste is de spijker op de kop. Heb haar gekocht als kalf van geen week oud, ziek en op sterven na dood. Voor haar zijn we naar hier verhuist, goedkope grond . Heb Jaren zelf zoveel mogelijk zelfvoorzienend en ambachtelijk werk gedaan. Kalveren "getreokken", varkens vet gemest, "vet haantjes"enzz. Niets is levend van het erf vertrokken.
MAAR, ik ben geen boer. IK kon mijn emotie's niet scheiden. Was steeds te gehecht aan de dieren als ze weer geslacht moesten worden. Toen het met het 3e kalf van Augusta bijna fataal was voor haar, zijn we er mee gestopt. ZIJ IS ZO'N LIEF DIER, zij is de hoeksteen van onze samen leving
Nils en Olly

belinda defraene schreef op maandag 19 juni 2006, 21:16:


Hier hebben we misschien een antwoord op de vraag, waarom men ooit in de oudheid met hoefschoenen is begonnen ??
Dat paard in de vrije natuur loop gemiddeld 3km per uur, eet daarbij, is onbelast en in balans.

Wij mensen, willen dat het paard 6 á 7 km per uur stapt, beestje geen tijd krijgt om onderweg rustig te grazen en als het paard het goed getroffen heeft, lopen WIJ ZELF de helft van de tijd mee.
Van uit Duitsland heb ik mee gekregen, dat de ruiter minstens zo getraind en atletisch moet zijn als zijn/haar paard, om dergelijke prestaties te kunnen leveren.
NU begin ik te begrijpen wat ze daar mee bedoelden.

Nu lijkt het mij zelfs mogelijk, dat de hoeven van het paard, bij die afstanden en tijds duur, ook nog te snel slijten ook al zou het op zachte bodem lopen.

Belinda, ik heb geen negative kritiek bedoeld, ik vind je dapper
Het waren wat overwegingen en zal het gebruiken als les voor ons zelf.

Nils en Olly

Frans Veldman schreef op maandag 19 juni 2006, 22:58:


Hé Frans, je kunt ook zeggen "ik geloof niet zo in die theorie"
MOET dat nu "geen snars"zijn?


Waar staat "ge-evolueerd" ??

Nee, voor een NATUURLIJKE SELECTIE zal het niets uitmaken.
Maar de SHOCK TOESTAND is wel degelijk een meganisme tegen dat lijden.
Ik KEN iemand die een eigenlijk dodelijk ongeluk heeft gehad en zich de laatste seconden vóór de klap (140 km/u tegen een container ) niet kan herinneren. Volgens, zijn eigen zeggen, was hij toen al in SHOCK.

Groeten, Nils en Olly

Isabel van der Made schreef op maandag 19 juni 2006, 22:59:


Ja, zo'n idee had ik ook. even met twee mensen\, één die de benen doet en één die het paard aan een lange lijn heeft. Nooit vast binden, dan kan er niets kapot, letterlijk en figuurlijk ?

Nils en Olly

eddy DRUPPEL schreef op maandag 19 juni 2006, 23:25:


Succes is een zware last
Nils en Olly

Nick Altena schreef op maandag 19 juni 2006, 23:48:


Nee, ik had het over het verkorten van LIJDEN

Nog wat geleerd??
Nils en Olly

Huertecilla schreef op dinsdag 20 juni 2006, 20:20:

Hmmm, snap ik even niet HC.
Een wandeling op de rug van mijn paard van 20 ? km door de bergen, voor mijn plezier mag wel, maar discusssiëren van af het paard over dat paard doe je niet? ( 20 min ? )
Nils en Olly

Christel Provaas schreef op dinsdag 20 juni 2006, 20:22:


Misschien wel, als je eerst even in de boven lip knijpt
Nils en Olly

van lennep schreef op vrijdag 23 juni 2006, 10:10:


Hoi Ester, je schrijft "alleen dat stuk waat de hoefwand wijkt van de zool'?"
Olly heeft dat ook gehad, maar ik zag het meer als een ontbreken van de witte lijn om dat er geen flaire was.
Ik heb daar toen toch een boogje uit gesneden, zodat ik dus eigenlijk onder de zool kwam te liggen. Ik ga er van uit dat dit nog de oude zool is en zodra die verdwenen is ik wel een normaal kwartier boogje kan snijden.
Verder wel steeds een mooie mustangrol aanbrengen.

Nils en Olly

ART_UMA schreef op zaterdag 24 juni 2006, 16:45:

Sorry hoor, maar wat staat er nu in het nederlands?
Nils en Olly

Eva Saegerman schreef op zaterdag 24 juni 2006, 1:21:


Hoi Eva,
Ik heb de EOS gekocht en het artikel gelezen. Zoals ik het lees zijn ze net met deze faciliteit gestart op de Ossenkampen , een *proef boerderij* in Wageningen, een onderdeel van de Universiteit van Wageningen. Ze werken samen/wisselen kennis uit met de faculteid diergeneeskunde van de Universiteid Utrecht en met TNO Eindhoven.
Voorlopig werken de paardenonderzoekersmet 5 paarden, 1 Fries en 4 nederlandse warmbloedpaarden. Voor metingen bij grotere populaties wijken ze uit naar een manege in Deurne NL, waar ook de opleiding tot hoefsmid zit. en ik meen dat Tineke Bartels daar ook in de buurt zit.
Ja, ik ben ook benieuwd of er ook voldoende onderzoek besteed gaat worden aan onbeslagen paarden.
De onderzoekers hebben wel aangegeven dat het een zeer breed onderzoek worden dat alle aspecten aan bod komen.

Nils en Olly

Michiel schreef op zondag 25 juni 2006, 11:08:

waarschiijnlijk waren niet allen hun voeten al aangepast maar meer nog hun geest. Leuk voorbeeld en misschien relevant die sommigen herkennen.
Toen mijn kat voor het eerst op onze nieuwe parketvloer racete ging hij gigantisch onderuit. was even verbaasd en schudde zijn kop, ging nog 2x onderuit, maar daarna had hij het gevonden.
Hij produceerde zweet onder zijn zolen. Als op piepende banden kon hij door de bocht over de gladde vloer, zonder onderuit te gaan.
Dit is niet slechts voor behouden aan katten, mijn Fretten deden het net zo.

Is de menselijke geest daar toe ook instaat ???

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op zondag 25 juni 2006, 16:35:


P.S.
Kunnen Paarden ook niet zo iets met de straal? Het is toch ook een tastorgaan, zoals onze vinger toppen of de zolen van de kat?

Nils en Olly