Frido schreef op donderdag 18 juni 2009, 13:11:


Als ik die ene foto zo bekijk doet het me eerder aan een misvorming denken dan wat anders, die ene voorvoet die duidelijk te zien is lijkt me redelijk normaal. Jammer dat je niet meer fotos hebt.
Mensen proberen te overtuigen iets te veranderen/verbeteren is vaak een gevecht tegen de bierkaai, hopelijk kan en wil iemand iets doen.

Frido schreef op vrijdag 19 juni 2009, 19:58:


Aan de andere fotos zie ik alleen redelijk goede hoeven, misschien iets zwak bij de kogel maar verder niet veel op aan te merken behalve dat ze bekapt moeten worden. Alléén die ene heeft echt doorgezakte "enkels" en toch denk ik dat je met fatsoenlijke, regelmàtige bekappingen een heel eind komt, ze zijn nog erg jong aan die hoefjes te zien, dus alles kan nog rechttrekken

Unartica schreef op vrijdag 17 juli 2009, 18:04:


Ik wil niet uitsluiten dat je paard niet insulineresistente is, maar was ze/hij nuchter toen het bloed werd afgenomen? Want de suikerspiegel stijgt en daalt , vandaar dat diabetici 's morgens nuchter even bloed moeten prikken. Ook bij mijn merrie heb ik dat toen laten doen, waardes waren ook hoog maar er werd aan de kantlijn gezet dat het dier niet nuchter was, dus een 2e test later zou aan te raden zijn.

Piet schreef op zondag 9 augustus 2009, 16:50:


Als je dat een paar keer hebt gedaan, went het toch niet. Het overkomt mij (gelukkigà regelmatig wanneer opvangpaarden toch wéér een goed, nieuw tehuis krijgen. Ik mis ze elke keer weer, vaak heb ik ook hertraining moeten doen, dus een sterke band opgebouwd, maar het geeft zo'n grote voldoening! Het is een beetje egoïstisch om ze te missen wanneer je wéét dat ze het net zo goed of zelfs beter krijgen als bij jou! Kop op Piet! Goed gedaan!!

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 14 augustus 2009, 19:18:


Dat is tussen de paarden onderling, aftasten wie het waard is de leiding te hebben. Jij maakt er weer een verhaal van met een "staartje" met je "fairy-TAIL" zover ik weet hebben ze geen staarten (fairy tale)
Persoonlijk denk ik dat een paard in onze ogen dominant is als hij onze gevoelens niet kan plaatsen, of juist misschien erg goed. Hij voelt onze angst, twijfel of onevenwichtigheid als iets waar hij niks mee kan, misschien als een dreiging voor hem en hij wil dat uit de weg hebben, aanval is de beste verdediging? Hoewel een paard een vluchtdier is, heeft ie z'n leider nodig, is de mens niet die leider waar hij op kan vertrouwen in alle omstandigheden, dan loopt ie daaroverheen, en zien wij 'm als dominant of op z'n minst als respectloos. Maar zoals 9 vd 10 zal ook ik er wel compleet naast zitten, maar m'n paarden vertrouwen me genoeg om geen "dominant" gedrag tov mij te vertonen.

Ans Jondral schreef op zaterdag 15 augustus 2009, 11:12:


Ik houd ook niet van dekens maar weet uit ervaring met de ouwetjes die wat strammer woden, dat een deken s winters (alleen tijdens echte gure dagen, regen mét wind bv) er voor zorgt dat ze prettiger in hun vel zitten. Jongelingen gaan rennen om de spieren op te warmen, maar een paard wat al pijnlijke spieren en of gewrichten heeft, beweegt nog minder en wordt an helemaal stram. Hoe oud is ze/hij? Je kunt ook msm proberen (ff googelen) en harpagophytum,(antiinflammatoire) chrysanthelum, voor de doorbloeding

Wil schreef op donderdag 27 augustus 2009, 14:19:


Die van mij zie ik het nooit doen...............hebben ze geen tekort of zit er niks in de grond?? Wel een opvangponey gehad die de eerste paar weken driftig aan de muur moest schrapen, kalksteen in de voegen. Op een gegeven ogenblik stopte hij ermee.

kreeg deze link door : http://paarden.dierenbescherming.nl/actueel/nieuws/12
tja...................

Peter Donck schreef op maandag 31 augustus 2009, 14:34:


of: "we hebben er inmiddels beslag van gemaakt..........."

.omgekeerde paradigma?? (vd Horse.com)

Bill Moyer, DVM, professor of sports medicine and head of the Department of Large Animal Clinical Sciences at Texas A&M University, and the current AAEP vice president, began his discussion during the "Putting Science into Farriery" session at the 2008 Convention of the American Association of Equine Practitioners by describing the state of farriery in the 1960s. Corrective shoeing recommendations were for the most part anecdotal (i.e., based on personal experiences and not research), most ambulatory farrier services used cold shoeing as gas forges were just coming out, there were no farrier associations or publications in the United States, and horses tended to work for a living, he recalled. There was a lack of standardized terms and language used to describe farriery concepts, and diagnostic tools were limited to hoof testers, nerve blocks, and plain film radiographs.

"Nobody I knew whispered to horses; the guys I knew yelled at them," he said amid audience chuckles.

Negative changes from then till now include dramatic differences in most horses' environments and the industry as a whole, he said. "Let's face it, today's horse lives in an apartment," he explained. "They work less, they're less fit, fatter, and not as tough. They're groomed every day and often blanketed, and they might get ridden. As a result of all this, the feet are weaker. And there's a greater emphasis on judge and sale appeal instead of performance and the longevity of careers. Horses are kept in solitary confinement (stalls), and they often turn into sociopaths. Common sense is being replaced with marketing, and there's a major overreliance on drugs; I see coffin joints being injected all the time. And some veterinarians are depending more on technology and less on good hands-on exams, nerve blocks, and farriery. We have to bend over and get dirty to work on lame horses."

Positive changes he noted include "huge advances in diagnostic imaging, an explosive knowledge base, easier access to information, better educational opportunities, new and improved products, research literature (although not nearly enough), much improved understanding of diagnostic anesthesia effects and technique, and farriers and veterinarians working together."

In the future Moyer predicted more use of glue-on shoes, more new shoeing materials from metals to composites, a move to more group/corporate farriery and veterinary operations, more partnering between veterinarians and farriers, and more computer modeling/epidemiology research (less live animal research).

"There has never been a better time (for farriers and veterinarians) to partner and learn," he concluded. "The smart ones will be prepared to be wrong and learn from it, embracing their experience as a teacher."

Wil schreef op vrijdag 11 september 2009, 14:06:


Met Wil eens, te heftig bekapt, de echte "strasser-trimmers" kunnen het niet laten. Klinkt me toch als een opkomend abces, je kunt het helpen rijpen met homeopathie (bv hepar sulphur, ik dacht D6 of 7 maar zou ik na moeten kijken) Als het een abces is, zit het dichtbij het laagste punt vh hoefbeen, geen lekkere plek, hopelijk breekt 't vanzelf door. Zit er geen gaatje of zo? Kun je de zool daar indrukken? Kan ook een blauwe plek zijn, bloeduitstorting of blein of hoe het dan ook heet. Geef haar ook arnica inwendig!

Arabesk schreef op vrijdag 11 september 2009, 22:16:


nou, weet jij veel wat je drinkt, wie weet wat daar aan geheugen in zit!!!!

Nathalie Lagasse schreef op zondag 13 september 2009, 14:02:


Gefeliciteerd Nathalie!!! (en hoe was het in engeland? Daar was je toch ook nog geweest?)

Mariss schreef op dinsdag 15 september 2009, 15:11:


Ik pas dit ook toe bij hoefbevangen paarden, je knipt alles weg tot ààn de zool, je gaat de zool niet in natuurlijk!! In feite haal je weg wat overbodig is (de compleet uitgerekte witte lijn, dwz wat er van over is) et je zorgt ermee dat de neuwe hoefwand, de grond niet raakt totdat de hele boel weer goed aan mekaar geritst is. Plus dat het paard (mits ie 't kan verdragen) ook beter hiellandt na zo'n ingreep, dus de straal beter gaat werken..;;

eddy DRUPPEL schreef op maandag 14 september 2009, 21:34:


Ik vind ze dé uitvinding, samen met méér bewegen, bewegen ze ook véééél meer in de wei, dus dubbelop nuttig! Ze lopen meer omdat ze constant zoeken naar sprieten die ze door het gaatje kunnen wringen! Ik heb er hier drie rondlopen die ze elke nacht om hebben, 2 om gewoon op gewicht te blijven en nr drie omdat ze anders te groot risico van bevangenheid heeft. Ze wennen erg gauw, zien mij nog altijd graag komen en rennen niet weg wanneer ik de korven om kom doen (leg er een ministukje appel in en geef daarna, wanneer het echt nieuw is voor ze, wat wortel stukjes, of gewoon wat gras door het gaatje!) Die van mij eten er zelfs hooi mee!