Kynshiri schreef op maandag 15 oktober 2007, 13:07:


Heb je een foto? Komt mij namelijk bekend voor.
Monique

Kynshiri schreef op maandag 15 oktober 2007, 13:32:


Het lijkt hetzelfde te zijn wat Indy jaren geleden ook gehad heeft, maar dan aan een achterhoef. Zij had er helemaal geen last van; bij Indy was de oorzaak achteraf een hoefzweer, waar ze echter nooit kreupel door geweest is. De hoefzweer had het hoorn bij wijze van spreken in tweeen gedeeld, het onderste deel is weggebroken, het bovenste deel is gewoon naar beneden gegroeid.

Bij twijfel natuurlijk wel een deskundig persoon erbij halen!

Wellicht kunnen de mensen die heel wat meer hoeven gezien hebben dan ik (op enkele uitzonderingen na heb ik alleen de hoeven van mijn eigen paard bekapt) er wat meer over zeggen?

Monique

Kynshiri schreef op maandag 15 oktober 2007, 16:29:


Lijkt inderdaad op een abces. Voelt het alsof de hoefbal "leeggelopen" is?
Monique

Kynshiri schreef op maandag 15 oktober 2007, 16:40:


Kan best dat als het een abces geweest is, dat het ook de hoefbal besloeg.
Monique

Monique Meijer schreef op maandag 15 oktober 2007, 10:55:


Mijn dierenarts is net geweest. Hij heeft Indy uitgebreid onderzocht. Ze heeft veel spiermassa verloren en is ontzettend stijf, maar hij vond haar er veel levendiger uitzien. Ik heb Indy een tijdje gelongeerd en mijn dierenarts keek zijn ogen uit. Ik trouwens ook, na wat aanloopmoeilijkheden (erg stijf) liep ze de meeste tijd bijna regelmatig. De laatste keer dat hij haar zag was ze een hoopje ellende, ze kon helemaal niet meer draven! Indy heeft ook haar evenwicht voor het grootste gedeelte weer terug, eerder viel ze zo om als je even tegen haar achterhand duwde of aan haar staart trok. Nu duwde ze terug (met een geirriteerde blik, "wat moet dat daar?!")! Tot grote vreugde van mijn dierenarts!

Volgens hem moet de bult op haar rug (die bijna verdwenen is en niet meer stinkt) wel de oorzaak van de ataxie zijn. Hij vermoedt een gezwel oid wat druk uitoefende op de wervelkolom en daardoor die rare verlammings verschijnselen veroorzaakte. Verschillende mensen hadden Indy al onderzocht, maar niemand had op die plek iets gevonden.

Het lichaam heeft de bult gelukkig grotendeels zelf opgeruimd, mijn dierenarts wilde er ook niets meer voor geven. Hij stelde voor langzaam haar spieren weer op te bouwen en haar weer soepel te maken, en dan na twee maand te kijken hoe ze dan loopt.

Nick: De chip zat gelukkig keurig op zijn plaats, gemeten vanaf haar linkeroor precies de afstand van mijn vingertoppen tot mijn elleboog, bovenin de manenkam.

Ik ben natuurlijk erg opgelucht, pfffff.
Maar we zullen zien in hoeverre Indy mag herstellen. Ik vind dit al heel wat!

Monique

Christel Provaas schreef op dinsdag 16 oktober 2007, 20:09:


Ik heb al een beetje gejuicht....... :) Je mag meejuichen, hoor!

Ja, hoe komt zoiets daar...... Het zadel kan daar niet drukken, de plek ligt pal naast de ruggewervels, mijn zadel geeft daar geen druk, de wervels liggen vrij.

Het zal wel een raadsel blijven....

Monique

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 19 oktober 2007, 12:39:


Wat dacht je van zuignappen, beter voor het hoefmechanisme?

Indy liep gistermorgen om 08:00 uur ineens moeilijk, rechter voorhoef erg warm, echter de onderkant niet gevoelig. Ik had om 06:00 uur nog even bij haar gekeken omdat ik meende iets te horen, alles was echter in orde.
Om 08:00 uur dus symptomen van een acute hoefzweer. Alleen de onderste helft van de hoef inclusief de zool was warm. Indy liep vooral op zachte ondergrond moeilijk. Na twee uur was de onderste helft van de hoef niet meer warm, gewoon koel en zat de warmte in de bovenste helft. De hoefballen waren iets gevoelig. Ik heb gisteren meerdere keren met haar op de weg gewandeld. De warmte ging zich steeds meer richting binnenste hoefbal concentreren. Tegen de avond is de zweer gelukkig aan een hoefbal doorgebroken. Indy liep op harde ondergrond bijna weer zonder manken. Vanmorgen kon ze ook al veel beter op zachte ondergrond lopen.

De zwelling in haar rug is trouwens verdenen, ze loopt steeds beter. Ik maak me echter wel zorgen over haar knieen. Haar spieren hebben zo erg afgebouwd, haar knieschijven blijven steeds haken. Ik hoop dat dit met rustig opbouwen verholpen kan worden, vooral rechts achter is erg instabiel. Maar ze kan weer draven en heeft er ontzettend plezier in. Zodra de hoefzweer het toelaat gaan we weer opbouwen, momenteel houden we het bij rustig stappen.

Monique

Ans Jondral schreef op maandag 22 oktober 2007, 10:38:


Ik ben al jaren elke keer dat ik weer thuiskom bang wat ik nu weer zal aantreffen. Maar goed, we zijn er nog elke keer weer uitgekomen. Waar deze zweer vandaan komt, geen idee. In elk geval geen kneuzing aan de buitenkant, ik heb alles afgezocht en er was geen pijnreactie. Ik heb het vermoeden (o.a. door die rare plek in de rug) dat haar lichaam iets aan het opruimen is en op zo'n manier naar buiten moest komen.

Deze zweer was gelukkig niet erg, we hebben veel ergere gehad, met een zwellend been tot aan de schouder, dampende hoeven, pijnstillers, ontstekingsremmers, e.d. brrrrrr.....

Indy was inderdaad altijd een tank, nu is daar weinig meer van over. We zullen zien hoe ze er over enkele maanden weer uitziet en in welke mate haar knieen weer herstellen. Rechts achter was altijd al niet helemaal in orde, maar door voldoende beweging en training nooit een probleem.

Indy heeft trouwens ook kennisgemaakt met een nieuwe buurman, "Ben". De ruin van een nieuwe buurvrouw. Liefde op het eerste gezicht, het is een schat van een paard. We kunnen elke dag even bij hem op visite. Indy vindt het in ieder geval prachtig. Ze hebben elkaar vol overgave besnuffeld en beknabbeld.

Monique

trea hoex schreef op maandag 22 oktober 2007, 10:30:


Oh, Trea, wat een mooie foto!

Monique

charlot van r schreef op maandag 22 oktober 2007, 10:22:


Gefeliciteerd met je verjaardag Frans!

Monique

trea hoex schreef op maandag 22 oktober 2007, 11:50:


Ja, ze heeft behoorlijk sjans met de buurman. Als de buurvrouw met hem langs komt rijden hinniken ze naar elkaar. Gisteren is hij bijna tegen een boom gelopen, zo verdraaide hij zijn nek om haar maar te kunnen zien.

Hij is heel voorzichtig en behandelt Indy zeer respectvol. Ze hebben nog samen een wortel gegeten, beide keurig wachtend tot ze hun stuk kregen, niks geen gulzigheid. Prachtig om te zien. En Indy toog daarna gelijk richting zijn schuilstal. Even kijken hoe de buurman woont, want dat is ook belangrijk nietwaar....

Ik hoop dat Indy mag genezen.

Monique

MissGoldwyn schreef op dinsdag 23 oktober 2007, 10:42:


Het schijnt dat de hoefzweer zo acuut als die gekomen is ook weer verdwenen is. Ik heb Indy gisteravond nog een paar rondjes in de bak laten stappen en dat zag er al heel goed uit. De hoef is niet meer warm, alleen de hoefbal is nog wat gevoelig op ongelijke ondergrond. Nu dus weer langzaam spieren opbouwen.......

Monique

Piet schreef op dinsdag 23 oktober 2007, 12:38:


Da's het enige waar ik tot dusver niet op hoef te letten bij Indy.......

Els Kleverlaan schreef op woensdag 24 oktober 2007, 16:18:


Hmmmm...... volgens mij heb ik een afwijking. Ik zie haar helemaal niet draaien?!
Monique