Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 24 juni 2009, 13:15:


Vrijdag om 19h00 gaan we kijken.
Wordt vervolgd.
heb een enorm goed contact met de mensen van horsetopia, heb ook link doorgestuurd over insulineresistentie en die is goed ontvangen.
Ze nemen mn zorgen hoe of wat echt serieus en dat is een tof gevoel.

pacha schreef op woensdag 24 juni 2009, 21:24:


oeps.
Als je wil zet ik heel mijn sms naar de eigenares wel hier op het forum hoor.
Ik weet niet wie je bent, heb een licht vermoeden...
Ik ben perfect degene die ik lijk te zijn en kan erg rechtuit zijn als er gesold wordt met dieren. Het gaat niet om de dame (ze is een volwassen vrouw van 22) alleen,het gaat zelfs niet alleen om Sioux, het gaat ook om mijn paard hier.
De dame in kwestie wist onder welke voorwaarde ze met Sioux bij ons mocht komen, ze moest niet komen, heb ze ook niet gevraagd te komen.

Afspraken verbreken op deze manier en nog niet het lef hebben om me zelf op de hoogte te brengen...(pappie alles laten oplossen) komt er nog bij en valt me zwaar.
Dit is trouwens de tweede keer dat ze dit doet, met haar vorig paard dat ze bij mij heeft gezet, heeft ze hetzelfde gedaan, die ging ook van hot naar haar en uiteindelijk heeft ze die moeten verkopen omdat ze er niets meer mee kon aanvangen. Ze heeft er nog spijt van, zei ze me, was ze maar bij mij gebleven... En dat zul je ook wel weten.
Daarom onze afspraak, wat mij betreft puur voor player haar welzijn. Zij heeft keer op keer haar maatje moeten afstaan. De dame in kwestie is debet aan twee keer nu.
Paarden zijn kudeddieren en hechten zich, je kun een paard breken als je op deze manier met hen solt en blijft sollen.

Verder heb ik Sioux in mijn eentje verzorgd met alle liefde en plezier. Geen kwaad woord daarover.
Dat weet de dame in kwestie heel goed. Hij was erg onderkomen toen hij in maart bij ons kwam, wat een verschil met nu.
Ik houd een erg bitter gevoel hier aan over maar soit.
Heb mijn les wel weer geleerd als het op mensen aankomt.
Ik ga zelf voor een maatje zorgen voor Player.
Heb mijn buik vol van huurders, zeker zo'n huurders.

Wat betreft mijn sms: ik heb alles twee dagen laten bezinken vooraleer ik iets heb gestuurd (ons kent ons ) Heb het erg netjes gehouden en alleen gezegd wat ik ervan vind.
Wees dus maar blij dat ik niet mijn volledige gal heb gespuwd.
Dat is een beetje beneden mijn niveau.

Als je het niet erg vind, ga ik verder niet op je posts in hier. Voel daar niet echt de behoefte toe.

Ans Jondral schreef op donderdag 25 juni 2009, 9:50:


Ja Ans,
wil hier even op reageren.
Het uitgangspunt voor mij was dat ik eigenlijk geen huurder meer wilde, juist voor al deze redenen. Eigenaresse van S heeft me zelf gecontacteerd met de smeekbede of ze terug mocht komen met haar nieuwe paard want het was zo goed bij mij en ze had zo'n spijt dat ze ooit ws weggegaan en dat zou nooit meer gebeuren. Ze kende me dus al goed genoeg. We hebben afspraken gemaakt, alleen als ze akkoord ging daarmee, mocht ze terugkomen.
Die afspraken zijn nu met de voeten getreden op een erg laffe manier.

De eigenaresse vroeg continu mijn mening en mijn inzichten aangaande Sioux.
Sioux zakte door zijn achterbenen van de pijn maar ze wilde het niet zien. Ik kan mijn hoofd dan niet wegdraaien, ik ben dan bemoeizuchtig, dat is zo.
Door omstandigheden heb ik de laatste 6 tot 8 weken, ben het kwijt hoe lang precies, alleen voor Sioux gezorgd. Dat is mij gevraagd en ik ben akkoord gegaan, wel heb ik gevraagd mij te vertrouwen en gezegd dat ik het een grote verantwoordelijkheid vond. De eigenares was niet in staat om dagelijks voor haar paard te zorgen en kwam maximum één keer per week langs om haar paard te zien.
Ze had erg geldige redenen hiervoor; dat staat niet ter discussie.
Je hebt wel gelijk dat ik moeilijk afstand kon nemen, heb dat echter wel gedaan. Als ik hier raad kwam vragen over Sioux dan was dat om zeker goed advies te kunnen geven aan eigenares. Ze vroeg me er immers constant om.
Wat de gezondheid van Sioux betreft heb ik wel mijn DA achter me die in de wolken was hoezeer het beestje bekwam bij mij.

En eigenlijk....
Mijn openingspost was geen sneer naar de eigenares.
Het was mijn persoonlijke belevenis, als je goed leest was het eigenlijk een korte verklaring waarom ik dringend op zoek ben naar eeen adoptiepony.
Heb geen zin in een inquisitie hier.
Vind de toon marginaal worden.
Ik zorg goed voor al mijn dieren, beter dan goed zelfs.
Dieren waarvoor ik verantwoordelijk ben gesteld, zorg ik even goed voor.
Ik probeer daar een balans te vinden in hetgeen ik vaststel en de mening van de eigenares.

clarissa ruijgrok schreef op donderdag 25 juni 2009, 13:26:


Vind het allemaal erg pijnlijk, vind jullie reacties super.
Voel me niet alleen staan, en dat is toch wel een supergevoel...
En nee, niemand meer op mijn wei.
Zeker geen pensionklanten, geen pennymeisjes meer (spaar me) en andere tradi personen standaard uitgerust met megaoogkleppen.

@ Eddy: je zegt alleen nog adoptie wanneer paard van jou wordt. In het geval van Carmen zou ze van mij kunnen worden (moest ze inderdaad bij ons komen) na een bepaalde tijd als alles ok blijkt te zijn en ook te blijven.
heb je slechte ervaringen?
Waar moet ik voor oppassen misschien? alles gaat onder contact gebeuren.

update: Sioux is weg.
Zonder even te melden.
Ik was op de wei met mijn man , nog laatste werk aan het dak van de stal aan het doen, dat is vervangen nu - was kapot van de hagelstorm-.
En daar waren ze, in groten getale (met 4 of 5).
Heb de eer aan mezelf gehouden en succes gewenst.
Player heeft ook de eer aan zichzelf gehouden en het hele gebeuren genegeerd. Superpaard die Player
Op naar haar maatje dat zal blijven till death do them part

Heb nu net enkele foto's van Carmen toegestuurd gekregen.
Tis echt een scheetje zeg.....

http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?id=978

Ans Jondral schreef op donderdag 25 juni 2009, 17:18:


Ik denk abs niet dat ik te ver ben gegaan.
Ik denk ook niet dat de eigenares dat denkt.
IK heb een hele tijd geleden al "losgelaten", het enige dat ik wel gesteld heb is dat niet op een paard wil rijden dat duidelijk pijn heeft.
Dat begreep ze.
S heeft dus al een tijd "weiderust" gekregen bij mij.
Ik heb er ook niet meer over bezig geweest, heb haar beslissing aanvaard om dingen op zijn beloop te laten.

Dat de vriendinnen boos zijn, is omdat ik de eigenares heb laten weten via sms wat ik van dit alles vond. Ben rechtuit geweest maar toch nog netjes. Ze heeft me zelf niets gezegd (liet haar vader dat doen) en ontweek me, kon ze dus niet persoonlijk spreken.
De redenen waren ; een paard is niet veilig op een wei, heeft een warme stal nodig en een plaats om te wassen en poetsen en een piste om in te rijden. Ze wilden me niet meer "belasten" wat zever was want heb met plezier gezorgd voor S. Was daar ook heel duidelijk en enthousiast in. Heb niets opgedrongen, niet bitloos , niet ijzerloos. Heb wel verteld dat ik dat deed en waarom. Ik reed S wel zonder bit. Ze heeft zelf besloten om de ijzers eraf te halen. Simon Lingbeek heeft S twee keer bekapt.
Als er iets was, gaf ik het door, als S inéénkromp tijdens eten van pijn , gaf ik dat door..wanneer zijn spieren keiharde bobbels waren op zijn achterhand tijdens het rijden en hij maar stapjes van 30 cm kon doen, gaf ik dat door...niet meer-niet minder.
Dat werd niet op prijs gesteld.

Voor de goede orde, mijn da is ook haar da hoor, en de eigenares was zelf zo blij dat S er zo goed uit zag, een totaal ander paard, zei ze zelf.
Ze was met de situatie in haar vorige pensionstal helemaal niet gelukkig, vertelde ze me. Aan S te zien,was hij dat ook niet.
maar soit.

Wat betreft die hoefbevangen pony, Ans, weet wel dat zonder mijn toedoen het beestje waarschijnlijk nu niet meer had geleefd.
Ik ben erg voorzichtig te werk gegaan om die mensen te informeren en ze waren er erg blij mee.
Het beestje lag voor dood in de ijswei met 18 graden vorst. Ik ben hem drinken en hooi gaan geven, hij dronk en at liggend. Hij kreeg wel drinken eeten maar de mensen zetten dat bij zijn stal ,hadden niet door dat de pony daar niet meer geraakte.
Ze wisten ook totaal niet wat hoefbevangenheid was en wat ze eraan moesten doen, wisten ook niet dat het levensbedreigend was.
En ja, het waren mijn zaken niet .
Maar nooit zal ik mijn hoofd kunnen wegdraaien van een dier in nood.
nooit.
o ja, en ik heb niet gespeculeerd over pony kidnapping hoor, dat waren goedbedoelde reacties van anderen hier op het forum

Piet schreef op donderdag 25 juni 2009, 17:55:


Thx, Piet

Kim DS schreef op donderdag 25 juni 2009, 23:15:


Och weet je, ik voel me niet zozeer aangevallen hoor.
Het is hooguit nogal irritant.
Voel me mijlenver boven dit hersenloze gekonkel van deze blijkbaar nog lang niet uit hun puberteit gegroeide dames verheven,eerlijk gezegd
Het is water naar de zee dragen.
Ik weet wat ik weet en ik wat wat ik kan, weet ook wat ik niet kan.
En een paar schijnbaar hersenloze jonge dames met tradi oogkleppen die uit frustratie en onwetendheid blind in het rond aan het schoppen zijn....
Ze maken alleen zichzelf erg belachelijk.
Ze beseffen het alleen niet.
Ik reageer ook alleen maar op normale berichten.

Jij ook hoor, succes met je paardje

Liesbeth Q schreef op donderdag 25 juni 2009, 8:59:


Misschien was de DA er beter al een s bij geweest, Liebeth.
Met overlezen, vind ik dat je me aanvalt , dat mag maar dan zet ik mijn bevindingen ook neer.
S kwam bij ons toe, erg mager; uitstekende heupen (koeienheupen), er zaten ijzers onder zijn voorvoeten die er al zeker 3 maanden onder zaten, hij had haken op zijn tanden en at daardoor slecht, morste veel met zijn eten en maalde zijn eten met een scheve mond.
De verhuis op zich heeft hem ook stress bezorgd waarschijnlijk, dat kan niet anders en er heeft zich een maagontsteking ontwikkeld.
Ook zijn leverwaarden waren niet in orde.
Na aandringen van mijn kant (ja ik heb me gemoeid, mea culpa) is er uiteindelijk een DA bijgeweest, is er bloed genomen en werden bovengenoemde problemen vastgesteld.
Het heeft nog een hele tijd geduurd voordat de tanden dan gevijld werden en tegen die tijd had S duidelijk weer last van zijn maag. (daar neemt hij nu nog medicijnen voor)
Hij had vanaf dag één ook heel veel overtollige gassen, dat is zo gebleven tot de dag dat hij weggging. Ik vreesde voor kolieken maar dat is niet gebeurd, gelukkig.
Geeuwen heeft hij niet gedaan, alleen toen hij erg veel pijn had en alleen tijdens het eten.

Kijk, ik weet in welke omstandigheden S bij jou gehouden werd.
Diep in het slijk een hele winter.
's nachts op stal, die niet altijd erg proper was.

Lijkt me, alles bij elkaar, dat je niet veel recht hebt om met slijk te gooien.


Dat hopen we met twee

Spirithorses schreef op vrijdag 26 juni 2009, 9:26:


Toch nog gras bij ons.
Hooi bij voeren is niet nodig.
al hangt er altijd wel een netje hooi voor een "droge beet"

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 25 juni 2009, 17:23:


Ben net bij Carmen geweest....
Ze gaan vandaag nog vervoer regelen om ze zo snel mogelijk hier te krijgen. De mensen van Horsetopia zullen ze zelf brengen. Mijn wei en stal worden dinsdag geïnspecteerd maar is eigenlijk een formaliteit; ik had al foto's gestuurd van de wei en de stal en het contact onderling verliep super, ze waren even enthousiast als ik. Dinsdagavond zou Carmen hier al kunnen zijn.
Ben zo supercontent.....

Ik ben wel verschoten van haar vetophopingen in hals, was erger dan ik dacht, en ook wat bobbelig vet op haar rug. Geen kuiltjes boven de ogen, ook geen bobbels maar vlak.
Ga sebiet maar al even magnesium bestellen.
Ze stond daar toch wel met graasmasker....ze moet dringend afvallen. Ribben zijn erg, heel erg moeilijk te vinden.
Twijfel of ik hem toch ook niet zou aandoen...dat graasmasker.
Hoeven zijn in orde, geen stressringen.
Tis echt een scheetje

Wil schreef op zaterdag 27 juni 2009, 0:57:



Waarschijnlijk, Wil
bedankt voor de felicitaties Kan niet wachten tot ze er is, waarom duur wachten zo lang he
Ons Playerke is maar heel stilletjes, staat veel diep weg in haar stal.
Bah, doet pijn om haar zo te zien.

HorseFan schreef op zondag 28 juni 2009, 0:41:


Of lijdt Jasmijn aan dissociatieve identiteitsstoornissen misschien?

Isabel van der Made schreef op zondag 28 juni 2009, 0:56:


Ken Jasmijn niet, maar dit gedrag doet me er erg aan denken.
Vroeger noemde ze het gespleten persoonlijkheid, iemand met verschillende persoonlijkheden of alters.

Is er iemand die me zou kunnen helpen aan een trailer(tje) op korte (morgen of overmorgenavond) om Carmen te gaan halen?
De mensen die voor Horsetopia normaal gesproken rijden, kunnen de eerste weken niet.
Is er iemand in de buurt van Baal of Zandvliet of ergens daartussen die me zou kunnen helpen?