Ans Jondral schreef op woensdag 30 mei 2007, 16:33:
> Esther schreef op woensdag 30 mei 2007, 12:28:
>
>> Eva Saegerman schreef op woensdag 30 mei 2007, 12:06:

> En al die bitloze optomingen zijn zo vrijblijvend. Tuurlijk
> valt er leuk mee te sturen maar over het algemeen niet gemaakt
> om met constant contact te rijden. En dat is nou net, wat ik
> wel (moet) doen.
Tja, tis maar wat je van het dier heb kunnen leren.
> Verder zijn voor mij m'n handen nogal belangerijk om te voelen
Je hebt nog meer om mee te voelen toch? Je zit niet op een houten stoel hoop ik.
> of paard aanstalten maakt om scheef te gaan of niet en snel te
> kunnen ingrijpen. (Of dit correct is, valt over te
> discussiëren,maar het wordt mij nu eenmaal zo aangeleerd)
Toch niet de juiste leraar, misschien?
> En dat zijn ook weer dingen die ik mis in een bitloze optoming.
> Het contact is gewoon niet het zelfde, minder subtiel. Als mijn
> paard zich een beetje spant in haar kaak ofzo, dan voel je dat
> met een bit en kan je ingrijpen. Met een bitloze optoming zou
> ik het pas merken als ze ook haar hoofd al bewogen heeft en al
> druk bezig is over haar schouder te gaan.
> Ik heb dus eigenlijk een beetje schrik dat
bitloos rijden
> omwille van het welzijn van m'n paard, nou net negatief zal
> uitpakken voor haar welzijn.
Vrees ik ook, als je alleen met je handen kunt voelen.
> Dit is trouwens geen pleidooi voor een bit hoor, gewoon een
> motivatie waarom ik er zo over denk.
> Misschien dat iemand mijn argumenten kan ontkrachten, hoop ik
> eigenlijk wel op. Maar ik heb het al aan zo veel mensen
> gevraagd en altijd op m'n honger blijven zitten.
Ik heb een neefje en die wist ook honderd keer "waarom" te vragen, ook al gaf je honderd redenen.
Nils en Olly