jose schreef op dinsdag 29 november 2005, 23:32:
> Ilona Kooistra schreef op dinsdag 29 november 2005, 22:55:
>
>> jose schreef op dinsdag 29 november 2005, 22:49:

> altijd.
> Het kan dus heel goed gewoon aangeleerd, ongewenst gedrag zijn
> wat je echt niet oplost met lief zijn, vriendjes worden en weet
> ik wat.
Nee? Gewoon aan de basis opnieuw beginnen. Mijn ervaring is dat paarden na verloop van tijd vergeten wanneer ze zich op welke manier gingen gedragen.
Baladeika is nu echt bok-vrij. Ik had dat waarschijnlijk ook wel voor elkaar gekregen met de bok-stopper maar dat lijkt me toch een veel minder solide, sterke basis waarin paard en ruiter elkaar begrijpen en vertrouwen.
Hey, in real life als het niet je eigen paard is, en je wenst dat paard binnen afzienbare tijd "normaal" te krijgen, dan is die bokstopper vast een prima oplossing omdat het paard ophoudt met het ongewenste gedrag. Ik ben het met je eens dat het effectiever is dan wanneer de ruiter gaat slaan en/of schreeuwen ofzo, daar gaat het niet om.
En toch weet ik dat het anders is op te lossen, en dan niet door halfzacht lief te zijn, en ook niet door het eruit te slaan maar simpelweg door iets ánders te doen, de focus eraf te halen, leiderschap te verdienen en pas veel later weer eens óp het paard te klimmen.
Ik vraag me trouwens ook af wat er in het hoofd van het paard gebeurt als het een tijd later eens pijn heeft, en eigenlijk wil bokken. Of in de wei, als ze eenmaal per ongeluk hebben gebokt als er geen ruiter op zat dan zal het dier het wel weten dat het alleen not-done is met ruiter, maar dat het wel kan in de wei. Ik ben wel benieuwd hoelang het duurt voordat het paard daar achter komt. En als het er pas erg laat (of niet) achter komt, dan is dat natuurlijk wel een groot nadeel. Is daar over nagedacht?
Ilona
--
let's keep on moving naturally!