Spirithorses schreef op donderdag 6 oktober 2011, 20:40:


INDIVIDUEEL dus

sjonge jonge....

Nils Vellinga schreef op donderdag 6 oktober 2011, 20:59:


Nee Nils, je ziet echt helemaal niks aan de mest. Ik heb er de afgelopen dagen in lopen turen om te zien of er wormen in zaten (niet dus) en dan was het echt goed kijken welke mast achter wie viel hoor.

Steekproeven bij steeds andere paarden of eens per jaar bij een die al eens eerder E/Seleniumtekort had.

Mariss schreef op vrijdag 7 oktober 2011, 15:11:


BD, mijn Arab, is eigenlijk ook zo'n paard. Met name als ze lang niet buiten gereden is, dan is alles nieuw en spannend voor haar, dan kan ze superkijkerig en wegspringerig reagerenop d esimpelste dingen waar ze anders gewoon langsloopt. En na een paar keer buiten rijden kijkt ze er weer minder naar en wordt het weer gewoon.

Veel oefenen en alle gekke dingen aan gaan, vertrouwen geven en altijd positief benaderen waarbij je zelf heel cool blijft zijn het motto bij dit soort paarden.

Groet, Pien

e m kraak schreef :

Mag ik het even niet helemaal met je eens zijn Egon?
Ik snap het wel hoor, hoe jij dit bedoelt, maar een 'wat minder opgevoed (lees:lomp) paard' zou het aan zo'n lange lijn wel eens in z'n hoofd kunnen halen effe lekker gezellig te gaan rennen met z'n kop de andere kant van jou af en jou met fiets, lijn, schoenen en al lekker meesleuren. Dan kun je beter je skies onderbinden.

Dat zonder enige aandacht daar ben ik het volledig meeeens. Deden meer mensen dat maar. Gewoon ladingloos wandelen....


Als er geklooid/gerend/getrokken gaat worden heb ik liever een hoog in energie staande Arabier dan een aardse Fjord in handen want als die laatste eenmaal gaan heb je er geen houden meer aan. Een Arab haal je zo om....
Maar oké, dat moet je t.a.t. zien te voorkomen (hoor ik daar het woord 'opvoeding?').

Myriam schreef :

Dit doe je niet wanneer je een losruk- en wegrenpaard hebt....

Ik had de hele draad niet gelezen en vergeten dat het om het paard van topicstartster ging. Ik was aan het reageren op een vraag die Myriam net stelde.


Daar hoef je geen man voor te zijn om zo te reageren.
Zo ben ik bij voorkeur met mijn paarden.

e m kraak schreef op vrijdag 7 oktober 2011, 18:12:


Ik dacht van mezelf dat ik een echt merriemens was; heerlijk, die wijven.

Maar nu Rubio in mijn leven gekomen is vind ik het met hem eigenlijk veel leuker.
Dat no nonsense, geen gek*t, gewoon recht door zee, zeg maar wat je te zeggen hebt - ben ik enorm gaan waarderen. Veel duidelijker. Kloot jij met mij dan kloot ik terug. Kloot jij niet met mij dan doe ik gewoon mee, gelijk to the point. In de korte tijd dat hij bij mij is heeft hij veel in mij veranderd. Gewoon een heel puur paard met een heel puur instinct. En het wordt alleen maar leuker. Klopt, met merries is dat heel anders....

groet, Pien

Piet schreef op zondag 9 oktober 2011, 0:54:


Yep! Straks gaat ze staan wachten op het zoemgeluid en de klap....

vivian hage schreef op zondag 9 oktober 2011, 17:39:


Hoi Viv, ik geef je even de groetjes van het Belgische Trec paard

Pien

Monique Meijer schreef op maandag 10 oktober 2011, 12:59:


Waarom zou je hiervoor electrolyten geven?

Wij geven onze werk(les)paarden alleen electrolyten op heel warme dagen waarop ze hard hebben moeten werken en veel zweten. Tevens in de wintervacht-periode als de dagen eigenlijk te warm zijn voor de dikke vacht. Met hard werken bedoel ik niet twee keer per week een buitenritje van een uurtje maar diverse uren achtereen gedurende meerdere dagen.

Maru schreef :



Gewoon niet meer dan 100 % jonge gezonde hengstengedrag.
Zo doe ze onderling ook tegen mekaar. Hij mag , wat zeg ik moet, nu leren dat jullie geen speelobjecten zijn. Een merrie van anderhalf is meestal geen gelijkwaardige speelkameraad, merries zijn over het algemeen veel minder speels (uitzonderingen daargelaten) dus hij kan z'n ei niet voldoende kwijt en projecteert dat nu op jullie.
Wat ik zou doen: geef hem een gelijkwaardige speelkameraad en leer hem dat hij zich moet gaan gedragen aan het halster. Hier moet je effe zeer consequent en goed getimed mee omgaan, anders eindigt hij met z'n ballen d'r af.

Anderhalf is de leeftijd waarop het klooigedrag flink tot uiting begint te komen.
Heb je er ook al aan gedacht dat hij de merrie nu kan bevruchten? Hoe ga je dat oplossen?

Maru schreef :


Ook al kies je voor castratie dan nog is dat gedrag niet zomaar verdwenen.
Het zal wel wat milder worden naar verlop van tijd maar opvoeding blijft toch een heel belangrijk onderdeel om dat gedrag wat je beschrijft om te buigen.
Als je wilt castreren is dit het ideale moment, vliegenseizoen is voorbij, de winter nog niet aangebroken en als je tot het voorjaar wacht kan het te laat zijn. Het voorjaar waarin de hengst 2 jaar wordt is het moment waarop de hormonen het meest zullen gaan opspelen.

Maru schreef op maandag 10 oktober 2011, 14:50:


Het is goed een zo jong en wat onstuimig paard tijdens het leren/training dicht bij je te houden met het hoofd altijd in jouw richting. Even geen lang lijntje zodat hij niet zijn kont naar je kan keren, bokken, met zijn hoofd van je af wenden en lostrekken etc. Join upppen bijvoorbeeld is not done, je maakt hem er onrustig mee en bovendien is het slecht voor de gewrichten van een jong paard om zo in een rondje te moeten rennen, hij begrijpt dat ook nog niet. Ik zeg dat erbij want het wordt wel vaak toegepast in een 'dominantieprobleem'. Zonde.

Achterwaarts leren gaan en ongewenst gedrag voorkómen. Wat we hier zien met de jonge paarden is wanneer je in de openheid van het terrein loopt, ze streken kunnen gaan uithalen of een sprong in je nek maken. Dus lopen de meiden met de jonge (onervaren) paarden dicht langs het hek over het terrein (paard aan de kant van het hek), bij voorkeur met een ander ervaren paard ervoor waar hij áchter moet blijven. Stukje lopen, stoppen op jouw lichaamstaal dus maar heel even consequent achter je, vóór hem staan, pasje naar achteren, stilstaan, belonen en weer verder. Ow ja, ik zwiep gerust het het touw als het paard bovenop me komt hangen of me voorbij loopt.

Natuurlijk niet gaan rennen nu en drukke spelletjes doen (dan zit hij in je nek) maar rustige dingen doen, zorgen voor goede momenten waarop je hem steeds kunt belonen en niet teveel rechstreeks in de confrontatie hoeft te komen, tenzij je dat aankunt natuurlijk. Even je eigen rust vertrouwen terugvinden en dat gaat alleen als je veel goede momenten creëert. Maar je moet het natuurlijk ook niet uit de weg gaan uit angst dat je hem niet klunt houden of hem dan juist heel kort aan het halster vasthouden, dat is wel een 'fout 'die veel gemaakt wordt en dan kom je niet verder. Zoek in dat geval begeleiding (hulp).

Succes!

Piet schreef op maandag 10 oktober 2011, 15:34:


Mooie aanvulling Piet.

Frans Veldman schreef op maandag 10 oktober 2011, 14:01:


Ik ben het met je eens hoor en ik heb dit ook ooit zo aan mijn DA gevraagd.
Hij is echter van mening dat electrolyten na inspanning sneller opgenomen worden dan een liksteen op dat moment kan aanvullen. En het gaat juist om de snelle aanvulling zodat het paard weer direct herstelt.