Van Cotthem Pia schreef op maandag 22 januari 2007, 13:20:
> Het zal niet gemakkelijk zijn om er te gaan waken. Onze
> paarden staan niet thuis maar op een wei een vijftal km
> verderop. Ik zal waarschijnlijk wel een geboortemelder kunnen

> hé. (en natuurlijk twee trotse baasjes hé)
>
> groeten,
> Pia
Het is inderdaad spannend. En ook niet bepaald een geschikt jaargetijde om in de wei te gaan slapen.

Zelf had ik de geboorte van mijn veulen niet willen missen (mei 2006). Vanaf de dag dat mijn merrie melk ging druppelen (over het algemeen gaan ze dan wel binnen de 48 uur bevallen), ben ik bij haar gebleven (dag en nacht). Toch heeft de bevalling toen nog een week op zich laten wachten.
De bevalling zette zich midden in de nacht in. En ik heb meteen de staleigenaren uit bed getrommeld. Mijn merrie had het vreselijk moeilijk en kreeg haar veulen er niet verder uit dan de voorvoetjes. Ze bleef maar rondjes lopen, persen en kreunen. We hebben een tijdje staan afwachten (wàt moeilijk was dat, mijn merrie had het zó zwaar) en ook meteen mijn
DA gebeld. Al met al duurde het te lang en toen heeft de stalhoudster ingegrepen en het veulen gehaald (mijn merrie is staande bevallen). Toen de
DA kwam, was het veulen gezond en wel ter wereld gekomen.
Ik betwijfel of alles wel goed was gegaan als wij er niet bij waren geweest. Dus ik was erg blij dat ik er bij was, zowel voor mijn merrie als het geboren zien worden van dit voor mij zo speciale paardje.
Natuurlijk gaat het vaker goed dan fout. En ik hoop met je mee dat je straks een gezond veulentje hebt! Voor mij was het ook de eerste (en laatste) keer en het is echt héél bijzonder!
groetjes, Petra
www.jovarna.tkwww.paardmenscoaching.tk