Ik heb zelf ook een paardje met reeds jaren aardig wat sarciodes op het zichtbare gedeelte van zijn koker.
Wat ik dan doe in een periode dat er zulke korsten verschijnen is elke dag heel de regio grondig schrobben met Hibiscrub.
Meestal komen deze korsten dan ook (met het nodige bloed) los na twee tot vier dagen. Daarna alles insmeren met een flinke klodder Vulketan-gel.
Dit kost een tiental minuten per dag en maakt voor mijn paard een zee van verschil.
Na een weekje blijft er nog een vijfde van de zwelling over of zo.
Tja, ... weliswaar ... zes maand later kan ik weer aan de slag.
Maar ik doe dit bij hem reeds een aantal jaar en dit helpt beter dan alle middeltjes die ik ervoor probeerde.
Hij heeft in feite nergens last van, het is slechts nog een esthetisch akkefietje.

Koen

Christel Provaas schreef op woensdag 7 april 2010, 12:51:


En dat is dan meteen ook het enige wat je ze op een veilige manier kan laten doen.
"Stilstaan!"
Van alles anders gaan ze gewoon stuk.

Ik heb hier zo'n halter bij me van 15, hij kan al meer dan zes jaar niet meer worden gereden (allerhande gewrichtsproblemen beneden de carpus) en toch ziet hij er nog steeds uit alsof hij dagelijks 4 uur moet werken. Spieren, ...!
Ideaal therapiepaard, dat wel.
Hij is door en door braaf.

Zoals Peter zegt : Afblijven!

Koen

clarissa ruijgrok schreef op woensdag 7 april 2010, 21:49:


Kijk je eerst even naar het soort therapeutische werk wat ik (wij) reeds jaren doen en welk een soort paarden daar geschikt voor zijn.
Hij is perfect hoor, neem dat maar van mij aan.
Ik laat je de website wel weten.

Koen

Bij ons word er (tijdens sessies) 'nooit' op de paarden gereden.
Alles is gericht op werken 'met en tussen' de paarden.

Koen

Toen ik vroeger bij de dravers-renstal werkte en wij hadden daar een telganger (pacer) was dit vaak te verhelpen door het tempo aardig op te voeren.
Dikwijls was een periode (een week of zo) van draven aan een te hoog tempo voldoende om ze daarna weer op te pakken en een normale trainingssnelheid te laten lopen.
Ik denk niet dat aangespannen of monté daar een groot verschil maakte.

Koen

Els Kleverlaan schreef op vrijdag 9 april 2010, 9:42:


De gedachtengang over die 'arterioveneuze anastomosen' had ik toen al toegevoegd aan de vraag van 4bozza.
Niemand is daar toen op ingegaan maar in bepaalde omstandigheden kan er een rechtstreeks verband gemaakt worden met HB.

Koen

Misschien toch?

http://www.thehorse.com/ViewArticle.aspx?ID=11588

Karen Koomans schreef op vrijdag 9 april 2010, 21:55:


Die "Dus" vind ik een beetje voorbarig.
Het is toch niet noodzakelijk dat het een 'rasgebonden'-gen hoeft te zijn?

Overigens was het voor mij toch nieuw dat er een link word gemaakt naar de mens in het verband met (fragiele?) X-syndroom en diabetes.

Prelaminitic-syndrome (voorbestemdheid?) in link met het vrouwelijke geslacht is denk ik ook nog maar vrij recent onderzocht.
Zover ik weet toch?

Koen

Founder aan één hoef kan perfect hoor!
De enige echte zekerheid heb je pas bij RX-en.
De symptomen die jij beschrijft kunnen echter ook op veel andere zaken duiden.

Koen

Wel Pien het is nu net zoals je zelf schrijft "iets aan de spieren/voeten".
Het is precies daar dat de meeste van die halters stuk gaan.
Voor alles beneden die carpus hadden ze echt beter iets anders verzonnen.
De rest kan je rijdbaar noemen (maken).

Koen

Klopt hoor, er is zeker een grijs-zone.
Maar,... met die echte halters is het zeker oppassen geblazen.
Ik ben ook absoluut niet bevooroordeeld naar dicipline of ras toe hoor.
Onder mij 14 paarden heb ik 7 verschillende rassen waaronder ook een halter en een fries . Ik heb ze allemaal even graag.

Koen

Buiten het andere advies wat hier gegeven word, zou ik héél erg voorzichtig omspringen met die Equipalazone.
Waarom nu precies fenylbutazone in je paard proppen?
Er zijn toch tal van andere (natuurlijke) pijnstillers en ontstekingsremmers die je paard geen schade toebrengen.
Ik zou die Equipalazone absoluut niet geven.

Koen

Cindy Helms schreef op dinsdag 13 april 2010, 10:00:


Of zoals ikzelf, nu al drie weken out met gebroken ribben, plus wat longproblemen door een rotschop van een jonge merrie.
Een zegen als bekapper hoor!

Koen

Bij ons is er een drietal jaar geleden ook een merrie met 'pensioen' gegaan.
Wij hebben haar geschonken aan één van onze verzorgmeisjes.
(papieren op haar naam enz...)
Zij die met haar het meest begaan was.
Dit is een prachtige oplossing geweest met niets dan voordelen voor iedereen.

° Meisje heeft een "eigen" paard.
° Paard is nu rotverwend.
° Paard blijft mooi bij ons in haar vertrouwde kudde.
° Voor ons vallen de kosten weg.
° Wij zien het paard nog evengoed iedere dag.

Mooi toch!

Koen

Misschien helpt dit?

http://www.thehorse.com/ViewArticle.aspx?ID=16157

Koen