e m kraak schreef op zondag 17 april 2011, 17:57:
> Mijn grootste probleem om met zilverionen te experimenteren is dat het
> niet zo voor de hand liggend makkelijk is als het overal voorgesteld wordt
> om het echt goed te doen. Voor uitwendig gebruik weliswaar veel minder
> kritisch maar minder goed gemaakt betekent volgens mij minder goede
> werking (nogmaals, voor uitwendig gebruik stukken minder kritisch).
Klopt. Ik doe een 1/2 uur per liter. Dat is ongeveer 20.000 ppm.
>
> Ik heb bij voorbeeld geen flauw idee hoe ik aan chemisch zuivere zilver
> elektroden kom. De groothandel Brocadef/Brocades waar ik vroeger alles
> bestelde kan ik op inet niet eens meer vinden
In Amsterdam, bij Driek van der Vet. Daar komen mijn elektroden ook vandaan.
(zuiver frans zilver = zuiverheid 0,9999
Site:
http://www.colloidaalzilver.nl/Ik heb het meest simpele setje: dat van 34 euro. Functioneert al jarenlang prima.
Op de foto zitten beide staafjes in een houdertje. Ik heb ze allebei los en hang ze gewoon door het plastic deksel van een glazen koffiepot. Werkt ook prima.
>
> Wat zilver en ozon gemeen lijken te hebben is een breedspectrum
> anoraganische werking tegen microscopische pestjes. Opvallend voor mij is
> dat ook de hoeveelheid ozon zeer laag is, dus uitermate "giftig" voor de
> doelgroep, net als zilver.
Zal ongetwijfeld kloppen.
>
> Hmm, kun je het beste geitenpies nemen, lekker warm vers uit de bron;
> lijkt me in portugal niet moeilijk te vinden
) Dát mag de patiënt zelf uitproberen
Het ging trouwens over menselijke urine. In feite je eigen urine. Ofwel smeren... ofwel 's morgens vroeg de middenstroom opvangen en dit gelijk consumeren.
Tis ff slikken....
>Tot zover een bijdrage uit mijn witte heksenpraktijk
Wil.
Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.
Warboel
