Marianne schreef op donderdag, 27 januari 2005, 9:21:

Met ijzers was ie er bij mij niet ingekomen. Omdat hij nogal wat voernijd heeft , wil hij wel eens dreigen naar Shiny door z'n been op te tillen. Ik moet er niet aan denken dat hij hem een mep geeft met een boksbeugel onder dat lange been. Hij is nog niet bekapt, dus het enige wat er gebeurd is dat hij overal een cm lager staat.

Ik heb geen idee hoe het gebeurd is, alleen dat het gebeurd is.

Er is nmm geen sprake meer van standcorrectie geweest, hij is bekapt en er zijn ijzers ondergeslagen naar de smid zijn beste weten denk ik. Ik vind zelf de hoeven veel te smal t.o.v. een natuurlijke hoef.
Ik denk vorig jaar, anders hadden ze me niet kunnen vertellen dat de situatie de laatste 6 jaar niet verergerd is.
Dank je voor je zorg Marianne, maar ik heb geen vragen over de glucosamine. Ik weet wat het spul doet. Het is speciaal voor Don samengesteld en Dr. Crama is inmiddels een authoriteit op dit gebied.
Er zit nl enorm veel verschil in de samenstelling van het preparaat. Ik geef alleen de % werkzame stoffen zoals hij ze aan Don gaf.
Don was zijn eigen paard en hij heeft samen met hun dierenarts er een speciale studie naar gemaakt om hem te behoeden voor kreupel worden. Wat ze toen niet wisten is dat de manier van bekappen hierbij enorm belangrijk is. Vandaar mijn dilemma.
Maar zoals ik er nu over denk, na alle info goed in me opgenomen te hebben ga ik het advies van Frans over de bakapping volgen en nog een jaar het clucosaminepreparaat toedienen. De voeten kunnen dan wennen aan de langzaam maar zeker andere stand, er zal een andere hoef groeien en de glucosamine zal hopelijk zorgen dat alles pijnloos verloopt.
Piet

Nick Altena schreef op donderdag, 27 januari 2005, 18:35:


Ja Nick, dat was ik ook zo van plan, iets anders beschreven, maar toch.....
ik wil nog een jaar met het middel doorgaan en in de tussentijd zien dat Don op de hoeven komt te staan zoals ik ze graag zie. In een jaar kan er een volledig nieuwe hoef gegroeid zijn he.
We zullen dus na een jaar weten of hko.htm">hoefkatrol inderdaad te genezen is met natuurlijk bekappen of dat ik hem voor de rest van zijn leven het glucosamine preparaat zal moeten blijven toedienen.
Piet

Vandaag een dressuurmerrie KWPN gezien van 7 jaar oud. De eigenares had haar een kleine drie jaar geleden gekocht terwijl ze op ijzers stond. De ijzers zijn verwijderd na de aankoop. Er bleken prima hoeven onder te zitten.
De laatste tijd liep het paard echter steeds moeilijker, korter en stijver. Zij kreeg het advies van een jurylid het paard te beslaan. Dit advies heeft ze opgevolgd.
Het gevolg was dat het haar en andere mensen binnen een week opviel dat ze ruimer en gemakkelijker liep. Nu gaat ze wel in draf, terwijl dat blootsvoets bijna onmogelijk was.
Ik heb haar gezegd dat er waarschijnlijk een andere oorzaak voor zou zijn en dat ijzers er niet voor zorgen dat je paard gemakkelijker loopt.
Maar zij zag het resultaat. Haar paard liep, zoals ik zei, ruimer en gemakkelijker met ijzers dan zonder.
Het paard was heel redelijk bekapt. Toon en hiel waren wat lang, maar morgen komt de smid en als ik zeven weken terug denk , moeten de voeten er goed hebben uitgezien.
Wat kan hier aan de hand zijn?
Piet

e m kraak schreef op vrijdag, 28 januari 2005, 2:05:


Ja je hebt gelijk, net zo goed als dat ik deze vraag niet kon beantwoorden kan een ander dat ook niet. Maar ik heb er vannacht nog wat over na kunnen denken en bedacht me nog het een en ander.
Haar woorden waren dat ze het logisch vond dat het paard beter liep omdat zo de hoeven steviger waren, dat ze het paard meer steun gaven. Het advies om die ijzers te verwijderen omdat ze nu op te kleine schoenen liep, er veel minder doorbloeding is dus een eventueel probleem in de gewrichten, of voeten alleen maar erger zou worden, kortom dat ze het slecht lopen in een andere richting moet zoeken, werd volledig in de wind geslagen. "Mijn paard loopt beter met ijzers , dus ondanks haar goede hoeven heeft ze ijzers nodig, punt.
Wat ik voelde was een verdikking in de voorvoet, aan de voorkant van de kroonrand, net boven de hoef van een ruime centimeter en een wat steilere stand van de hoef. De andere hoef had dat niet , daar was de verbinding tussen been en hoef vlak en de hoek die de hoef met de grond maakt wat scherper.
Ik heb nog te weinig werkelijk verstand van botten en gewrichten om in te zien of dit een min of meer normale afwijking is en dat het niets vreemds is, of dat dit een aanleiding voor het slechte lopen zou kunnen zijn.
Ik weet wel, als het mijn paard was geweest, dat de dierenarts dit allang bekeken en onderzocht zou hebben.
Piet

jans schreef op vrijdag, 28 januari 2005, 6:58:


Het idee wat ik er van kreeg is dat ze nooit echt goed gelopen heeft, dat het paard zich niet wou ontspannen. Er is met dat paard , wat er overigens prima uitziet, meer aan de hand dan op het eerste gezicht lijkt.
Eten is mee geexperimenteerd omdat ze "slecht" eet. Ze krijgt nu hooi en muesli, ipv hooi en brokken. Jawel.... Het hooi is zo op en de muesli gaat daarna heel traag naar binnen, zoals ook de brokken daarvoor. Uren later was de voerbak nog niet helemaal leeg. De tanden zijn overigens wel nagekeken.
Dan over die ijzers. Het is niet alleen zo dat ze beter loopt omdat de voeten ongevoeliger zijn geworden door het vastzetten, maar het gevolg is dat er nu natuurlijk ook zwaarder mee getraind omdat ze "beter" is. Intussen heeft het dier in de benen en rug overal ernorme spierspanningen. Wat dan weer geweten werd aan het feit dat het wel wat verzuring van de spieren zou zijn door het hardere werken.
Ik kan me voorstellen dat een paard zich moet aanpassen aan wat harder werken en dan een of twee weken stijf is, maar drie maanden? Ze protesteert ook tegen het zadel en gaat happen. Op mijn vraag of het zadel wel past kreeg ik als antwoord dat ze anderhalf jaar geleden een goed zadel had gekocht. Mijn vraag of ze wel zeker was dat dat nieuwe goed past werd weggewuifd. De hele verschijning van de merrie is trouwens narrig en zoekt geen tot weinig contact.
Een neergaande spiraal van jewelste nmm.
Zelfs toen ik haar wees op de weggesneden straal en vrij hard zei dat de degeneratie van de hoeven begonnen was, raakte ik nog geen snaartje. Ik hoop dan maar dat ze achteraf gaat nadenken.
Piet

marjolijn schreef op vrijdag, 28 januari 2005, 10:57:


Ok, Ok! het is niet paardvriendelijk, maar wel een vriendelijk paard :)
Ali en Mohammed Thomson hebben een geweldig jaren 50 huwelijk, hoewel ze de koekast deur niet dicht doet . Whip!
Hoe is 't mogelijk, wat kan een paard niet leren?
Piet

Spirithorses schreef op vrijdag, 28 januari 2005, 16:05:


Dat ie de koelkast niet dicht doet komt omdat het slechte trainers zijn Pien :)

e m kraak schreef op zaterdag, 29 januari 2005, 16:38:


Interessante gedachte, ik roep het eerste het (mogelijk niet) beste wat bij me opkomt en dat is een vraag: Waarom hebben kamelen dat dan wel? Volgens mij kan ik me herinneren ooit wel een kameel of dromedaris, gezien te hebben waar de vellen vacht aan hingen.
Op en top warme woestijnbewoners, lichte kleur en dikke vacht.
Piet

Michiel schreef op zondag, 30 januari 2005, 11:04:

Volgens mij is dit , zoals je het hier beschrijft , niet helemaal de Bill Dorrance methode, Michiel.
Door door te trekken aan het touw lok je nmm verzet uit.
De bedoeling is aanhouden van druk en wachten, dus niet druk verhogen . Als ik het goed heb staat in het boek ook "Uiteindelijk gaat iedereen zitten" oftewel het aanhouden van druk en meegaan met dezelfde druk wanneer je paard wijkt , wordt hij onherroepelijk een keer beu.
Als je dat weet, kan je daar op wachten.
De geringste beweging, zoals een gewichtsverplaatsing de goede kant op wordt beloond met het laten vallen van alle druk.
Wanneer je paard clikkersavvy is kan je dat moment nog extra bekrachtigen met een Yes en een eetbare beloning. Daarna begin je weer opnieuw met het touw aan te nemen, net zolang tot hij het idee krijgt dat blijven staan de minst prettige keuze is, en kan je de beloningen afbouwen.


Een alternatief voor het kalmerende effect van het grazen kan de opdracht "hoofd laag" zijn. Het voordeel hiervan is dat het ook te gebruiken is als er geen gras in de buurt is. Dit kan je bereiken door het zgn. Free Targetting, je misschien wel bekend?

Misschien ga ik hier wel helemaal tegen je methode in, maar is het dan juist niet een paard wat jouw steun mist? Als je denkt dat hij met Ulla wel verder komt ontleent hij de steun aan het andere paard en is jouw volgen van Uniek dan niet juist contraproduktief?
Piet

Michiel schreef op zondag, 30 januari 2005, 16:05:


Ik denk dat meelezende mensen en daar schrijven we toch ook voor, om iedereen de kans te geven van iedereen te leren, het meer waarderen als je een samenvatting geeft van wat er in het Dorrance boek beschreven staat, dan te verwijzen van pagina zoveel naar pagina zoveel.
Hoewel ik zeker vind dat de Nederlandse paardenwereld er anders uit zou zien, kun je er niet vanuit gaan dat iedereen dat even op kan zoeken.
Voor de goede orde, mijn training is uitgebreider dan clickertraining. Dat feit is niet zo belangrijk omdat veel zaken onder de noemer clickertraining gevat worden.
Clickeren zie ik als een paraplu die uitstekend boven elke vorm van training gehouden kan worden.
Piet

Nick Altena schreef op woensdag, 2 februari 2005, 0:12:


Kijk, dat zijn discussies waar ik van leer en ik zal niet de enige zijn.
Dit laat me nadenken over hoe mijn eigen idee over de opvoeding van hengsten is. Ik heb nooit een hengst gehad, ik heb er nooit voor gekozen. Waarom niet? Gewoon omdat je luistert naar mensen met doem en verderf verhalen. En inderdaad het wordt op dit forum ook weer aangegeven. Gebruik geweld! Laat hem voelen wie de baas is want anders is het hek van de dam! Geef hem een knal, in de natuur doen ze dat ook!
Letterlijk de reden waarom ik nooit meer dan 1 les gevolgd heb op een manege.
Ik heb zwaar getwijfeld of ik een dik half jaar geleden mijn jong beessie moest kopen, omdat ik een groen paard "beleren" aan mensen die er verstand van hebben moest overlaten. Door mijn nieuwschierige eigenwijzigheid en de overtuiging dat het niet veel anders kan zijn dan een jonge hond of een kind opvoeden, heb ik het toch gedaan.
Nou weet ik wel, Shiny is geen hengst, hij is ruin. Maar ook hij flikt toch af en toe dingen die ik zou kunnen oplossen met het gebruiken van geweld. Doe ik dat? Never! Ik moet er niet aan denken dat ik een beteuterd en geintimideerd paardenhoofd naar me zie kijken. Ik ben er nog lang niet, maar nu al wou ik dat ik bij de opvoeding van mijn kinderen geweten had wat ik nu weet.
Negatief gedrag negeren, positief belonen, ipv moeten "vechten" om a la minute gelijk te krijgen. Straffen, zo hard als nodig om gewenst gedrag te verkrijgen. Onderdrukken om de baas te blijven.
Natuurlijk zijn het lieve kinderen geworden, maar soms denk je: bepaalde dingen had ik anders kunnen en moeten oplossen en toch ben ik nooit een bruut geweest.
Laten we dus goed nadenken en ik laat het graag aan de mensen over die deze discussie voeren omdat ik niet uit hengstenervaring kan spreken, hoe we haar adviseren met haar hengstveulen van een jaar om te gaan.
Misschien dat er dan bij veel meer mensen de gedachte ontstaat, laat ik het ook eens anders proberen. Zou daar iets in kunnen zitten in dat gelul over negeren en belonen. Zou gedrag wat genegeerd wordt werkelijk als een kaarsvlam uitdoven. Zou ook een paard er er belang bij hebben om goed gedrag te laten zien als hij weet dat hij daarvoor beloond wordt. Allemaal zaken waar mensen die primair geweld als oplossing zien en voorstellen, nooit mee gewerkt en aan gedacht hebben. Want geweld..... je weet wel waar het begint maar nooit waar het eindigt.

Nog zo'n watje......
Piet

jo schreef op dinsdag, 1 februari 2005, 21:16:


Probeer het eens anders. neem je leidtouw vast en zet daar wat druk op. Probeer niet je paard mee te trekken. Houd deze druk aan, als ze achteruit gaat , ga mee met dezelfde druk en wacht. Heb geduld. Je paard zal constant staan kiezen en op een gegeven moment de keus maken voor een gewichtsverplaatsing jouw kant op. Op dat moment, druk weg en enthousiast zijn met je stem als beloning. En weer opnieuw leidtouw aannemen. De volgende beweging kan een stapje zijn, druk laten vallen enz. Dit zal steeds sneller gaan omdat je paard ontdekt dat jij meer geduld hebt dan zij.
Jij weet dat je paard dat gezanik aan haar hoofd beu zal worden . Dus voor jou is het gemakkelijk om daar een poosje op te wachten.
Piet

cyta schreef op woensdag, 2 februari 2005, 10:21:


Er is naar aanleiding van jouw vraag een hele discussie ontstaan wat het beste advies kan zijn dat we vanuit het welzijn van je veulen en jezelf gezien kunnen geven. Er wordt serieus over nagedacht. Omdat je weinig van jezelf verteld had, werd er aangenomen dat je weinig ervaring hebt met de opvoeding van hengsten.
Val dus niet over een uitspraak die voortkomt uit gebrek aan informatie. Ik stel je voor om de discussie letter voor letter te volgen. Er wordt door mensen met de beste bedoelingen veel tijd aan besteed.
Dat een eerste advies niet perse ook het beste hoeft te zijn is je al duidelijk.
Leer hem eerst dat hij niet bang hoeft te zijn voor het halster, zodat het dier je ook vertrouwt als je daarmee aan komt en ga dan niet meteen het vertrouwen er weer uitrukken met kettingen en andere pijnlijke zaken.
Heb nog even geduld, je paard is nog een baby.
Elk paard van die leeftijd is nog hengst, dus wat kan er zo bijzonder aan zijn.
Denk na over hoe je dit dier verder wil opvoeden, maar al die moord en brand verhalen zijn nu nog de ver van je bed show en heb eventjes maling aan die mensen die bij het woord hengst meteen hun messen gaan slijpen en ogenblikkelijk voor geweld kiezen.
Piet

cyta schreef op woensdag, 2 februari 2005, 12:15:


ok, dat het niet als aanval bedoeld was heb ik je al uitgelegd.
Ik geloof ook dat een jong paard wat eindelijk uit zijn hok mag heftig en met weinig beleid zal reageren.
Esther relativeert het steigeren ook in haar bijdrage.
Verder ging ik met hem aan het werk zoals elk jong paard. Leren voetjes geven, volgen, hem overal kunnen aanraken, laten wennen aan "enge" dingen, wandelen zonder dwang of druk.
Een goed idee is om het boek "Grondwerk met paarden" van Inge Teblick wat 1 maart uitkomt bij haar te bestellen . Ik was in de gelegenheid om daar al een aantal hoofdstukken van te lezen en kan zeggen dat we zo'n boek nog niet hebben in de Nederlandse taal. Even googlen op de naam Inge Teblick en je komt er vanzelf. Ook haar site is voor veel mensen een eye-opener. Nogmaals je hebt nog alle tijd, maar wel maar 1 kans om het met dit paard vanaf het begin anders te doen en dat is door daar vandaag mee te starten.
Piet

Trudy schreef op woensdag, 2 februari 2005, 13:50:


Trudy, rustig aan joh. TTouch is iets waar mensen en hun paarde nut van kunnen hebben. Het lijkt me interessanter om naar de reden van die kettingen te vragen dan mensen uit te schelden. Maar denk eens terug: waren dat niet juist de mensen die geloofden dat zij de druppel op de gloeiende plaat waren en dat daar het begin van verandering lag?? Hebben niet juist de pioniers, die jij nou zo denigrerend geitewollensokkenidioten noemt altijd geknokt tegen de heersende opinie?
Valt me tegen Trudy. Ik dacht dat jij dat soort sokken ook had eigenllijk.
Ik vind het namelijk een geuzennaam!
Piet