Ik zou het idee van een bijrijdster toch niet zo snel aan de kant schuiven. Ik herken wel veel in mezelf over wat je schrijft. Dat je zelf die controle wilt houden wat en hoe er met je paarden wordt omgegaan. Dat had ik ook heel erg. Maar bij mij werd het ook erg veel. Ik moet in mijn eentje voor 3 paardjes zorgen, eigen weide dus ook zelf het hele weidebeheer doen. Elke dag de wei uitmesten, elke week of elke twee weken de hoeven doen. Waterton schoonmaken, al dat soort dingen. Het ging me behoorlijk tegenstaan. Zowel lichamelijk als mentaal vond ik het niet leuk om er helemaal alleen voor te staan. Dus ik heb gekozen om water bij de wijn te doen en een bijrijdster te zoeken. Je hoeft niet iedereen "aan te nemen" die zich meld. Je kunt daarbij ook zelf selecteren, kennismaken, en dan pas rustig aan iets opbouwen. Ik heb er een heleboel gehad waarvan de eerste echt super was maar helaas 150 km verderop ging wonen. Vervolgens een heleboel die gewoon niet meer belden of kwamen (dan weet je ook genoeg ), en anderen waarbij ik zelf geen goed gevoel had, en daar ben ik dan ook eerlijk in. Nu heb ik sinds kort iemand leren kennen die zich ook bezig houdt met NH, die het niet erg vind dat ze niet kan rijden (mijn paard heeft een ernstige peesblessure opgelopen en die het gewoon heerlijk vind om er alleen al naar te kijken en te helpen met klusjes. Wie weet wordt zij wel de ideale bijrijdster. Ik heb ook een meisje van 13 gevonden wat al bijna een jaar 2x per week komt rijden. Een heel leuk meisje wat ik ook wel eventjes alleen kan laten terwijl ze rijdt zodat ik de wei uit kan mesten ofzo. Twee van mijn paardjes waren ook erg eenkennig, maar ook zij leren ervan dat nieuwe mensen niet "eng" hoeven te zijn. Ik zorg (vooralsnog) dat ik er altijd bij ben, dus weet precies wat er gebeurd met mijn paardjes. En zo worden er in dezelfde tijd al 2 paardjes gereden/verzorgd en scheelt me dat ook alweer tijd. Maar het is alleen al leuk om die paardenhobby te kunnen delen met iemand die dat ook prachtig vind. Daardoor krijg ik er ook weer zin in als ik dat even niet heb. Het is alleen een kwestie van de goede persoon tegenkomen, en ook een stukje los durven/kunnen laten als bij een eerste gesprek blijkt dat jullie wel op dezelfde lijn zitten. Ik hoop dat je er in ieder geval nog eens over na wil denken. Het heeft ook een mooie kant hoor, zo'n bijrijdster.

Groetjes Jolanda

Ja, voor zowel konijnen als paarden werkt het hetzelfde. Ze worden er dik van als ze er teveel van krijgen.

Groetjes Jolanda

joop schreef op woensdag 1 december 2010, 13:23:


Ik heb ook drie verschillende rassen staan, waaronder engels volbloed, een kruising new forest/arabier en een welshje. De 2 oudste zijn 20 en staan 's nachts gewoon in de wei (dekenloos). Hier is geen enkele beschutting, er ligt een aardige laag sneeuw maar ze redden zich prima. MITS, ze continue kunnen eten om zichzelf warm te houden. Het duurt wat langer om nu gras te eten, want eerst moeten ze de sneeuw opzij schuiven, maar ze zijn bezig. Voor alle zekerheid leg ik nog 2 plakken hooi in de wei. Maar ze doen het prima.

Als het hard waait en regent/sneeuwt dan houdt ik ze in de paddock en kunnen ze de inloopstal in als ze willen. Dan moet ik wel heel veel hooi voeren, want als ze dan zonder komen te zitten kunnen ze het koud krijgen. Wat dat betreft vind ik een winterwei dan een gerust gevoel geven, want daar is altijd wat te eten, en dus iets om zichzelf warm te stoken.

Groetjes Jolanda

joop schreef op vrijdag 3 december 2010, 11:59:


Zó, dat is een aardige leeftijd voor een paard. Ik hoop dat de mijne ook nog een tijd meegaat. Helaas heeft hij half oktober een ongelukje gehad op de wei (ik heb het niet gezien) waardoor hij nu een ernstige peesblessure heeft. Na enige medicatie, echo's en rontgenfoto's gaat het nu eindelijk wat beter, al blijft zijn onderbeen vrij dik. Deze sneeuw maakt hem echt blij, en hij maakt ondanks zijn pees wat voorzichtige vreugdesprongetjes. Dan houdt ik mijn hart vast! Waarschijnlijk zal het nog wel een klein jaar duren voordat hij weer op de been is. Het is zo jammer, want hij is nog zo jong van geest en verder hartstikke fit.

Ja wind is echt killing voor ze kwa kou. Dat merk ik hier ook. Maar gewone kou vinden ze wel prima. Ze staan hier ook dagelijks in de sneeuw te spelen. Liggen doen ze alleen nu niet veel vanwege de onregelmatige ondergrond. Ik heb wel een inloopstal met klinkers waarover ik een laag stro kan gooien, maar ik denk dat ze dat gaan gebruiken als plasplaats, aangezien ze ook gewoon op de klinkers plassen, bleh!

Maare...we hebben wel bikkels he !

Groetjes Jolanda

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 8 december 2010, 13:02:


Helaas heeft mijn paard ook een ongelukje gehad in de wei in oktober (toen lag er niet eens sneeuw). Hij heeft een zware peesblessure, en ik weet niet of het ooit nog goedkomt. Hij is al 20, was mijn rots in de branding en mankeerde nooit wat. En nu loopt hij nog steeds te kreupelen. Hij wilde sinds 2 dagen niet meer de wei op. Ik denk vanwege het ijs wat er voor het hek ligt en wat ik vooralsnog niet meer weg krijg. Hij zal zich er vanwege zijn manke been niet zo zeker op voelen denk ik. Ik heb Hirudoidzalf, volgens de veearts werkt dit hetzelfde als Traumeelgel, maar de zwelling rond zijn pees wordt echt niet minder .

Groetjes Jolanda

Dank jullie wel voor de reacties, Joop, Christel en Jacqueline. Ik ga er ook maar vanuit dat het erg lang gaat duren. Ik zag hem altijd moeiteloos ouder worden omdat hij nooit wat mankeerde. En dan nu ineens zo'n pech. Zijn koppie wil heel graag, maar zijn been niet. Dat vind ik zo erg. De veearts wilde hem al op een lichte pijnstiller gaan zetten om te zorgen dat hij zijn zere been wel goed afrolt in beweging, omdat hij anders bang is dat de boel van binnen gaat verkleven. Hij staat meestal niet met zijn hiel op de grond. Logisch ook, omdat hij dan zijn zere pees moet strekken. Ik heb de pijnstilling afgewezen (heeft hij in het begin wel gehad toen hij erg veel pijn had), maar hij stapt weer best veel rond, en doet zelfs een kreupele draf als hij haantje de voorste wil zijn. Het is een doordrammer, en ik denk dat juist pijnstilling daarin de boel juist weleens erger kan maken. De veearts was zijn stal al aan het zoeken bij ons om hem stalrust te gaan geven....maar die heb ik geen .

Bedankt voor jullie bemoedigende woorden en de tips. Hij krijgt alle tijd om te herstellen. Ik merk dat de veearts in het begin de instelling had om alle middelen in te zetten om hem maar snel te laten genezen. Maar ik heb aangegeven dat ik hem vooral rust wil geven. Hij hoeft niet binnen no-time weer te presteren (want daar ging hij onterecht wel vanuit). Ik hoop dat ik straks gewoon weer lekker met hem het bos in kan .

Groetjes Jolanda

Christel Provaas schreef op zaterdag 11 december 2010, 21:23:


Ja inderdaad. Ik heb ook al meerdere keren aangegeven dat ik hem gewoon lekker laat rondlopen en dat ik geen haast heb om er snel maar weer op te zitten.

Als regelmatig stukjes wandelen helpt dan wil ik dat zeker gaan doen. Ik heb hem vooralsnog zelf laten doen wat hij wil. Hij stapt best veel rond uit zichzelf gelukkig. Ik kan met hem door de wei gaan stappen. Die is vrij vlak. Het fietspad is vlakker maar om daar te komen moet hij door heel ongelijke zandstukken (de tuin ligt momenteel helemaal open), en er ligt een hoop strooizout op het fietspad. Het is nu wel een ongunstige tijd voor hem. Maar stappen in de wei kan eigenlijk wel, bedankt!

Groetjes Jolanda

Ik heb ook vernomen dat er roedels in duitsland rondlopen, en dat men zegt dat het niet lang meer duurt voordat ze in nederland zijn. Ik heb ook eens gezocht naar verhalen van ruiters in nederland die wolven tegenkwamen in het bos....nou...was niet echt geruststellend om te lezen. Ze kwamen in elk geval met een pony minder thuis . Maar of dat allemaal ook echt zo is. Dat artikel was ook van erg lang geleden overigens.

Groetjes Jolanda

Ja ik weet het ook niet hoor. Vind het ook wel heel wat. Het ging in dat artikel overigens wel over een hele roedel wolven die het gemunt hadden op die pony. Niet om eentje.
Maar of het dan alsnog klopt...

Ik heb wel het idee dat áls er wolven in nederland komen, dat deze dan wat minder schuw zijn dan dat ze wellicht ooit geweest zijn. Er is nu eenmaal niet meer zoveel platteland als vroeger, er wonen veel meer mensen tegenwoordig, dus het zal moeilijker zijn om als mens en wolf naast en met elkaar te leven. Wolven passen zich vrij makkelijk aan. Zoals het vroeger vooral nachtdieren waren zijn het nu schemer/dagdieren. Denk dat dat ook invloed zal hebben op de schuwheid. Maar das meer een gevoel...ben geen wolvenepert

Groetjes Jolanda

Ik ben juist blij met mensen die andermans dieren een beetje in de gaten houden. Zeker als het alleen maar goed bedoeld is voor de dieren en er een bepaalde aanleiding voor is. Op die manier kan er een hoop leed voorkomen of gestopt worden.
Zo te lezen heeft de topicstartster dit ook niet op een brutale of onbeschofte manier aangepakt. En vind ik het alleen maar goed dat ze eerst eens hier komt informeren (en ook ter plekke goed haar ogen heeft opengehouden), voordat ze haar oordeel heeft geveld over de boer en zijn paarden.
Ik heb er totaal geen moeite mee als mensen op mij af zouden stappen over de gezondheid van mijn paarden. Als het maar netjes gebeurd. Ik heb niks te verbergen, en mijn paarden zien er goed uit. Dat zou in sommige gevallen wel een mooie aanleiding zijn om te vertellen hoe dat komt onder het genot van een kopje koffie . Wat dat betreft zou ik elke gelegenheid aangrijpen, de mensen worden er alleen maar wijzer van...er komt alleen niemand klagen of vragen stellen.....

Groetjes Jolanda

Ik volg ook met belangstelling dit berichtje. Die geisoleerde bakken van de landbouwwinkel lijken mij wel wat, al heb ik ook mijn twijfels. Ik heb nu een grote vlotterdrinkbak staan in de inloopstal. Deze is aangesloten op de waterleiding en vult zich continue. Er kan geloof ik 120 liter in. Alleen bevriest deze ook regelmatig. En is het schoonmaken ervan echt een rotklus. Jammer dat er nog geen lezers zijn die ervaring hebben met de bakken van de landbouwwinkel. Ik vraag me namelijk af hoe sterk dat plastic is?? Een keertje trappen en de boel is gesloopt?? Verder lijkt hij me wel ideaal. En zal het schoonmaken ervan ook veel minder werk zijn dan zoals ik het nu heb.

Groetjes Jolanda

Ik lees juist dat veel mensen hun paarden juist op de wei zetten. Ik zou dat zelf juist niet doen. Als die van mij eenmaal gaat, dan gaat ie ook! Dan houden een paar houten planken hem echt niet meer tegen. Dus hier staan ze wat kleiner, zodat ze niet kunnen gaan rennen en hebben ze de inloopstal, een pad en de rijbak tot hun beschikking. Straks lekker wat hooi geven vlak voor twaalven en regelmatig kijken, en dan hoop ik dat ze zonder problemen aan 2011 kunnen beginnen.

Fijne jaarwisseling allemaal, ook al zou het waarschijnlijk allemaal wat minder mogen met vuurwerk voor de paarden- en andere dierenliefhebbers. Dat jullie paarden allemaal veilig in 2011 belanden!

Groetjes Jolanda

Bedankt voor jullie reacties. Ik kan die drinkbak wel op de waterleiding aansluiten, het enige probleem is dat ik "maar" 3 paardjes heb. Ik zag dat je bij de meeste drinkbakken toch ook wel meer paarden moet hebben. Dus daar moet ik dan nog even wat op verzinnen.

Groetjes Jolanda

Britt Claeys schreef op zaterdag 1 januari 2011, 14:26:


Daar hebben jullie wel gelijk in. Ja die alg Nils, dat is echt vervelend. Die wil ik er dan ook helemaal afgeschrobt hebben, maar dat kost me dan weleens mijn rug.
Ik heb wel het hooi vlak bij het water, omdat het makkelijker te voeren is in de inloopstal. Daar blijft het mooi schoon en droog. Maar ik heb wel plannen om het gedeelte voor de paarden te gaan veranderen.
Ik denk dat ik die drinkbakken dan toch ga aanschaffen. Nog wel ff sparen eerst .

Groetjes Jolanda

joop schreef op donderdag 6 januari 2011, 12:11:


Precies! Na alle berichtjes te hebben gelezen krijg ik ontzettende zin om die mensen eens ff flink door mekaar te schudden, in de hoop dat ze daarna wel alles op een rijtje hebben. Het lijkt wel dweilen met de kraan open. Vind het zó sneu voor het oudere paard, maar tegelijkertijd staat dat jonge paard ook niks goeds te wachten. Blijkbaar zijn ze er al op gewezen hoe ze het beste hun paard kunnen houden maar doen ze er gewoon niks aan. Geen onwetendheid dus! Als een paard geen geld mag kosten dan moeten ze helemaal niet aan paarden gaan beginnen.

Groetjes Jolanda

"Wie aan dieren gaat beginnen moet ook bereid zijn om in hun welzijn te investeren".