Anita Cats schreef op zondag 11 november 2007, 11:53:


Ik heb een tussenoplossing voor de sperriem, nu je toch nog even met bit rijdt, zodat het bit perfect, zelfs beter dan met neusriem, op de plek blijft. Dit vind ik de veiligste manier van met bit rijden.
Je neemt een niet-bijgeknipte sperriem
je gooit de hele neusriem over de wilgen
je doet de sperriem door de bakstuklussen
je gespt hem losjes, 2-3 vingers ruimte , vast.
Er moet nu heel wat gebeuren, voor het bit van de plaats komt.
Inmiddels rijdt ik ook bitloos, maar tot die tijd op deze manier. Mijn merrie ging zo heel erg tegen het sturen in, dat ze het hele bit van de plaats trok. Met sperriem door de bakstukken, is het beter, en minder strak. En het paardenhoofd is vrijer van riemen.
Maar vooralsnog: probeer een beginnetje te maken met bitloos, ik heb ook een hele tijd geëxperimenteerd met verschillende optomingen.
Bij bitloosrijden.nl" target=_blank>www.bitloosrijden.nl kun je verschillende hoofdstellen uitproberen...
groetjes en succes....ik heb nog steeds geen foto's kunnen zien. Als ik op de startpijl klik, opent er een iniminischermpje maar de vergrootoptie doet het niet

groetjes Clarissa

Nick Altena schreef op zondag 11 november 2007, 23:42:


Had je 'm gemist? Groene Os, Nick, Groene Os...
Ze zegt niet dat het bericht cynisch is, daarom kan ze daar makkelijk onderuit...
omdat ze verder niks zegt.
groetjes Clarissa

Esther schreef op zondag 11 november 2007, 21:12:


Na lang zeuren mocht ik dan eindelijk op paardrijles, 1981. In eerste instantie mocht het niet van mijn ouders, ze vonden de sfeer op die manege vreselijk.
Na een tijdje ben ik helemaal gekapt met paardrijden, als ik zo met paarden om moest gaan, dan liever helemaal niet. Ze hadden gelijk, mijn ouders.

Pas 10 jaar geleden weer begonnen, met de nh als voornemen. Heb me een ongeluk gezocht naar plekken waar ik dat kon leren, en kwam toen toch op verkeerde plekken terecht, maar nu wist ik in ieder geval dat het toch anders moest kunnen. Alleen wist ik nog niet hoe....
groetjes weer.

Saskia Dockrill schreef op maandag 12 november 2007, 7:06:


Wat is rustig aan...daar heeft iedereen een ander idee over.
Je vraag was, is ze geïriteerd als ze met haar hoofd omlaag draaft, ik zie op de foto's juist dat ze haar hoofd in de lucht heeft.
Hier is het ook niet vreemd om een paard van 3 te gaan berijden....maar nieuwe inzichten door onderzoek geven een ander beeld, en dat is moeilijk te verteren, we willen toch zo dolgraag rijden op dat lieve ding. Het is het meest intieme wat je kunt doen, met je paard, net als een kat op schoot, gaan wij graag op het paard.
Ik heb je homepage bekeken, wat is het mooi bij jullie! Wat een droom zoveel ruimte.
Maar wat is het kououououououd daar, hoh, en de winter duurt lang daar....oei, pittig hoor. Niks voor mij. Is het niet ook een beetje stil daar?

Lees je lekker in, vooral die site van peter is interessant, over oud genoeg. Je grondwerk foto's zien er erg leuk uit, breid dat lekker uit.
Misschien is het goed om je zadel te laten bekijken, ik heb het idee dat het erg ver naar voren ligt, en dat de schouders niet vrij zijn.
Lange teugelen zoals de klassiekers doen is erg goed voor het achterhand bewustzijn, probeer het maar eens uit door een longe als teugel te knopen aan het halster of beter een werkhalster dat je op maat kunt gespen zodat het niet meer verschuift. Zo leert je paard op je te reageren, ook al ziet ze je niet en voelt ze je niet. Daar worden ze zelfstandig van en maak je meteen een bitloos beginnetje...
Ik denk ook dat je paard nog niet zo sterk is, ze is nog wat achterstandig, zo heeft ze nog geen stevige brug om jou goed te dragen. Met grondwerk en lange teugelen kun je haar spieren sterker maken.

Allemaal winst.

Gudrun schreef op maandag 12 november 2007, 13:08:



Gaat goed, hè!! Het linda lou-syndroom.....

HannahFroukje schreef op maandag 19 november 2007, 13:34:


Ik bel altijd meteen mijn reddingsboei, Thijs Taconis. Die wil zelfs geen heldere druppels uit ogen en neuzen zien.., hij werkt met natuurlijke middelen, maar zijn spullen zijn allemaal effe sterker dan wat je zelf kunt geven.
Nooit doorklungelen met snotneusjes, hoor.

groetjes weer.

Yvonne Goudappel schreef op donderdag 22 november 2007, 4:21:


om de nieren te ontlasten, vlak achter het zadel heb ik altijd geleerd..

Christel Provaas schreef op donderdag 22 november 2007, 10:11:


tja, misschien weer zo'n antromorf, gillende apen-idee?

Esther schreef op dinsdag 27 november 2007, 19:21:


kiepen= wat ik wipwappen noem!

Moniek schreef op dinsdag 4 december 2007, 14:49:


Is het bij jullie niet mogelijk om een stukje met betonplaten te bedekken, zodat ze een 'eilandje' hebben? Hoe nat is dat weiland dan?
Volgens mij gaat dit te ver voor de echte dierenbescherming, die komt pas als je echt je paard verwaarloost, in de zin van geen voer geven, buiten proportie gegroeide hoeven, aantoonbaar verwaarloosd dus. Volgens mij hoef je je er niet zo veel van aan te trekken.
Ik kan me wel voorstellen dat je bang bent dat er mensen gaan zijn die vinden dat ze wel even je beest kunnen 'redden'...
Tegen die types kun je ze wel in bescherming nemen, denk ik.
Ook kun je een bord aan het hek hangen met wat info....

laura vd schreef op dinsdag 4 december 2007, 17:19:


Dit staat op de site van de dierenbescherming:
"
Paarden en pony's kunnen over het algemeen prima tegen kou, mits ze daar goed op voorbereid zijn. Het is dus onjuist om altijd over verwaarlozing of dierenmishandeling te spreken als we 's winters in de wei bij weer en wind nog paarden of pony's buiten zien staan. Als de bodem droog is, kan het geen kwaad. Bij een laag gelegen bodem die vochtig is, kan het dier beter worden opgestald. Wel is het wenselijk om schuilmogelijkheden aan te bieden. Daarmee kan het paard zich bij extreme weersomstandigheden beschermen tegen hitte of regen en wind."

Valt toch weer wat mee van die gasten..
Maar, die natte wei hè, daar vallen ze dus over.
Enne, een goed slot aan het hek, zodat ze niet zo makkelijk een paard mee kunnen nemen? Kunnen ze schuilen bij jullie?
In de zomer heb je weer van die mensen die het nodig vinden om je paard te gaan voeren met brood ofzo, ook zoiets, enorm irritant..

eddy DRUPPEL schreef op maandag 10 december 2007, 18:54:


Tjee, Eddy, jij bent pas terug van weggeweest...
Ik ga het allemaal lezen als ik tijd heb...

Herman schreef op woensdag 12 december 2007, 8:06:


HAHAHA
de stroming die hij beschrijft, wordt ook wel 'traditioneel' of 'regulier' genoemd....hij overdrijft het alleen maar

Ok, ok. Die van mij is dus te dik. Er moet bijna een heel mens vanaf +/- 50 kilo toch zeker wel.

Nu hadden wij op stal een theorietje....
Alle paarden staan regelmatig buiten, de meesten permanent, sommigen gaan 's avonds op stal vanwege de voerverhoudingen, de ruimte in de paddocks, en omdat 1 van de paddocks helemaal geen schuildak heeft. Een aantal paarden krijgt op een traditionele manier brokken, muesli of allebei. Een aantal krijgt minimaal tot geen muesli.
Er wordt centraal paardenkuil gevoerd, goed spul. 's morgens en 's avonds. Volgens mij hebben ze dat met een paar uurtjes echt wel op. Op koude dagen, zoals momenteel, krijgen ze halverwege de dag nog een krat stro, om de kachel aan te houden en voor vermaak. Met vijf paarden een emmertje worteltjes, ook puur vermaak, wordt in de groep gevoerd.

Nu komt het. Het lijkt, herhaal lijkt erop, dat de paarden die weinig tot niets muesli krijgen, eerder te dik worden, dan de paarden die een lekkere schep of twee brokken per dag krijgen. Volgens mij maakt het niet eens uit of ze dan harder werken, de meesten doen om de dag een uurtje grond- of rijwerk, of buiten een stukje, bijna niemand peigert bij ons zijn paard af. De één doet meer dan de ander, maar heel erg groot zijn die verschillen ook niet.
Kleine jonge shet wordt toch behoorlijk mee geracet ( of dat leuk is is weer een ander verhaal) maar die is ook behoorlijk bol, krijgt minimaal muesli.
En de paarden waarvoor stevig opgeschept wordt, zijn veel gestroomlijnder...

Kan dat? Ik ben al het hele jaar aan het opletten...

Een stalgenoot zei, mijn paard was vroeger ook gauw te dik, maar ik ben hem meer brokken gaan voeren, toen kreeg-ie meer energie, en toen kon hij weer afvallen... dat ze frisser worden van veel voer, is wel algemeen bekend...
Ook uitspraken als, ' ik stop er écht 6 scheppen voer in, maar hij blijft maar mager' zijn veelgehoord, bij paarden die magertjes bleven (en veel te weinig hooi kregen)

Wie?

groetjes van Clarissa ( die straks eens leuk gaat blauwbekken)

Frans Veldman schreef op maandag 17 december 2007, 15:22:



Es kijken;
Ok, die suikerpiek maakt dat ze kortstondig veel energie hebben. Hun vertering is eigenlijk niet handig, vanwege het gebruik van de verkeerde (dunne, korte?) darm. Degeen die alleen hooi krijgt, heeft volle, lange dikke darmen, en haalt goed rendement uit het hooi, waar het brok-paard veel te weinig van opneemt, hoewel die dus wel evenveel hooi als de anderen krijgt.
Af laten vallen door er meer brok in te gooien, leek mij ook symptoombestrijding, maar de hooipaarden zijn wel erg dik....minder hooi voeren dan maar?
(en meer bewegen natuurlijk)
Dat stro, is meer voor het vermaak, ze raken een beetje verveeld en maken veel ruzie. Anderen wilden dat er meer hooi gevoerd werd, maar dat leek mij weer niet handig, een paar zijn nu al te dik..

en ik wil natuurlijk ook zo'n gestoomlijnd, atletisch paard...nou, zegt de rest, dan moet je voer gaan scheppen..

Ik denk eigenlijk dat ik ga vragen of er eventueel minder rijk kuil kan komen..

Dank je!

groetjes weer