Hallo Karen,
>>>>Uit deze opmerking blijkt volgens mij dat je niet weet of begrijpt wat
clicker training is.
Da’s helemaal juist – ik weet er niets van af. Ik blijf erbij dat ik het clickeren een mensentrucje vind!
En wat mij betreft, overbodig! Net zoals het trainen van een dove hond met een zaklamp. Waarom zo ingewikkeld? Ik heb toevallig zelf een inmiddels 13-jarige Poolse berghond (Tatra), blind aan één oog en doof aan beide oren. Als ik wat van hem ‘wil’ , zorg ik gewoon dat ik in zijn beeld kom en nodig ik hem via lichaamstaal uit te doen wat ik op dat moment nodig acht. Gaat prima.
Net zoals dat slikken van die pil: ik speel in op z’n natuurlijke behoefte (eten) en klaar daarmee de klus op een voor het dier aangename en niet frustrerende manier. En zo willen we onze paarden toch ook behandelen?
>>>>Ik heb er uitdrukkelijk bijgeschreven, dat ik refereerde aan onaangename
druk; het soort druk dat je liever wilt vermijden. Uitnodigende lichaamstaal
(de vraag : "volg je mij?") is geenszins onaangename druk.
De kern van het vraagstuk is naar mijn idee het woord ‘onaangename’ en ‘aangename’ . Ik probeer duidelijk te maken dat je het paard niet zo moet psychologeren en een mensopvatting over ‘onaangenaam’ erop los moet laten. Vandaar de voorbeelden die ik noemde.
Jij vindt ‘uitnodigende lichaamstaal’ wel ok, maar het is en blijft druk. Het zal het paard een zorg zijn of het aardig of niet aardig is: hij/zij reageert gewoon op je signaal, dus druk.
>>>> Je suggereert naar mijn idee met dit advies dat ik weinig kennis heb van natuurlijk paardengedrag. Dat is een
veronderstelling die niet klopt.
Nee hoor, ik ga er van uit dat je die kennis hebt. Maar, kennis behoort niet absoluut en voltooid te zijn - leren doe je iedere dag.
Ik heb ergens gelezen dat de beste paardenman/vrouw wéét dat hij/zij niets weet en dat vind ik een mooie opstelling. Openstaan voor wat je ziet, zonder te proberen je eigen opvatting in de weg te zetten. En naar mijn idee is er geen betere leerschool dan kijken naar wat je paard aanbiedt . Ik zou een ieder willen toewensen om van de ziekte ‘
antropomorfisme’ af te komen.
Parelli, Roberts. Hempfling, Voest.. ze zeggen allemaal het zelfde in hun theorieën: “Ik heb gekeken naar het paard, en zag…”
>>>> druk in opvoeding natuurlijk (= het paard eigen) is, maar dat naar mijn mening training sowieso niet natuurlijk is.
Ik blijf bij mijn mening: ook in de training van het paard moet je streven naar dat wat het paard eigen is.( Jouw woorden) Dus druk.Dat snapt-ie tenminste en zal hem/haar minder frustreren. En waarom ‘sowieso’ natuurlijk gedrag in training ‘niet natuurlijk’ zou zijn, is mij helaas nog steeds niet duidelijk. Een beetje dom zeker!
>>>> uit je andere mail: “Ik wil hier wel verder over discussiëren (natuurlijk!) maar niet voordat je
m'n eerdere mails hebt doorgelezen.”
Ik sta open voor nieuwe informatie, zeker en als ik de tijd kan vinden, zal ik me er in verdiepen. Maar.. zie je wat je doet? Je stelt een VOORWAARDE. Goed bedoeld misschien omdat je andere lezers niet wil lastig vallen met discussie die op een eerder moment is gehouden. Ook al is dat aan hen om te beoordelen. Ze kunnen de discussie ook overslaan nietwaar? Maar het is wel DRUK!
Groeten, Marianne
Warboel
