Margy schreef op maandag 8 mei 2006, 15:26:
> Vitelli schreef op vrijdag 28 april 2006, 11:48:
>
>> Margy schreef op donderdag 20 april 2006, 11:54:

> zoals het moet zijn want hij is enorm mager en afgeleefd
> toegekomen.
>
> Margy
Hallo Margy,
Goed paardenhooi is het beste om het paard weer in balans te krijgen. En wel zoveel als hij wil eten. Een paard eet van nature 60 % van de dag en dat doet ie ook al bewegende. Onder het gaan zogezegd. Dit kan alleen als hij buiten kan rondlopen het hooi opzoekende en weer verder lopen om te drinken enzovoort. Het is ook belangrijk dat hij (of zij) kan spelen met andere paarden. En schrik niet ,vechten en bijten hoort daar ook bij. Dat is het kuddeleven. Daar voelt het paard zich prettig bij en heeft sociale interactie.
Wat de angst van het paard betreft en zijn tegengestelde reactie (tenminste zo vinden wij het) kan met veiligheid te maken hebben. Al helemaal als het paard behandeld is zoals ik vermoed.
Het paard is een prooidier en ziet de mens in eerste instantie als een roofdier! In deze volgorde zijn de prioriteiten van het paard: 1) veiligheid 2) comfort 3) spelen 4) voeding. Als een element ervoor mist, komt de volgende niet. Paarden zijn niet bang omdat ze misschien pijn aangedaan worden, nee, ze zijn bang omdat ze denken dat ze gedood worden!
Hoe het paard dan te benaderen? Als een paard. Laat eerst je paard met rust. Hij moet niets wat jij hem denkt te moeten laten doen. Respecteer zijn natuur. Laat hem nieuwsgierig naar je worden. Hoe dit te doen kn je inderdaad leren in de cursus van
Parelli Natural Horsemanship. Te beginnen met Level 1. Ik ben er zelf ook mee begonnen na toch wel een aantal clinics in NH gevolgd te hebben. Maar wat ik leerde van
Parelli was mij zeer welkom (en mijn paard). En zeer goed systematisch opgebouwde methode. Je paard moet een ander soort mens leren kennen. Niet een die hem weer pakt en van alles laat doen. Maar iemand die bij hem in de buurt is en hem laat zijn die hij is. Negeer hem eerst. Kijk niet naar hem en vooral zwijg. Lichaamstaal is de communicatie. En waak voor je eigen comfortzone. Daar zijn goede methoden voor. Ik zou daar eens in verdiepen. Maar voor eerst laat je paard voorlopig met rust, maar wees wel dagelijks aanwezig zonder dat je iets van hem vraagt. Bouw vertrouwen op en dan verder. Stap voor stap. Je paard zal veranderen, maar vooral jij.