eddy DRUPPEL schreef op zondag 28 september 2008, 22:55:


Wat was er nou allemaal met die handen? Ik kom niet wijs uit de discussie. Moeten de handen nou hoog of laag bij die manier van rijden?
Ik houd helemaal niet van dat hoge, maar begrijp dat de meningen daarover verschillen.

Groet, Pien

eddy DRUPPEL schreef op zondag 28 september 2008, 23:38:


Ik snoer helemaal niks in. Ik beloon alleen zijn zachtheid.
Laat hem maar gewoon lekker meedoen met de rest. Lekker in de groep liggen, betrouwbaar meegaan op de buitenritten etc dan ben ik tevreden. Nu zijn het bij tijd en wijle een soort van kamikaze-acties als hij meegaat op buitenritten in de groep omdat hij zichzelf de hele tijd moet profileren. Ga ik in m'n eentje met hem op stap dan is hij een lammetje, net als in de bak. Daarvoor neem ik helemaal niks van hem af. Ik wil gewoon een betrouwbaar buitenpaard. Dat hij hengst is hoeft daar niks aan te veranderen wat mij betreft.

Maar we komen d'r wel, we zijn heel aardig op weg. Hij moet gewoon nog iets meer aarden en alle seizoenen hier doorleefd hebben, zoals de andere paarden dat ook nodig hadden en in hun rust kwamen.

Groet, Pien

Koen Theys schreef op zondag 28 september 2008, 23:50:


? (was zeker tegen Eddy he).

eddy DRUPPEL schreef op zondag 28 september 2008, 23:38:


Als je bedoelt dat hij die hardheid nodig heeft om zich te handhaven in de kudde of goed te blijven presteren (uithoudingsvermogen) tijdens ritten zeg ik 'ja'. Maar voor de rest maggie best een watje zijn hoor. Ik zit daar niet mee.

Paar dagen geleden Spirit maar weer eens voor het eerst in zeker 5 maanden uit de weide geplukt om te gaan wandelen met wat andere jonge paarden. Ik doe op het moment erg weinig met hem dus dit was een test over wat er allemaal was blijven hangen. Hup, zadel erop, ik had het lichte boomloze oefenzadel thuis liggen en was te lui om het te gaan halen dus maar een westernzadel op zijn rug gelegd, dat was de eerste keer.
Hij liep ermee alsof-ie dat elke dag doet, zó tussen/achter de merries, niet één keer grommelen of omdraaien, gewoon; lekker mee en niks laten zien dat hengst was. Da's toch heerlijk, zo'n betrouwbaar en cool paard, terwijl hij bepaald niet sloom is, eerder heel volgzaam. Beter kun je het niet treffen met een hengst, denk ik.

Groet, Pien

eddy DRUPPEL schreef :


O die zal er echt wel zijn. Een paard als Maggio laat zich niet zomaar iets afpakken, doorvoor is het een veel te trots paard. Hij is niet voor niks al 16 jaar hengst mogen blijven (en verder netjes opgevoed, kun je niks van zeggen), maar hij is wat ehhhh... sprankelend en energiek. Ja, dat is het juiste woord. Zijn vorige eigenaresse noemt dit 'blij'. Dat is hij ook. Een blij paard.

Marleen den Arend schreef op maandag 29 september 2008, 8:54:


Véél leuker, zo'n lekker ongecomplicerde shet zonder opsmuk in z'n paddokkie Yes!

Pien

Piet schreef op maandag 29 september 2008, 9:24:


.... en zo is het.....
Had jij trouwens nog die link over bodemonderzoek?
Ik kan hem hier nergens (meer) vinden.

Groet, Pien

eddy DRUPPEL schreef :

Misschien niet helemaal correct uitgevoerd maar wel correct aangeleerd. En als een Shet dat zo kan leren kan een Andalusiër dat ook zo leren.
Van daaruit kun je dan gaan vervolmaken. Nu staat de begeleidster op de grond, ze zou dus een cue moeten verzinnen die hetzelfde van het paard vraagt vanuit het zadel, toch?

Pien (die geen klassieke dressuurkenner is maar wel heel goed kan zien wat mooi is en wat niet)

eddy DRUPPEL schreef op maandag 29 september 2008, 10:47:


Doe jij maar, is jouw afdeling. Ik houd me met andere zaken bezig.
Zoals poessies van hengsten maken

Greetz!

yondan schreef op maandag 29 september 2008, 10:54:


Hee, Patricia, hoe gaat het met Batall, trouwens?
Groetjes, Pien

stumperd schreef :


Bit: Directe inwerking op de lagen, zit geen laagje tussen.

Scherpe neusriem werkt redelijk in op het bot van de neus (huid is ook dun) maar een leren of zachte neusriem zal geen schade kunnen toebrengen, lijkt mij.

Halsring: Zit nog een laag spieren over het kwetsbare gedeelte van de hals (luchtpijp ed). Paard kan die spieren flink aanspannen door oa het hoofd omhoog te gooien of door omlaag te gaan hangen zoals HC liet zien.
Kun je weinig inwerking mee doen dan. Vandaar in noodgevallen het optillen van de halsring richting keel; hoe hoger hoe dichter in de buurt van het kwetsbare. Adem afknellen zal niet lukken, flinke druk uitoefenen wel. Zie hier wat anatomie: bitloos.nl/anatomie.htm" target=_blank>www.bitloos.nl/anatomie.htm .

Maar beter is natuurlijk je paard dusdanig te trainen/communiceren dat er van dit soort extreme dingen geen sprake hoeft te zijn.

Groetjes, Pien

yondan schreef op maandag 29 september 2008, 11:41:


Nog eh.... steeds hengst?

Anita Cats schreef op maandag 29 september 2008, 11:54:


Anita, hij kan het àllemaal en ik ben goed op de hoogte van de verschillen. Maggio is een paard dat tot vorig jaar Z 2 wedstrijden gelopen heeft. Maar hij is eenvoudigweg nog niet gewend mee te rijden op buitenritten op onbekend terrein met een groep andere paarden, dat heeft hij nooit geleerd.
Dat maakt hem nu nog druk en showerig en daar komt dat dribbelen dan vandaan nadat we wat drafs en galops gedaan hebben.

In de bak is hij zo rustig dat hij gewoon tussen de merries in de lessen meeloopt. Daar laat hij dat allemaal niet zien, ook niet als hij met één of twee andere paarden op buitenrit gaat.

Groetjes, Pien

yondan schreef :


Van mij niet. Ik begrijp je wel, dat weet je en heb ik je ook gezegd.
Iedere situatie is anders!

Groetjes, Pien

jose schreef op maandag 29 september 2008, 12:14:


Inderdaad, dat had ik allemaal kunnen schrijven, net als de andere nadelen en het tandengebeuren. Maar dat heb ik niet gedaan, het ging over de halsring namelijk


Ging de discussie niet om. Een bit is irritant voor een paard, punt uit.
Er hoort niets thuis in de mond van een paard. En dat is mijn mening, niks rechtvaardigt bitgebruik. Níks. Ook niet een springerige jumpy hengst of een moeilijk te verzamelen paard.

Groet, Pien