Spirithorses schreef op donderdag 11 december 2008, 11:27:


Het suk voor de stal is net verhadr bij ons (gisteren klaar ) en er ligt nu van dat witte zand op om de voegen van de klinkers in te wassen. Het viel me op dat dat spul echt heel stroef aanvoelt. Ik zou dus bij gladheid eerder wit zand dan zout strooien.

Ook bij honden recent onderzoek, ik heb ergens nog een linkje met meer info, als ik het vindt volgt het nog wel.

9 december 2008 20:05
AMSTERDAM - Honden hebben een sterk gevoel voor rechtvaardigheid en 'staken' zelfs vaak als ze oneerlijk worden behandeld. Dat hebben wetenschappers uit Oostenrijk aangetoond.

Bij het experiment aan de universiteit in Wenen moesten 43 goed getrainde honden verschillende malen op commando een poot geven aan hun baasjes. De dieren gehoorzaamden vrijwel altijd, ongeacht of ze een beloning kregen voor het kunstje.

Het gedrag van de dieren veranderde echter drastisch als ze zagen dat andere honden een beloning kregen voor het trucje, terwijl ze zelf niets ontvingen.

Stress

De honden die ongelijk werden behandeld ten opzichte van hun soortgenoten, gaven nog maar in 13 van de 30 gevallen een poot. Ook vertoonden ze vaak symptomen van stress.

Volgens hoofdonderzoekster Friederike Range bewijst het experiment dat de viervoeters een goed ontwikkeld gevoel voor rechtvaardigheid hebben.

Apen

Veel hondenbezitters vermoedden dat al langer. Maar tot nu toe zijn alleen bij apen gevoelens van jaloezie, afgunst en schuld aangetoond. Psychologen gingen er lange tijd vanuit dat andere dieren niet genoeg 'zelfbewustzijn' zouden hebben om dat soort complexe emoties te ervaren.

"Maar het is duidelijk dat honden zich onprettig voelen in situaties waarin ze oneerlijk worden behandeld", aldus Range in het Britse wetenschappelijke tijdschrift New Scientist. "Dit experiment zou ook kunnen verklaren waarom sommige honden jaloers reageren als hun baasjes een kind krijgen."
© NU.n

DC schreef op woensdag 17 december 2008, 11:40:


Heeft hij een goede droge en veilige plek om te gaan liggen?
Jonge en oudere paarden lijken sms wat dieper te slapen, onze jaarling valt ook soms om als hij staand te diep slaapt, maar die gaat ook nog vaak liggen om te slapen.
Misschien speelt dit bij hem mee?

Gudrun schreef op woensdag 17 december 2008, 14:10:


Oh ja, aanvulling: bij echte narcolepsie zou hij ook onder stappen en grazen ed in slaap vallen, niet gewoon tijdens het slapen te diep slapen en vallen.

DC schreef op woensdag 17 december 2008, 14:58:


Rug nakijken? Osteopaat?
Ik vind het niet normaal dat hij nooit gaat liggen. Staat hij makkelijk op na het rollen?
Misschien heeft hij moeite met opstaan en vermijdt daarom liggen?

Spirithorses schreef op woensdag 17 december 2008, 17:57:


Ja, de kuddeleider hier (Conquistador) gaat ook heel zelden liggen, dat kan dus kloppen.
In de zomer in het zonnetje als iedereen ligt doet hij soms wel even gezellig mee, maar is altijd de eerste om terug recht te springen.
Heeft hij een schuilstal of zo? Misschien wil hij wle tegen een stapel strobalen of zo leunen bij het rusten?

DC schreef op donderdag 18 december 2008, 8:54:


Ik denk dat je met rijden alleen maar zijn conditie goed houdt, of longeren of zo. Als je niks meer met hem doet, zeker zoals je zijn karakter beschrijft, wordt hij alleen maar slapper.
Misschien weet iemand een tip om hem te leren liggend slapen, dat zou ideaal zijn, maar daar kan ik je helaas niet mee helpen.
Zou hij gaan liggen als hij wat stro of zo heeft en een paar uur zonder zijn vriend staat (met een draadje tussen zodat hij niet alleen maar wel met rust gelaten )?

Jan, mijn dochter neemt haar jaarling mee als handpaard naast haar pony. De pony is dominant en verdraagt eigenlijk vrij weinig van andere paarden, de jaarling wil wel eens uittesten.
We hebben het aangeleerd eerst met beiden aan de hand, dan ik het jonge paard aan een touwtje en mee lopend, dan dochter beide paarden en ik er langs, dan pas zoals het hoort.
De pony wordt inderdaad berispt (eheheh) als hij dreigt te trappen. Hij doet het dan ook niet. Hij mag wel naar opzij happen en krijgt daarvoor zijn hals vrij als het jonge paard hem wil inhalen.
En verder is het gewoon oefenen, oefenen en oefenen.
Tussendoor is hier thuis ook de regel dat het paard waar ik of Anna mee bezig zijn "van mij" zijn en dus bij mij en bij mijn ruimte horen en daar moet afgebleven worden, nemen mijn "rang" aan en wordt dus voor opzij gegaan.
Wil het rijpaard toch vervelend doen tijdens het rijden inderdaad zoals Pien zij aan het werk zetten. Geen flauwekul, de leiding ligt bij de ruiter.
Eens de pony dat doorhad was het zeer makkelijk, ook al is hij ondertussen een pak kleiner dan het handpaard. Het makkelijkste is het als het handpaard langs je loopt met het hoofd ongeveer thv de schouder van het rijpaard. Je zorgt er zelf voor dat het niet achterblijft maar naast je (krijgt daardoor ook minder kans om getrapt te worden) en je rijpaard wijst hem terug als hij te ver naar voor komt.

Trudy,
Fijn dat je een besluit hebt genomen waar je me ekan leven en je goed bij voelt!
Wij hadden ooit een shetmerrie die haar veulen verloor (drachtig gekocht zonder het te weten), daarna bleef ze ook treurig en stil.
We hebben toen na een paar maanden toen ze echt zo bleef Pluk gekocht, die was toen 4 maand en moest weg. We hebben die 2 gedurende 2 weken appart van de andere paarden samen gezet en ze heeft Plukje echt geadopteerd. Ze verdedigde hem tegen de andere paarden, hij zocht haar steeds op en ze hadden een echte moeder-kind relatie. Ze is er echt door opgefleurd.
Ach, je weet nooit wat er gebeurt in een mensenleven, voor het zelfde geld fokt iemand van 30 een veulen en komt daarna in een rolstoel terecht waardoor de paarden misschien weg moeten.
Maar als je je goed voelt bij het genomen besluit dan vooral het de kans geven om echt en waar te worden.
Succes!

Ilona Kooistra schreef op zaterdag 27 december 2008, 20:27:


Hier doen de shets dit ook. De groten gaan zelf de paddock in en spelen, de shets bleven de ganse dag in en voor de stal. Ik heb dit opgelost door de waterbak van de shets in een hoek van de paddock te zetten, verder weg dus. Zo moeten ze 50 meter wandelen van stal naar drinken, en dat doen ze dus ook enkele keren per dag. Hooi/kuuil in de stal, water in de paddock.
De drinkbak is ook afgeschermd met draad voor de groten, de shets kunnen er onderdoor, de groten niet. En meteen dient dit als een soort "safehouse", als one jaarling een speelse bui heeft en de shets in de nek wil bijten rennen ze ofwel in de stal (hooinet in het midden als afscheiding waar ze ook onderdoor gaan) ofwel naar de drinkbak. Allemaal extra beweging dus.

De groten hebben dit niet nodig, die doen graag steiger en renspelletjes in de paddock zodra het hooi op is. Mijn arabier gaat zelfs op de knieen zitten om met shetje Pluk te worstelen.
Als je paard alleen is kan je vb ook een speelse shet zoeken om er bij te zetten en haar meer uitdaging en beweging te bieden.

kehrana van sloten schreef op zaterdag 27 december 2008, 21:54:


Geen idee, maar het klinkt niet goed. Vast gelegen en its beschadigd, been/heup gebroken/uit de kom?
Mager... kan ook algemene zwakte zijn.
Bolleke had dit ook en dit is niet goed afgelopen, die had ook wel een hartruis er bij.

Steunt ze op haar voorbenen bij het proberen opstaan?
Anders 2e dierenarts vragen als de 1e het niet weet, dat linker achterbeen waar ze niet op steunt vraagt meer nazicht.

Voor vannacht: stro onder leggen en langs haar dat ze het warm genoeg heeft, drinken naast haar neus en hooi volop.
Ik duim dat het goed komt!

Michiel schreef op zaterdag 27 december 2008, 10:58:


Tja...
Toch zo natuurlijk, die computer, voor een jager-verzamelaar.
Supermarkt als substituut, computer ipv samen rond het vuur verhalen vertellen in de lange koude donkere winter... Waar gaat dat naar toe?!?!

Als mijn paarden plezier maken met een bal en wat wilgetakken en wortels verstopt in het hooi heb ik daar niks op tegen, want ik kan ze hun natuurlijke leefwereld met groot-grond gebied voor de beweging en wat roofdieren voor de adrenaline echt niet bieden.
Stout van me dat ik dan toch paarden houd!

Ik vraag me overigens af hoeveel geestelijke schade ik al opgelopen heb door nu in mijn zetel met de laptop op schoot te zitten in een fijn verwarmd huis ipv in mijn meer "natuurlijke" grot...

Nils Vellinga schreef op zondag 28 december 2008, 19:45:


Zal van de shet en het paard afhangen hoor.
Piablo en Pluk zijn echt goede vrienden, ondanks het grootte verschil (iets meer dan 150 tegenover iets midner dan 80 cm) en ondanks het feit dat er nog 2 andere kleintjes en 2 andere groten zijn. Maar dit is misschien inderdaad geen doorsnee situatie.

We hebben ook geiten gehad, ooit, en die hebben toch een gans andere taal en manier van omgaan. Als een groot paard niet mogelijk is zou ik toch een shetje kiezen boven een geit.

Pief schreef op maandag 29 december 2008, 9:21:


Lijkt me heel erg duidelijk, het verhaal van je paard. En je geeft zelf het antwoord al. Gewoon terug verhuizen naar waar ze gelukkig was!

Sieta schreef op maandag 29 december 2008, 11:44:


Heel veel sterkte!
Hoe erg, alweer een forumpaardje wat afscheid moet nemen voor altijd.
Ze heeft het toch goed gehad bij je, en een mooie oude dag en niet alleen bij het afscheid.
't Is een trieste winter...