Ik wil effe het verhaal van jolien vertellen.
Jolien is mijn buurmeisje van 14 jaar en heeft vroeger een eigen paard gehad waar ze jumpings mee deed. Ze reed toen in de manege hier in de buurt maar had toen al het gevoel 'paarden horen niet in zo'n kleine stal'
Het noodlot sloeg toe en jolien heeft tot twee keer toe een ongeluk gehad met haar paard (hoe zal ze miss zelf wel vertellen) waardoor ze van haar ouders haar paardje moest verkopen en stoppen met paardrijden.
Ze is dan gaan dansen... tot enkele maanden geleden wij daar kwamen wonen, letterlijk in haar achtertuin, met onze 3 paardjes.
Een vriendin van mij, isolde, haar paardje 'maia', mijn 'queenie' en mijn shetlander 'beereke'.
Beereke bleef altijd alleen achter als wij gingen wandelen en staat dan hele tijd te hinniken. Ik had toen Jolien al een paar keer zien kijken achter de draad naar de paardjes. Toen kwam het idee in me op om haar te vragen of ze mee wou wandelen, met beereke aan de hand. Dat heeft zo'n twee keer geloof ik geduurd en toen wou ze der graag op. Beer had een stalhalsterje om maar ik dacht wel dat het zo kon, zonder bit (beer loopt trouwens altijd netjes achter queenie, net een hondje). Jolien bekeek me eerst met grote ogen 'zonder bit!?' maar ze deed het! Sinds dan gaat ze altijd mee wandelen met beer,
bitloos!
Ze komt nu bijna elke dag even bij 'haar beer' (voor beer is jolien zijn leidende merrie
) en dan kruipt ze er op zonder zadel, klipt ze de teugels aan het halster en rijdt ze beetje rond
Sinds vorige week is ze ook aan het clickeren gegaan met beer en nu geeft hij voetjes als we nog maar wijzen naar hem (letterlijk!) én gooit hij nu al twee kegeltjes om met zijn neus.
Vandaag stuurde ze me nog een sms dat ze gegaloppeerd heeft in de wei met hem, dat ze een kleine hindernis gemaakt heeft (balkje hout op twee voederemmers)en dat ze paar keer heeft gesprongen met beer over de hindernis!
En dat allemaal
bitloos, met een gewoon halstertje en zonder ‘overgangsfase van met bit naar
bitloos’, wetende dat ze hem vroeger in de manege reden met hard bit, martingaal en zweep.
Hij was gekend als de shetlander voor goede ruitertjes omdat hij der al menig ruitertjes afgebokt heeft en nooit deed wat men vroeg (zweep dus…)
Nu rijdt ze der
bitloos mee, springt ze hindernisjes, en beer bokt niet meer, legt zijn oren niet meer plat, loopt niet meer weg op de wei, en galoppeert blootsvoets over de grindweg om de grote paarden in draf te kunnen bijhouden &
#61514;
Beer is duidelijk veel gelukkiger dan op de manege!
En Jolien, die is blij dat ze weer kan paardrijden en beseft elke keer opnieuw hoe leuk het is om zo met paarden om te gaan. Jolien en ik zijn zaterdag naar de NH dag in Herentals geweest en sindsdien is ze net zo'n clicker-freak als ik geworden
Haar droompje is met queenie en beer en wij samen demo's te geven over
clickertraining en ooit zonder teugels te rijden op een 'bloot' paard'
En de mama is gerustgesteld want beer is niet hoog
en een echt shet die nergens schrik voor heeft.
En ikke ben blij dat ik beer en Jolien kan blij maken
Warboel
