epona schreef op vrijdag 18 augustus 2006, 0:16:
> Nick Altena schreef op donderdag 17 augustus 2006, 20:52:
>
>> sandratien schreef op donderdag 17 augustus 2006, 16:16:

> de dreven , tot ik het zat was en eens onvrouwlijk achter uit
> mijn hals kwam, ik zweer het je, ik zag haar denken: shit ze is
> er achter.....
> Ina
Zo heeft Bright maandenlang kreupel gelopen. Iedere keer ik er weer af. Ach arm meisje. Zo kreupel, je kan het het vrouwtje niet dragen. Of ze hoefde niet te draven. Alleen maar heel rustig stappen.
Totdat ze bij de hengst kwam. "Kijk een beetje om naar haar," zei ik nog tegen de hengstenhoudster. "Ze is heel erg kreupel."
"Kreupel? Waar dan." wilde de mevrouw weten.
Ik keek om en zag Bright als een gek door de wei heen galloperen. Hengst erachter aan. Trappen, draven, weer galop. Dansen!!!!!
Toen ze gedekt en wel terug was, liep ze ineens weer kreupel. Maar nu had ik haar door. Allee, draf. Kreupel lopen? Toch draven. Binnen vier dagen was het afgelopen.