eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 30 juni 2007, 16:20:


Maar ik besef net Eddy, dat je niet met je hengst naar Eddy Modde kan gaan hoeft toch geen reden te zijn om Parelli niet te leren kennen? Je zou met Indy kunnen gaan?
Of nog beter, gewoon je levels halen met Ilias zonder dat je Eddy Modde nodig hebt? Level 3 assessment mag Eddy toch niet doen, je moet je video opname van je level 3 taken naar Amerika sturen. Dus als je nu jezelf thuis filmt met Ilias, je stuurt je video in en eens je je level drie certificaat hebt kan je toch gewoon bij Eddy in gelijk welke cursus meedoen?
Grote kans trouwens dat Pat Parelli je dan zelf uitnodigt om bij hem te komen studeren als hij weet dat je het helemaal alleen gedaan hebt.

parelli.nl/assessments.htm" target=_blank>http://www.parelli.nl/assessments.htm
parelli.com/files/assess/three_assess.pdf" target=_blank>http://www.parelli.com/files/assess/three_assess.pdf
parelli.com/files/assess/three_instruct.pdf" target=_blank>http://www.parelli.com/files/assess/three_instruct.pdf

Groetjes,
Nathalie

Elzaliene Proost schreef op zaterdag 30 juni 2007, 22:30:


Dan snap je meteen waarom Pat Parelli is overgeschakeld van paarden trainen naar mensen trainen om met paarden om te gaan.

eddy DRUPPEL schreef op zondag 1 juli 2007, 12:38:


Dat is nu eens mooi gezegd Eddy, en helemaal juist volgens mij.

Sterkte Piet!
Jammer dat hij er niet meer is.
Jammer van die laatste rottige momenten.
Fantastisch dat hij zo een mooie leeftijd in goede gezondheid heeft bereikt!
Super dat hij bij jullie zo een mooie oude dag heeft gehad.
Mooi dat hij in jullie herinneringen voortleeft.

Nathalie

Jolien Vermassen schreef op woensdag 4 juli 2007, 12:20:




Daarvan wordt ik nu eens blij, zo'n bericht!
Weer een paard van onbegrip gered. Goed gedaan jongens! Ik zal jullie warm aanbevelen als ik nog eens van paarden met problemen hoor.

Mijn vriendin Mieke begint nu ook al naam te krijgen als 'paardenfluisteraar' en net als jullie komt ze vooral in paardnormale middens (vs. paardnatuurlijke) terecht, en het is heel leuk hoe daar dan een begin van mentaliteitsverandering en nadenken start. Laatste 'probleempaard' dat ik bij haar gezien heb was ook zo een levensgevaarlijke. Een rotverwende hengst die alleen stond, en eigenlijk alles van interactie met de mens al steigerend en slaand deed, ondanks (of dankzij...) hengstenbitten en slaan met de zweep. De (internationaal befaamde) trainer waar hij naartoe werd gestuurd voor zadelmak maken stuurde het beest terug wegens niets mee aan te vangen en levensgevaarlijk. Paard werd bij Mieke gebracht om dat levensgevaarlijke er wat af te halen zodat hij opnieuw naar de trainer zou kunnen. Op twee weken tijd (toen ben ik gaan kijken) had ze hem voor het gemak maar meteen zadelmak gemaakt ook en reed ze er in alle gangen op. Met een merrietje in de paddock ernaast... En nu probeert ze de eigenaars te overtuigen hem buiten te laten met een vriendje en moeten ook zij er nu op een goede manier mee leren omgaan.

Vertellen jullie nog verder hoe het volgende week met de eigenaar ging van de tinker?

Groetjes,
Nathalie

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 5 juli 2007, 10:54:


Kijk dat is nu een nuttige reactie. Ik kan het hier wel mee eens zijn, dat wij allemaal die een aanwijsstok gebruiken die zouden moeten kunnen als test vervangen door iets dat kan breken. Wist je dat op het Parelli tournament (vorige zomer in Lunteren) we ipv. met de carrot sticks met slappe rietstengels moesten rijden? (Moesten eigenlijk pauwenveren geweest zijn maar die waren zoek ) Als ik in vrijheid bezig ben met Lolita zomaar tijdens het uitmesten en ik vind dat ik iets nodig heb om duidelijker te zijn raap ik ook wel eens een takje van de grond op en dat werkt ook. Maar: voor dagelijks gebruik heb ik toch de carrot stick. Die vergaat niet en wordt niet opgegeten. Maar kijk, je doet me er toch weer over nadenken (altijd goed nietwaar).
Ik heb me ook aangevallen gevoeld in de hele zwependiscussie, kreeg de indruk dat ik per definitie slecht of dom was dat ik een stok gebruik. Bij deze wil ik mij dus officieel outen:
Ik gebruik nog steeds een carrot stick. (Misschien in de toekomst niet meer, wie weet, maar het zal niet door rabiate anti-zweepberichten zijn dat ik van inzicht verander, wel door goede argumenten en eigen ervaring.)
Ik zal zelfs meer zeggen. Als jullie één gebruiksvoorwerp mochten meenemen om met je paard te werken (gelijk waar: op het strand, in het bos, op de wei, in de paddock), wat zou dat zijn? Halster? Touw? Zadel? Sidepull? Wortel? Voor mij is dat mijn carrot stick. Ik kan er mee rijden, ik kan er mee grondwerken. En als mijn paard wegloopt (ik heb immers geen halster) dan zou dat mijn eigen schuld zijn.
Lolita kan ook tijdens grondwerk weglopen als ze wil, door het openstaande hek naar de wei. Toch doet ze dat niet en loopt bv. rondjes rond mij, waarbij ik dus de carrot stick kan gebruiken om haar ribben van mij weg te duwen om haar te helpen mooier rond mij te buigen. Maar, ik gebruik de stok ook als fase 2 (zelden nog 4 gelukkig) als ze op mijn voorwaarts signaal niet gaat. Daar wil ik wel vanaf, dat moet met lichaamstaal en energie beter kunnen en daar ben ik mij wel van bewust. Het is niet zwart-wit met die stok, het is niet omdat ik hem gebruik dat ik hem voor alles wil gebruiken of dat ik mijn paard zomaar sla.
Ik begrijp perfect de redenering dat Pien en Eddy op hun terrein en bij hun lesklanten geen zwepen willen. Maar dan meteen zeggen dat iedereen hier die een bepaald hulpmiddel gebruikt (waarom is een stok slecht en een touw niet?) fout bezig is, is er over.

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

PS nog een gebruik van zweepjes dat ik net op Parelli DVD zag: meisje is verlamd vanaf haar middel en rijdt paard. Pat toonde eerst wel dat ze ook het paard in stap, draf, galop kon krijgen zonder benen, maar gaf haar daarna twee zweepjes die ze ipv. beenhulpen kon gebruiken en dan kon ze ook meteen duidelijker zijn qua zijgangen ed. Zij gebruikt de zweepjes dus als hulpmiddel omdat ze bepaalde dingen met haar lichaam niet kan (haar benen werken niet). Misschien gebruik ik ook wel een stok omdat ik bepaalde dingen met mijn lichaam niet kan (ben niet zo groot en lang als een paard, niet zo snel, heb korte beentjes )

Eva Saegerman schreef op donderdag 5 juli 2007, 12:20:


Is Carlos trouwens het paard op de tekening bij Piet's avatar?

Heb mijn avatar even veranderd (ik wordt nog helemaal computersavvy!): nog een manier om met een stok te rijden.

Diestelmans Liesbet schreef op donderdag 5 juli 2007, 12:13:

Hoi Liesbeth,
Sorry! Maar ik weet niet precies wat je moet doen om de cullicoiden buiten te houden. Dazen worden snel afgeschrikt en blijven weg zodra er een plafond is denk ik. Mijn schuilstal is aan één kant open (west) en drie meter hoog, ik heb er nog nooit culloides in gezien, maar
1) Ik let er niet zo op want heb hier geen zomereczeem (hopelijk nooit)
2) het enige gras in de buurt van de stal is het gazon. De weide is pas 50m verder, er zit een paddock tussen, dat maakt misschien ook verschil.

Grote-bruine-warmbloedgroeten!

Nathalie

Coralie schreef op maandag 9 juli 2007, 19:28:


Hoi Coralie,

Goed dat je je verhaal hier schrijft! Ik begrijp je wel, heb hier ook een gevoeligerd nog steeds na bijna 3 jaar NB. Ik voel me steeds schuldiger tov. mijn paard die voordien geen last had van haar hoeven (ik weet het Piet, ze had geen last maar gezond zal het niet geweest zijn) en ik krijg het steeds moeilijker om mij te verdedigen tegen de goedbedoelde adviezen van vrienden en dierenarts.

Over je hoevenfoto's kan ik niet veel zeggen, ik zie de onderkant (onbeslagen) nergens goed.

Je schrijft dat ze gevoelig bleef (het mank lopen kwam door de hoefzweer veronderstel ik?), heb je zelf een idee waardoor? Waren het haar volgens jou te lage hielen? Sleet ze die af tot in de zool? Dat zal inderdaad gevoelig zijn als het leven te dichtbij zit, en ik kan me voorstellen dat dit hoefzweren geeft. Mijn Lolita slijt rondomrond, eerder meer de toon. Na een bloothoefs ritje zagen de voeten er soms uit alsof ze met de vlakke rasp behandeld waren, hoefwand en buitenste rand zool vormden één vlak.

Ik begrijp je problemen met de hoefschoenen zeker, ik heb hier intussen ook al een uitzet van zo'n twintig schoenen... Alles wat boven de kroonrand uitsteekt geeft wondjes, druk- of schuur-. Dus Piet, dat is het 'probleem' met de Smits. Het zijn prima op maat gemaakte schoenen (OK, nogal zwaar, en ze gaan soms onverwacht kapot), maar ze komen boven de kroonrand uit aan de hielen, zoals bijna alle schoenen trouwens, het is is anders moeilijk om ze aan te houden, tenzij je hoge hielen hebt, maar dat had Coralie niet, en ik ook niet.

Was ze gevoelig enkel op buitenrit, of ook in haar eigen wei? Of ja, ze had natuurlijk ook soms hoefzweren, dat is inderdaad rottig. Omdat ik het een groot verschil vind, in mijn (Lolita's) situatie dan toch. Zolang ik denk dat het probleem zich enkel stelt op (door mij gevraagde) buitenritten zoek ik naar oplossingen die ik enkel tijdens de rit gebruik: schoenen dus, en ik blijf dus maar zoeken naar de beste, of wissel regelmatig van soort (om de schuurplekken mee te doen wisselen). Tot nu toe lijken de easyboots daarin het beste, jammer genoeg kan ik ze niet als easyboot epic (met gaiters) gebruiken: die geven ook schuurplekken. Dus zitten ze niet goed vast, ik blijf puzzelen.

Als ik vind dat de gevoeligheid ook op haar eigen paddock niet meer diervriendelijk is (die blik soms als ze weeral over het verharde stuk strompelt ) dan ga ik verder zoeken naar permanente hoefbescherming, maar zou dan nog proberen met iets anders dan ijzers. De plakijzers (geplakt op de buitenhoefwand, niet onderaan, dus geen verlies van hoefmechanisme) die ik denk Hans Arendse ook plaatst, die lijken mij dan iets om eerst te proberen, of iets van kunststof beschermingslaag, hoewel dat waarschijnlijk niet lang meegaat. Echte ondergenagelde ijzers van de smid zijn meteen nog een stap verder vind ik. Zou je zulke 'tussenoplossingen' nog overwegen?

Ik leef met je mee. Je denkt er alvast genoeg over na, je informeert je, wint advies in, als je dat doet kan je je paardje recht in de ogen kijken dat je de beste oplossingen voor hem zoekt.

Groetjes,

Nathalie

Wat ik eigenlijk nog wou vragen: je schreef dat je de ondergeschoven hielen weggekregen had, hoe heb je dat gedaan? Want dat is hier juist nog een groot probleem. Groot probleem voor mijn ogen tenminste, of het gevoelig lopen van Lolita daardoor komt is weer een hele andere vraag. Ik ga ook eens foto's plaatsen maar...

Groetjes,

Nathalie

Christel Provaas schreef op dinsdag 10 juli 2007, 16:11:


Wow! Interessant wel, dat het zo nauw kan luisteren, en dan ook nog op zachte bodem, dat zou je toch niet verwachten bij een gebrek aan eelt (als ik aan mijn eigen voeten denk).
Wat deed jij dan van bijhouden en evt. raspen? Niets aan de straal dus begrijp ik?
Weer iets dat mij doet denken dat het beter is helemaal van de voeten af te blijven, hoewel die strategie Lolita tot nu toe nog niet helpt. Maar: als er één ding is wat ik wel fatsoeneerde waren het de stralen (nu zes weken geleden), die werden zo vies met losse stukken en megadiepe middenste straalgroeve anders... Ik heb nu Clean Trax gebruikt, als dit nu helpt om de stralen minder vies te hebben kan ik er hopelijk ook gewoon afblijven. Lolita heeft hele lage (ondergeschoven) hielen.

Groetjes,
Nathalie

van lennep schreef op dinsdag 10 juli 2007, 16:44:


Hai Esther, bedankt!
Zeker het proberen waard. Ik moet even opzoeken wat de comfort pads juist zijn, ik heb inlegzooltjes van Marquis (in de marquis schoenen), die passen net in de schoenen, dus als ik die achteraan laat uitsteken zitten ze enkel onder het achterste deel van de hoef, begrijp ik dat goed? Ik heb ook nog de KC Lapierre zooltjes, zijn het die? Maar die zijn zo dik (1,5 cm) dat die in geen enkele schoen passen.
Steekt het zooltje dan uit tussen de hardplastic achterrand van de schoen en de strap? En helpt het zo de achterkant van de hoef iets hoger te hebben en dus minder druk op de wekere hogere delen van de hielen/hoefballen?
Heb je evt. een foto?

Groetjes,
Nathalie

Christel Provaas schreef op dinsdag 10 juli 2007, 17:11:


Goed gedacht. Nu moet ik wel zeggen dat Lolita ook altijd onderstandig staat en ik toch lichte bevangenheid altijd de meest logische verklaring voor haar gevoeligheid heb gevonden. (Pulsaties, platte zool, witte lijn echter nooit breder dan 2-3mm). Nu, bij Buck is het plots opgekomen, dan zou je mss. wel juist de typische teen-ontlastende stand verwachten.


Hier lijken de hoeven ook nogal goed zelfslijtend. Er blijft een hiel van 1-2 mm, de rest gelijk met de zool, ook de steunsels slijten goed (niet dragend op vlakke grond behalve achterste mm aan de hielovergang). Maar nu de hoefwand niet meer geraspt wordt (Fred is een tijdje niet kunnen komen) zie je weer lelijke flares, en die ondergeschoven hielen dus. Maar, het is niet omdat ik dat lelijk vind dat haar gevoeligheid daarvan komt. Het is wel een uiting van voeten die niet goed zijn.

Nathalie

mike van dijk schreef op dinsdag 10 juli 2007, 20:41:


Hi Mike,

Die schoenen ken ik niet, ga eens kijken. Echter, ook Marquis bv. heeft achteraan die luchtkussens, en dat helpt ook niet. Wat er achteraan ook zit, als het dient om de schoen aan te houden moet er een zekere drukkracht opzitten, en krijgt een gevoelig paard als de mijne wondjes op de huid. Bij de Smitschoenen en de gaiters van de Easyboot epics zijn dat dan schuurwondjes, bij de gladde luchtkamers van de Marquis dan drukwondjes, of, als ik de Marquis bijna niet oppompte om minder druk te hebben, dan zat de schoen ook minder goed vast en ging die draaien, waardoor de randen van de luchtkamers dan weer lelijke snijwonden gaven. Ik gebruik dan misschien wel een carrot stick bij mijn paard maar de enige plaats waar ik haar doe bloeden is aan haar voeten.