Unartica schreef op donderdag 14 juni 2007, 10:50:


Ik heb hem nagemaakt met een oude zwarte cementkuip, vliegengaas en plasticflessen. Zal eens een foto'tje maken. Hij hangt pas op en heeft al enkele dazen gevangen, maar lang zoveel niet als ik kan vangen als ik naast mijn donkerbruin paard op de wei ga staan. Wordt vervolgd.

marianne laenen schreef op donderdag 14 juni 2007, 19:49:


Dat is goed nieuws! En je hebt helemaal gelijk. Als je op de grond geen vertrouwen en respect hebt moet je er niet opstappen (Anky wel, maar ja, buitenrijden of zelfs een prijsuitreiking kan zij ook niet, hoe zou dat komen?), maar als je dat wel hebt moet je dat in het zadel toch weer helemaal opnieuw verdienen.
Ik ben blij met je mee!

Nathalie

Spirithorses schreef op zondag 24 juni 2007, 7:42:


Ja, maar op dag twee zijn ze normaal gezien nog meer dan 48 uur (de overlevingsduur van het zaad) van de eisprong af en is bevruchting nog minder waarschijnlijk. Niet dat ik het risico zou willen lopen hoor.
Ik denk dat ik van Egon begrijp dat één veulen om de paar jaar aanvaardbaar is, maar dat zou het voor mij niet zijn, zoveel plaats heb ik niet.


Bedoel je met weggeweest gewoon een uurtje om te rijden bv? Of dagen weg?


Het interesseert mij ook enorm, gezien er één kans op twee is dat ik straks een hengstje heb. En dat is een gewild en gepland veulen, die dus uiteraard niet verkocht wordt en ook niet opgegeten. En dat veulen komt er omdat ik op termijn een tweede rijpaard wil en niet omdat ik denk dat het Lolita gelukkiger zal maken. Hoe komen jullie (jij niet Pien) aan die informatie, dat een merrie daar gelukkiger van wordt? Is dat antropomorfisme als je naar je eigen kinderen kijkt? Dat is begrijpelijk, maar ik heb zelf geen kinderen en verbind daar ook mijn levensgeluk niet aan, vandaar dat ik mij afvraag of er bij dieren iets over geweten (gemeten?) is. Van poezen wordt dat ook gezegd, dat je ze eerst een nestje 'moet' laten krijgen eer te steriliseren. Ten eerste vind ik dat gezien het kattenoverschot onverantwoord, ten tweede heb ik zelf altijd het idee gehad dat poezen erg veranderden na een nestje, zo serieus werden ze, alle verantwoordelijkheid van de wereld drukte op hen ineens. Mijn twee lieve siamezebabies zijn pas ook geopereerd, terwijl ik gerust ook veel geld zou kunnen vragen voor siamese kittens. Moet wel eerlijk zeggen dat ik door jullie aan de castratie wel heb getwijfeld, mij afgevraagd of hij nu niet meer de moedige ondernemende kater zou blijven (tot nu toe wel!) en of een vasectomie niet te verkiezen was. Katers hebben een stuk lagere levensverwachting door dat geavonturier, en dat heeft mee de doorslag gegeven. Ik veronderstel dat de 'echte' hengstenhouders hier hun honden en katten niet castreren?


Misschien een overweging om toch te vasectomeren en de merries die je drachtig wil te insemineren met zaad van een ander? Voor jou geen optie waarschijnlijk Pien, dat snap ik wel, je hebt ook een mooie hengst met papieren en een emotionele band. Het lijkt mij ook leuk om van een dier dat je leuk vindt een kind te hebben, ik wenste ook wel eens dat ik Cesar kon klonen maar uiteindelijk is dat vooral egoistisch.
Maar vasectomie + evt. KI bij veulenwens is dus wel mijn plan, ingegeven door de hele KI reis die ik met Lolita achter de rug heb intussen (kom maar met de kritiek! Lolita vond het gezellige uitjes), je kan namelijk gewoon zaad thuis bestellen en dat zelf insemineren uiteindelijk, dat is helemaal niets traumatisch. Lolita kon dan tegelijk gewoon blijven neuzen met haar grote liefde (die niet dekte jammer genoeg). Ik weet niet of de hengst dat zou doorhebben, dat je een koekoeksjong in z'n kudde brengt, maar denk het niet. De ruin van de buren (die heeft Lolita wel gedekt) denkt straks vast ook dat het zijn kind is.

Ik vind dit helemaal geen nutteloze discussie, juist heel interessant, en zeker doordat er nogal verschillende meningen zijn.

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

Spirithorses schreef op dinsdag 26 juni 2007, 22:52:



Hoi Pien (en andere hengstendenkers)

Niet dat ik nu ineens voorstander ben van KI (had voor Lolita wel een lieve hengst in een wei gewild maar warmbloedhengsten doen het kennelijk alleen per post hier in Belgie), maar: denk je dat een merrie die natuurlijk gedekt wordt beseft dat ze drachtig is? Ik denk niet dat een paard zoiets beseft, tenzij het niet de eerste keer is, en ze de bewegingen in haar buik al linkt aan het veulen dat nadien rondhuppelt. Kan je daar meer over vertellen?
Zou Lolita dan beseffen dat ze drachtig is omdat zij wel gedekt is (door de ruin van de buren)? Of enkel als de echte vader haar gedekt had? Ik twijfel toch.

Dan was er een hoop berichten geleden (sorry ben weer achter!) de vraag of een hengst zou weten of het veulen genetisch het zijne is of niet. Het risico wat jij aanhaalde was terecht of de hengst het veulen dan niet zou verstoten/vermoorden. Mijn suggestie was immers om een steriele hengst (door vasectomie bv.) met merries te hebben waarvan je de merries bij veulenwens door KI (eventueel zelf thuis te doen zonder dat ze dus van bij haar hengst wegmoet) een veulen bezorgt. In de ogen van de hengst heeft hij de merrie met wie hij ook samenleeft gedekt, merrie heeft met de mens zoals gewoonlijk rare dingen gedaan (insemineren is niet raarder dan berijden of borstelen lijkt mij) en het volgende jaar is er een veulen.
Zou een hengst kunnen herkennen dat zijn genen er niet inzitten? Dat denk ik namelijk niet, maar weet iemand (Egon?) daar meer over?
Zou een hengst zich hoe dan ook niet gewoon door zijn vaderinstinct laten leiden? Er zijn voorbeelden van hengsten die veulens opvoeden die niet de hunne zijn (jammer genoeg weinig, hengsten in vaderrol zijn immers niet 'gewoon'), en zelfs mensenvaders die zeer goed weten dat het kind niet van hun is (adoptie, infertiliteit) kunnen dit goed (nu ben ik natuurlijk antropodinges).

Ben dus je oude bericht kwijt Pien, maar ik geloof dat je het voorbeeld aanhaalde van hengsten die bij de overname van een kudde drachtige merries opzettelijk verkrachten waarop abortus volgt, of zelfs veulens doodmaken (weet ik niet zeker). Jij bedoelde denk ik dat de hengst dit zou doen omdat hij wéét dat de veulens niet van hem zijn en hij dat niet wil.
Nu zou ik nog niet zomaar durven zeggen dat die hengst dit doet omdat hij echt beseft dat het (ongeboren) veulen niet van hem is. Als je het gewoon met de evolutieleer bekijkt kan het goed zijn dat een hengst die een nieuwe kudde verovert een hoge sexuele en agressieve drive heeft. Door die drive gaat hij aan het verkrachten en wie weet kindermoorden. Gevolg is dat er sneller veulens van hemzelf zullen komen. Hij heeft dus meer nakomelingen dan een watjeshengst die dit niet doet en mogelijk wordt de agressieve/hypersexuele drive doorgegeven aan die nakomelingen, maw. het is een evolutionair voordeel, je ziet het gedrag dus terug optreden (... en hengsten zijn geen paarden om zonder kennis aan te pakken, en hengsten denken zogezegd maar aan één ding, en hengsten die nooit mogen en dan ineens een merrie zien kunnen gaan verkrachten, ... dit terzijde).

Om het standpunt van de evolutieleer nog te verduidelijken: het is net zoals met sex drive in het algemeen. Paarden (en mensen) houden van sex, maar dat betekent daarom niet dat ze persé kinderen willen. Het gevolg is normaal gezien echter wel dat er kinderen komen, en zin hebben in sex wordt dan als eigenschap aan die nakomelingen doorgegeven (ja, niet oneindig, andere dingen zijn ook belangrijk voor overleven, je snapt me wel). Omgekeerd: bij mensen weten we dat besef van onvruchtbaarheid de sexdrive niet afremt. Kinderen en veulens zijn een gevolg van sex, maar sex daarom is geen gevolg van kinder- (of veulen-) wens. Sexdrive is gewoon een enorm evolutionair voordeel (geen sex is geen nakomelingen).

Wie denkt verder?

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

Oei Christel! Wat een stress! En vooral om herhaling te vermijden als je niet precies weet wat het is... Sterkte!

Nathalie

Ans Jondral schreef op vrijdag 29 juni 2007, 12:20:


Hoi Ans,

Dat is zeker te trainen, vooral de injectie gezien het grootste probleem van Tempete daarbij precies de paniek is, waardoor ze het veel erger maakt dan het is. Perfect te trainen is het nooit helemaal als het echt iets pijnlijks is. Normaal gezien is de pijn van een inenting niet zo groot en snel voorbij maar als ze allergisch reageert is dat misschien wel anders.
Eén van de tests om Parelli level 2 te behalen is tegenwoordig dat je een injectie moet simuleren waarbij paard zijn hoofd naar je toe buigt (waardoor de spieren aan jouw kant van de hals zich ook ontspannen wat de injectie weer minder pijnlijk maakt) en je 'prikt' met een tandenstoker, en paard dat OK vindt.
Maar bij Pete moet het dus in de borst. Je kan haar leren het hoofd laag te doen (zal die spieren ook wat ontspannen, en hoofd laag is relaxerend in het algemeen) en vooruit te komen naar de spuit toe. Ipv. een spuit kan je dus ook een tandenstoker gebruiken, of iets anders wat wat pijnlijk is. In de parelli cursus werd aangeraden om een beetje huid tussen je vingers (of zelfs nagels) te knijpen om de pijn als bij een injectie te simuleren. Methode is als volgt: begin zachtjes in de borsthuid te knijpen. Laat de huid meteen los zodra paard een mm in de juiste richting beweegt. Help paard uiteraard om het juiste antwoord te vinden door in het begin met je hoofd aan het halster de juiste richting aan te geven (of jullie reeds afgesproken commando voor hoofd laag en naar voor leunen, wat dat ook moge zijn). Beloon (door stoppen met knijpen, R- in Egontaal ) na een paar herhalingen dan pas voor een iets grotere beweging (twee mm bv. ) en zo voort tot ze als reactie op de onaangename aanraking op de borst de houding aanneemt die jij wilt.
Evt. kan je het voorwaarts leunen en het hoofd laag apart aanleren en pas als beiden duidelijk zijn ze samenvoegen. Als je paard clickerwise is kan je ook een bridge (en voerbeloning) gebruiken om het juiste antwoord te markeren. Maar eigenlijk is het in dit geval (aanleren van verdragen van onaangename dingen) vooral nuttig als je het paard leert dat ze het onaangename kan doen stoppen door stil te staan en een bepaalde houding aan te nemen. In de trainingssituatie laat je de onaangename stimulus in het begin ook meteen vallen als ze de juiste houding aanneemt, bij de echte injectie zal de pijn enkele seconden blijven duren ( bij een succesvolle injectie in namelijk nu stilstaand meewerkend paard!) en dan pas wegvallen. Voor Pete een hele verbetering want die had door het gespartel veel langer last uiteindelijk. Eigenlijk geef je Tempete het idee dat zij jou traint: als er iets onaangenaams (pijn op haar borst) is hoeft zij immers maar een bepaalde houding aan te nemen en jij neemt de pijn weg! En knuffelt haar dan uitvoerig, lekkere hapjes, alles waardoor het een leuke oefening wordt, een onnozel beetje pijn neemt ze er dan wel bij, immers toen ze pijn in haar pootje had wou ze ook nog steeds wel (mank ) lopen voor jou?
Voor het schoonmaken van de wonden gelijkaardig verhaal: leer haar juist te reageren met hoofd laag, door de hand met het ontsmettingsmiddel (zoek iets dat zo min mogelijk irriteert ook natuurlijk, misschien die honingzalf van Nele?) als de bliksem weg te nemen als haar hoofd iets naar beneden gaat.
Bij al het voorgaande ga ik er wel van uit dat Pete eerst al op normale manier (zonder pijnlijke dingen) op lichte aanwijzing hoofd laag en naar voor komen, kan. Gewoon geleerd dus, dmv. wijken voor druk, of clickeren, of combinatie. En ideaal is ook als je paard ook met andere dingen al heeft 'geleerd te leren', naar oplossingen zoeken voor puzzels die jij haar aanreikt.

Nogal droog beschreven, en in realiteit is het als je alleen bent en nog niet zo ervaren bent qua timing soms moeilijk, dus zoek hulp!

Groetjes,
Nathalie

PS
Doet mij denken aan een stukje video van Pat Parelli dat ik zag over een extreem 'needle shy horse' (brak alles af en was niet in bedwang te houden kennelijk en dus al jaren niet meer gevaccineerd). Hij zei er uitdrukkelijk bij dat de techniek die hij toen toepaste enkel voor gevorderden was maar het werkte heel snel. De merrie was in het geheel al niet geneigd tot wijken voor druk, nee, daar ging ze tegenin, ook met leiden ed. Pat deed de lasso rond een achterbeen en leerde haar wijken voor druk, ze mocht alles doen maar als Pat het touw aannam was de enige oplossing om de druk van het touw te doen wegvallen een stap naar achter zetten. Net om dit meteen al bij het achterbeen te gaan doen wat voor een paard één van de moeilijkste dingen is maakt dat hij vond dat we het thuis niet zo moesten gaan proberen denk ik. Toen ze dat eenmaal doorhad gingen andere 'wijk'oefeningen meteen ook veel beter en kon het verder ongeveer zoals hier boven beschreven, hoofd naar hem toe vragen en injectie simuleren. Aan het eind van dat half uurtje oefenen kreeg paardje verschillende naalden (zonder spuit aan) in haar hals en ze maakte er niks van.

e m kraak schreef op vrijdag 29 juni 2007, 0:58:



Bedankt Egon.
Nu dacht ik dat Stephen Budiansky het ook beschreef (en zijn boek gaat over paarden) maar vind het boek niet meer terug om te controleren. Of het gebeurt of niet, mijn punt was dat zelfs als het gebeurt dit nog geen enkel bewijs is om aan te nemen dat hengsten dit dan zouden doen omdat ze weten dat het kind niet van hun is.


Cool! Weet je ook waarom dit zo is? Hoe leggen die andere (niet harem-) hengsten dat aan boord? Geheim rendez vous in een hotelletje?


Ja weet ik, ik bedoelde in de artificiele stalsituatie.
Ik kijk uit naar je boek!


Met vriendelijke groeten,
Nathalie

Eva Saegerman schreef op vrijdag 29 juni 2007, 14:00:



Ha! Hierover wou ik al een tijdje eens de meningen van het forum. Likken en kauwen dus. Ik geloof dat het door sommigen werd gezien als een teken van stress, eigenlijk een soort boodschap aan de andere: help, je zet te veel druk op mij. Ik denk dat het indertijd Inge was die dat vond nav. het filmpje van Wim Vonck (Horsefeelings) en zijn witte paard. Hoewel ik ook niet weet waarom het paard in het filmpje zo veel en uitgebreid likte (ken de voorgeschiedenis niet) leek me dat een hypothese die ik niet bevestigd zag. Van Parelli leerde ik dat 'licking and chewing means he's digesting a thought or he's eating humble pie'. Ik zie het zelf eigenlijk bijna altijd als nadenken, misschien dan wel een soort ontspanning na mentale inspanning. Ik zie paarden likken die net iets bijgeleerd hebben, zelfs als dat zonder druk geweest is. Ik zie paarden ook veel likken als je bv. voor het eerst in hun leven met (Parelli in mijn geval) grondwerk begint. Hele kleine vraagjes dus maar, met toch die opvallende reactie, omdat het zo nieuw is voor het paard lijkt mij dan. Terwijl mijn eigen paard bijna nooit meer likt, tenzij ik eens een moeilijke puzzle had (een voor en een achterbeen links van de balk, rechter voor- en achterbeen rechts van de balk, en ze ging uitproberen of ze ook met alle benen OP de balk kon als een turnster )
Zag ook net een video waarop Linda Parelli bezig is met een 'unconfident introverted horse', ze zette helemaal geen druk want speelde 'me and my shadow' gewoon het paard volgen en haar snelheid en houding spiegelen aan die van het paard, ze vroeg dus niks. Paard werd hierdoor snel kalmer en durfde zijn omgeving verder te onderzoeken, en telkens wanneer paard leek te begrijpen dat hij bij Linda niks fout kon doen was er ook likken en kauwen (tong kwam hierbij bijna niet uit de mond, volgens Parelli typisch voor introverte paarden). En dan ook 'coming off adrenalin', hoofdhouding lager, geeuwen, rollen.


Ook helemaal mee eens! Je werk aan de relatie met je paard begint het moment dat jullie mekaar zien! (Of zelfs als je aan hem/haar denkt)
(Ben verder wel benieuwd over wie je het wel hebt natuurlijk Eva )

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

Nathalie Lagasse schreef op zaterdag 30 juni 2007, 9:39:


O, en mijn paarden kauwen heel veel bij het clickeren als ik hun beloning geef.

Piet schreef op woensdag 25 april 2007, 0:15:


Hoi Piet en co,

Even een update. Ik zat dus met een vraag: Lolita die na een voerbeloning telkens minutenlang in pauze ging en niet meer gemotiveerd was om verder te spelen. Ik heb er trouwens met Inge (Teblick) ook nog over gebabbeld na de berichten hier. Zij had ook geen verklaring maar stelde mij wel gerust ('doe gewoon wat werkt').
Nu heb ik de voorbije dagen al twee keer gespeeld met Lolita en ze lijkt nu ineens te snappen dat als ze meteen na het ontvangen van haar graantjes een volgende oefening doet ze sneller nieuwe graantjes krijgt!! Eindelijk! En ik doe verder niks anders, het is echt alsof ze het zelf gaat snappen nu. Vroeger gaf ik haar de beloning en had ik tijdens haar 'pauze' tijd om een paar dingen met Cesar te doen, hij kreeg dus vijf keer meer beloningen dan Lolita. Nu niet meer, Cesar en ik moesten ons haasten om er nog één dingetje tussen te kunnen doen!

Het komt nog allemaal goed...

Groetjes,
Nathalie

Piet schreef op zaterdag 30 juni 2007, 10:04:



Hoi Piet!

Je hebt het eigenlijk niet goed. Er blijkt toch een misverstand over Parelli en hengsten dat ik even wil uit de wereld helpen (of in perspectief zetten).

Parelli zegt alleen maar dat je op een Parellicursus (met andere mensen en paarden dus) niet welkom bent met een hengst tenzij je level 3 gehaald hebt. Parellicursussen zijn immers groepscursussen, er wordt niet met ieder paard apart gewerkt. Als jij Clickercursus geeft neem je denk ik ook de hengsten liefst apart? En niet samen met de anderen in de bak aan het werk met mensen die nog aan het leren zijn?

Je mag gerust het Parelliprogramma doorlopen met een hengst. Het wordt voor een beginneling inderdaad niet aangeraden, als je de keus hebt raadt Parelli aan met je makste, meest vergevingsgezinde paard te beginnen omdat je in het begin nog veel fouten maakt. Met het begin bedoelt hij level 1, 2 en 3.
Je mag ook met een hengst op Parellicursus ALS je zelf reeds level 3 gehaald hebt. Dan gaat Pat er van uit dat je namelijk genoeg kennis, communicatie, controle enzo hebt om met je hengst verstandig in de groep te kunnen werken.

Dit wil dus niet zeggen dat mensen met hengsten geen Parelli kunnen doen. Ze kunnen eerst level 3 halen (en cursussen doen) met een ander paard, of ze kunnen met hun hengst via het thuisstudie programma level 3 halen, en ze kunnen privéles krijgen met hun hengst.
Neem nu onze Eddy Druppel. Die zou kunnen met zijn merrie Parelli leren, en met haar op cursus gaan. Of hij zou met Ilias en de thuisstudiepaketten en video assessment level 1 2 en 3 kunnen halen. Mensen die al goed zijn met paarden kunnen dat op één jaar tijd (weet ik van Ilke en Karen Rohlf).

Pat Parelli zelf heeft een aantal hengsten, eigenlijk nu ik er over denk zijn zijn eigen paarden hengsten of merries, geen ruinen. Zijn vrouw Linda heeft wel twee ruinen. Met zijn hengsten kan Parelli ook mooie dingen, ook samen met merries, ook in vrijheid. Zag een demostukje waarbij hij zelf reed op Cash (merrie) terwijl een andere merie en zijn (dek-)hengst Casper vrij meeliepen en synchroon allerlei leuke dingen deden.

Ik hoop dat dit iets verduidelijkt voor jou Piet, want ik denk dat je hier een groot manco zag in Parelli, ten onrechte.

Met vriendelijke groeten en keep up the good work!
Nathalie

Piet schreef op zaterdag 30 juni 2007, 11:04:


Mooi! Ik vind het zelf heel duidelijk dat iedereen (ook degenen die via de paarden hun brood verdienen) schrijft vanuit zijn overtuiging, en de nood om die met anderen te delen om het leven van paarden beter te maken.
Niet ongerust zijn, doe gewoon verder.

Nathalie

Böske schreef op zaterdag 30 juni 2007, 11:56:


Ik ben ook geinteresseerd. En anderen vast ook, zet de link maar neer toch? Als dat al niet meer mag! Of heb je aandelen in dat supplement?

Groetjes,
Nathalie

Elzaliene Proost schreef op zaterdag 30 juni 2007, 15:52:


Ja, leuk! Coole Mike

Waarschijnlijk zou het met veel hengsten en mensen gewoon goed gaan ook, maar ja, PP wou ergens een lijn trekken natuurlijk, veiligheid vind ie nogal belangrijk.

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 30 juni 2007, 16:20:


Zou kunnen natuurlijk, dat ie er de accomodatie niet voor had. Toen ik er op cursus ging stond m'n paard altijd in een gewoon draadpaddockje op de wei, echte dichte stallen zijn er niet. Of het is zijn persoonlijke keuze om wat voor reden dan ook (zal het hem eens vragen als ik hem zie, of weet jij het?).
Heb je geen zin met het thuisstudiepakket te beginnen? Tegenwoordig vragen ze eigenlijk toch altijd dat je de paketten bestudeert voor je op les of cursus komt, dat je dus enkel nog komt om de problemen op te lossen die je alleen met het pakket niet kon oplossen. Is voor jou waarschijnlijk niet eens nodig.

Groetjes,
Nathalie