joop schreef op vrijdag 13 februari 2009, 17:00:


een winter laten rusten - volgend seizoen hooien en dan nabegrazen,
dat reduceert al héél sterk de omvang van de schijtplekken

Isabel van der Made schreef op vrijdag 13 februari 2009, 20:12:


elke kanker is een mutatie van een cel waarbij die cel niet meer doet wat ze moet doen, ze begint zichzelf te delen en veel te snel te vermenigvuldigen,
als het ware op hol geslagen dus en zo krijg je wijzigingen in de weefsels
en kunnen bepaalde funkties (op celvlak en later op weefselvlak en op orgaanvlak) gaan uitvallen of mank lopen.
Hoe sneller zo'n celdelingen-gezwelvormingen gebeuren, hoe kwaadaardiger
hoe trager, hoe zogenaamd goedaardiger
sommige gaan effektief nog zo traag dat ze eigenlijk nooit levensbedreigend worden
hoogstens een beetje "ambetant" !

Isabel van der Made schreef op vrijdag 13 februari 2009, 18:28:


elke mutatie kan één maal ontstaan en zich generatie na generatie uitbreiden,
vooral de recessieve zijn de lastige
dat een mutatie op meer dan één plaats tegelijk ontstaat is zeer onwaarschijnlijk maar het kan

Elzaliene Proost schreef op vrijdag 13 februari 2009, 19:00:


en dan die slechte klep elzalien ? tussen dunne en dikke darm....

Wil schreef op vrijdag 13 februari 2009, 20:46:


kompostwormen ZIJN regenwormen
niet alle regenwormen zijn kompostwormen

Elzaliene Proost schreef op zaterdag 14 februari 2009, 12:36:


tuurlijk, het kan ook iets totaal anders zijn als het bv genetisch zou zijn,
er hoeft maar een minimale verstoring te zijn in de produktie van bv een enzym
of een foutje in de waterresorbtie van de dikke darm.......
iets genetisch zal maar naar boven komen na een uitgebreide en langdurige studie van bv koliekgevallen of vreemde diarrees in korrelatie met fenotypische kleur,
pas als een genetisch defekt zo flagrant is geworden dat het meteen opvalt of letaal is hoeft zo'n onderzoek niet echt meer,
een doorsnee staal is dan voldoende om te bevestigen
bv het OLW overo lethal white

Wil schreef op zaterdag 14 februari 2009, 15:42:


niet alle tijgerwormen hebben streepjes,
je kan de ene soort vaak niet uit de andere herkenen tenzij je de specialist van de minieme details bent

Piet schreef op zaterdag 14 februari 2009, 21:27:


uit je zelfde artikel :
"Binnen de groep van de Anneliden of ringwormen en de orde van de Oligochaetae of borstelarme ringwormen, maken de regenwormen de familie uit van de Lumbricidae. We zullen voortaan de regenworm als verzamelnaam gebruiken voor alle wormen uit deze familie. De regenwormen worden verder onderverdeeld is 6 geslachten : Lumbricus, Eisenia, Dendrobaena, Eiseniella, Allolobophora en Octolasium. De meeste geslachten bevatten verschillende soorten. De soorten die in dit artikel aan bod komen zijn de Lumbricus terrestris, de Eisenia fetida en de Dendrobaena veneta. In Vlaanderen komen echter niet minder dan 25 regenwormsoorten van nature voor."

Böske schreef op zaterdag 14 februari 2009, 21:22:


door te scheuren : dat gebeurt met een werktuig met allemaal halfcirkelvormig gebogen haken met scherpe punten achter de traktor ; deze tanden scheuren je grasmat open en verluchtigen je bodem, zorgen voor een betere 'evaporatie' van het aanwezige water en laten zuurstof én water eventueel verder doordringen, het gras sterft niet af maar wordt gestimuleerd om opnieuw worteluitlopers te maken.

nadeel : ook andere planten die minder gewenst zijn worden gestimuleerd en wortels worden versneden waardoor ze massaal kunnen doorschieten, dat is echter doorgaans een tijdelijk verschijnsel dat door maaien of mulchen wwordt beperkt.

Door ploegen wordt je grasmat volledig omgekeerd door de ploegbladen die 30-60cm diep gaan, daarbij komt je gras/kruidlaag volledig onder de aarde te zitten en sterft af door gebrek aan licht : de ganse groep bodemorgansimen ondergaat hetzelfde lot en heeft veel tijd nodig om te rekupereren, bovendien kan de naar boven gebrachte grond door neerslag gaan "ineensmelten", dwz alle struktuur verliezen met inbegrip van luchtcellen tussen de bodemkorrels en door verdichting van de minieme natuurlijke draineerkanaaltjes
Bij het diep-ploegen wordt eigenlijk de teellaag ondergewerkt en komt de onderaarde boven te liggen, deze is veel minder voedzaam, heeft een veel geslotener struktuur en bevat veel minder oraganismen : je ziet het meteen aan de kleur van de aard : normaal is de top-teel-laag 10-30 cm , donker of zwart, de laagen eronder zijn doorgaans bleker al naargelang de minerale samenstelling en korelgrootte.

Piet schreef op zaterdag 14 februari 2009, 21:38:


maar er net boven zweven doettie ook weer niet .......

Böske schreef op zaterdag 14 februari 2009, 22:23:

kweek wordt wel degelijk gegeten zij het niet bij voorkeur en is trouwens zeer voedzaam
het zijn vooral de tuinkabouters en tuinierkabouters die het een onkruid vinden omdat het zo hardnekkig is
laat je PH onderzoeken en doe een bodemonderzoek over eventuele tekorten als het zo erg gesteld is als je schrijft !
scheuren, verluchten, kalken en biomassa opbrengen onder de vorm van bv gehakseld stro zal wel helpen
De enige andere methode is 30 jaar braak laten liggen .......

Nils Vellinga schreef op zondag 15 februari 2009, 0:18:


dat is het heikele punt van de intensieve landbouw,
je moet daarbij altijd extern gaan aansleuren wat je intern niet meer vindt
of niet genoeg hebt
op die manier wordt je areaal weer extensief maar je arbeid en energieverbruik
ontzettend opgedreven

Böske schreef op zondag 15 februari 2009, 11:17:


als hij ruikt als bosgrond

Böske schreef op zondag 15 februari 2009, 11:23:


dat je ook ongewenste planten gaat scheuren
die zich dan misschien weer weelderig gaan uitbreiden

Piet schreef op zondag 15 februari 2009, 12:01:


mulchen is het maaien van onrijp gras (onrijp = nog niet klaar om gehooid te worden) waarbij het maaisel blijft liggen en dient om de struktuur van de teellaag te verbeteren net alsof je kompost zou opbrengen