Ben met Sieta de jollybal aan het gooien
Gaat goed, 3 sessies van een kwartier gehad, ze pakt 'm zelf bij het handvat vast en gooit 'm al, ongeveer 1 meter, daarna rolt ie nog verder.
Nou is het mijn bedoeling dat ze 'm verder gaat gooien, zodat ze er straks achteraan gaat rennen, 'm weer weggooit, enzovoorts.

Maar nou vroeg ik me af.. wat is handig om op te clicken om het nu verder uit te breiden? Ik wil afstand dus in eerste instantie dacht ik ook, op afstand clicken. Maar begrijpt een paard dat de bal dan harder gegooid moet worden om een grotere afstand te bereiken? Is er nog iets waarmee ik haar kan helpen daarin?
De hoogte waarop ze 'm loslaat? De snelheid waarmee ze 'm gooit? Dat eerst, zodat het simpele optillen en weer loslaten helemaal niet meer voorkomt en het echt alleen nog gooien (zwiepen en loslaten) is? En dan de afstand?
Help!

Groetjes franca

Christel Provaas schreef op dinsdag 17 juni 2008, 12:19:


Ik ben nog steeds aan het goochelen in de kliniek helaas.. maar het maakt de bezoekjes wel erg leuk gelukkig.. De dierverzorgers zijn inmiddels wel gewend aan de geluiden die uit haar stal komen

van lennep schreef op dinsdag 17 juni 2008, 12:40:


Gewoon een clear blue testje halen bij de drogist haha

van lennep schreef op dinsdag 17 juni 2008, 12:39:


Hoi Esther,

Ik hoef idd alleen nog te clicken op het moment dat ze 'm weggooit, en later hield ze 'm al langer vast en clickte ik als de bal op het verste punt was (beetje als met een lay-up met basketbal, als je dat wat zegt, dan spring je ook met de bal omhoog en als je op het hoogste punt bent geef je 'm nog een zetje). Is nog best moeilijk ook om het goede moment te zien en daarop te clicken! (voor mij dan tenminste )
En door de click liet ze 'm los, om haar beloning in ontvangst te nemen natuurlijk!

Ja, het moment waarop 'ie op de grond komt dacht ik eerst ook, maar was bang dat ze dan dus steeds minder lang en ver ging gooien omdat ze 'm dan zo snel mogelijk weer op de grond zou laten vallen. Maar met een streep waar 'ie voorbij moet wordt dat al heel anders, dat is zeker een 'ideetje'! Kan ik het zelf ook veel beter zien. Hoop dat ik het haar duidelijk kan maken

Vindt haar nu al briljant haha, het gaat zoveel sneller dan ik had gedacht. Zei het gister in m'n enthousiasme tegen m'n vriend, en die moest zo om me lachen "ja hoor schat, jouw paardje is briljant" .

Ow, vergeten; ja ik mag er weer bij. Helaas gaat haar been niet goed, ze gaan vandaag foto's maken. Hoop dat het meevalt en het er van binnen normaal uitziet.. dan is het een gewone ontsteking.. als het maar niet het bot is
Dus morgen naar huis kan ik wel vergeten.

Gister heeft mijn vriend een sessie gefilmd met mijn telefoon, is erg slechte kwaliteit helaas, op mijn eigen computer met quicktime is het goed te zien maar op youtube is het dramatisch Wordt tijd voor een echte camera
Ook neemt mijn telefoon van zo'n afstand het geluid niet super op, dus af en toe hoor je de click niet, maar je ziet wanneer ik haar voer. Misschien dat, ondanks de slechte film, iemand er toch wat over kan zeggen?

Hier was ik dus nog een beetje aan het uitvogelen wat nou het juiste moment is om te clicken, in het begin doe ik dat als ze 'm op het verste punt weggooit, daarna op het moment dat ie op de grond komt. In deze sessie begin ik met clicken voor een gooi vooruit, gooien die bij haar voeten eindigen worden niet meer beloond.
(en dat is weer even moeilijk, dus het gehalte 'kusjes' neemt weer toe, dat heb ik haar vroeger geleerd en altijd als ze iets nieuws moet leren en het nog niet helemaal begrijpt gaat ze dat weer doen)
Achter me staat de bak met voerbeloningen, vandaar dat ze daar even gaat kijken op een bepaald moment

Wat wel grappig is, is dat ze in het begin haar beloning niet eens ophaalt maar meteen nog een keer gooit, en daarna vergeet ze bijna nog een keer haar beloning op te halen

Het staat nog niet op cue dus, ze doet het namelijk ook als ik geen 'gooien' heb gezegd.

http://www.youtube.com/watch?v=UzK6fKjgkSU

En dan nog iets trouwens.. ben ik net bij de lezing geweest zondag, betrap ik mezelf op twee dingen (ohhhhhhh):

1. Zei ik 'drie sessies van een kwartier' he... kun je nagaan hoe ik als ik bezig ben dus geen besef heb van tijd.. het zijn dus elke keer twee sessies van maar 2 minuten.. Dat maakt het dus 12 minuten in totaal!!

2. 'Ben met Sieta de jollybal aan het gooien, gaat goed!'. Hoeveel uit 10?? Géén idee, haha!

Ik ga me even schamen....

Maar euh.. zoals Piet geloof ik zei... als je doel is om samen een leuke tijd te hebben.. dan maakt het niet uit... toch?
Nu toch maar eens wat meer thinken en plannen in plaats van alleen maar do-en, aangezien ik toch wel wat doelen heb inmiddels..

Sieta schreef op dinsdag 17 juni 2008, 17:11:


Zucht..... zaterdag dus.. zie 'lezing met bal na'

Nou.. zo vul ik mijn eigen topic wel..

Monique Meijer schreef op maandag 16 juni 2008, 22:12:


Gelukkig dat je zo'n fijne dierenarts hebt, dat scheelt toch wel de helft bij zulke nare onderzoeken! Hoop dat ze goed op de antibiotica reageert en dat de uitslag donderdag mee mag vallen! Vertroetel haar maar flink
Sterkte!

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 17 juni 2008, 22:20:


De wond leek open te gaan barsten en ze waren bang dat er een stukje bot alsnog ging afsterven, wat wel vaker gebeurt. Vandaag is de röntgenfoto gemaakt, waaruit bleek dat het bot gelukkig goed ging. Afhankelijk van hoe de wond er donderdag uitziet (gaat nog steeds niet goed) mag ze vrijdag of maandag naar huis.

sibyl de jager schreef op dinsdag 17 juni 2008, 23:28:


Ik heb geen ervaring met hengsten, maar het klinkt voor mij als logisch dat hij naar je toe komt wanneer hij bang is. De meeste paarden die ik ken willen graag dat je tussen hen en het gevaar in loopt. Zoeken zekerheid bij jou. Sieta gaat al automatisch aan mijn andere kant lopen als ze ergens bang voor is en vervolgens loopt ze er zonder problemen langs. Echt bovenop je komen staan of duwen is inderdaad te weinig rekening houden met jouw ruimte. Als jij tussen hem en het engs inloopt, kan hij ook niet bovenop je springen, aangezien hij dan van het gevaar weg zal willen? Weet natuurlijk niet hoe het eruit ziet wanneer jullie in de bak bezig zijn.

Als ik echt op mijn strepen moet gaan staan zwaai ik met mijn touwtje voor me (ren maar waar je wil, maar niet in mijn ruimte). Anders vraag ik een stapje terug tot de afstand prettig is en daar beloon ik voor (is ook gewoon iets anders vragen, net wat Piet zegt). Je mag bij me, maar dan wel op deze afstand.
Misschien kun je van tevoren bedenken welke scenario's zich voor kunnen doen en hoe je daar op wil reageren? Dat je wat bedachtzamer bent en een schreeuw uit schrik minder voorkomt?
Verder zou ik veel 'enge' dingen met hem gaan oefenen, zo worden jullie een beter team en leert hij op jou te vertrouwen in andere enge situaties.
Ik ken jou en het paard niet hoor, maar zo zou ik het aanpakken.

Groetjes

Monique Meijer schreef op donderdag 19 juni 2008, 12:31:


Ik leef met je mee. Jullie hebben ook wel ontzettend veel pech samen elke keer.. Het heeft geen zin om je af te vragen 'waarom', je moet elke keer per situatie maar weer zien hoe je er het beste van kunt maken voor haar. Indy lijkt me een hele dappere en verstandige dame.
En ook net nu het weer de goede kant op ging met haar, moet er weer zo iets gebeuren. Ik ken het gevoel.
Vervelend dat je nu weer zo lang met haar alleen maar mag wandelen, maar hopelijk gaat ze verder vooruit en kan het si gewricht nog herstellen. Ik weet dat dat vaak héél lang kan duren.
Ik hoop dat de uitslag vanavond inderdaad dan mee mag vallen, zou ook wel een keer leuk zijn, een meevallertje.
Sterkte voor jou en Indy.

Groetjes

Michiel schreef op donderdag 19 juni 2008, 12:16:


Het klinkt bekend Dat soort dingen gaan vaak met vlagen inderdaad.. Kennelijk heeft hij besloten dat hij het ene leuker vindt dan het andere, en omdat jij iemand bent die ook aan zijn wensen wil voldoen weet hij waarschijnlijk dat jij daar gevoelig voor bent?
Als Sieta zo'n periode heeft (eigenlijk altijd als we bijvoorbeeld van stal verhuisd zijn) dan werkt het bij mij ook niet als ik constant zachte druk blijf houden. Klinkt stom, maar dat vindt ze dan niet 'onaangenaam' genoeg om daarvan te gaan lopen. Dat stilstaan vindt ze wel prima en ondertussen bepaald zíj dus dat we stilstaan. En dat is er nou juist níet de bedoeling van
Ondanks dat ik wel van het clickeren ben, werkte het bij mij ook juist averechts om haar met voer te gaan belonen. Ze stond daardoor juist veel vaker stil, ondanks dat ik natuurlijk de afstand uit ging breiden.
Ik zorg nu dat ik zelf in ieder geval níet stil sta, en vraag haar constant van links naar rechts, denk hetzelfde wat jij doet, alleen ik sta er dus naast.
Het enige wat ik me dan afvraag; als hij dan de kant op gaat die jullie willen, kun je dan niet iets doen om hem te belonen? Hem daar even laten grazen ofzo? Om dat niet weer in staken te laten ontaarden doe ik met Sieta altijd een stukje draven, en een hapje gras, een stukje draven, een hapje gras. Zo vergeet ze het staken en vindt ze het zelf ook leuk. Want het meenemen aan zijn halster en die 500 meter draven zal hij dan ook juist niet leuk vinden? En moet je hem niet juist overtuigen dat jij een beter en leuker idee hebt?

Groetjes!

Monique Meijer schreef op donderdag 19 juni 2008, 13:01:


Dat begrijp ik, als sieta alleen nog kan wandelen zal het mij ook een worst wezen, ik wandel al jaren bijna alleen maar. Het is alleen wel vreselijk als je ziet dat ze zoveel last hebben en je je afvraagt hoe leuk het allemaal nog voor ze is. Zoals Christel zegt, Indy en jij hebben wel voor hetere vuren gestaan, en als je straks verbetering ziet zul je je er weer anders bij voelen. Maar ik kan me voorstellen dat het je opbreekt. Het vreet energie, je maakt je zorgen en het liefst zou het het van ze over willen nemen. Je hebt je amper opgeladen van de positieve momenten en het is alweer zo ver, er gebeurt weer wat. Maar jij moet ook blijven vechten voor Indy zoals zij ook voor jou vecht, en als jij er al geen vertrouwen meer in hebt, waar moet zij het dan vandaan halen? Focus je op de vooruitgangen, en probeer daar je hoop en energie uit te halen.
Groetjes

Super dat je het bitloos kon doen!!! Gefeliciteerd!!!