Muguet schreef op donderdag 29 maart 2007, 11:00:


Ik vind dat om je leven te redden, wanneer je aangevallen wordt door een werkelijk verwoestend paard, alles gerechtvaardigd is Muguet......., zelfs een afgezaagd dubbelloops jachtgeweer met dumdum kogels of een handgranaat, als je daar toevallig bij kan.

Piet

Piet schreef op woensdag 28 maart 2007, 23:14:


http://video.google.com/videoplay?docid=102403208917923411
Video van de beluga's! Ofwel wat je kunt bereiken met clikkertraining met een Beluga, als je heeeeel goed bent. Om maar weer eens heel nederig van te worden vind ik zelf.
Het samenspel met een bal is ook mooi, vooral het ff eerst laten stuiteren :)
Op het filmpje zijn ze met ringen blazen in het stadium dat ze lucht krijgen van een duiker, later leerden ze om zelf lucht te happen.

Piet

Spirithorses schreef op donderdag 29 maart 2007, 22:15:


Kan niet Pien, je paarden verzuipen

Het gaat me niet om de dieren, die horen niet in zo'n aquarium, die horen de dingen te doen die ze normaal doen, in vrijheid. Het gaat me om de geweldige bijna wetenschappelijke vaardigheid van de trainers, die als gereedschap alleen een geweldige kennis van de dieren, een perfecte timing en het geven van een beloning, hebben.
Daarnaast denk ik dat hun enige onmogelijkheid is die beesten iets aan te leren wat ze niet leuk vinden.
De keus om te gaan voor de beloning is altijd bij het dier. Als ie niet wil, doet ie et niet.

Ik kan met mijn kennis meer dan een beetje aanvoelen hoeveel vakmanschap er voor dit werk nodig is, daarom heb ik dit verhaal over de Beluga's ook op dit paardenforum gezet.
Ik zou er heel wat voor over hebben om ooit zo goed te worden.

Ik zie ook niet zo goed wat het verschil is met wat we onze paarden aanleren. Is het hele feit dat wij er op zitten en vertellen wat ze moeten doen niet vermenselijkt en100% aan de mens aangepast?
Gekunsteld betekent volgens mij niet-natuurlijk, Is iets doen voor een beloning niet natuurlijk? Volgens mij is er niks natuurlijkers.

Piet

e m kraak schreef op vrijdag 30 maart 2007, 1:12:


Alsof je Shiny beschrijft.
Zolang alles leuk is leert hij ontzettend snel. Zodra hij denkt dat hij iets niet leuk gaat vinden heb je een probleem.
De enige oplossing is dan om alles in zulke kleine stapjes te knippen dat hij geen idee heeft waar zo'n klein stapje naartoe gaat. En als hij het wel door krijgt, hij er inmiddels zo aan gewend is, dat het daarom geen probleem meer is.

Wat Albertje schrijft herken ik ook.
S heeft problemen met alles wat zijn kont en achterbenen aanraakt.
Maar ik wil hem gaan trainen tussen dubbele lijnen.
Het is dan helemaal niet denkbeeldig dat de buitenlijn een keer tegen zijn achterbenen komt. Dat hij dat zonder probleem aanvaardt, moet ik er dus intrainen. Als ik dat in de bak doe en hij voelt het touw iets teveel, is ie er vandoor. Dus dat werkt niet.
Ik neem hem aan een halstertouw, met aan zijn buitenkant een 4 meter touw en schuif dat langzaam over zijn rug naar achter.
Als de druk van dat touw ondanks cm voor cm verplaatsen te groot wordt spuit hij er vandoor.
Nu heb ik hem vast aan het hoofd dus alles wat kan is dat hij kleine rondjes loopt rond me. Ik wacht tot k het stilstaan kan belonen en gebruik dan mijn marker, . Helaas ken ik hiervoor geen tussenstappen meer, dus het is nu even accepteren vor hem, maar vergeet het maar dat hij dan een beloning aanneemt.

Hij had ook geen enkel probleem met de trailer. Totdat we regelmatig gingen rijden en hij zijn stalletje op wielen daarmee ging verbinden.
Alles, zelfs elke stap, hebben we in stukjes geknipt en geoefend. het vastzetten, de stang erachter, het zijdeurtje open en dicht, klep dicht..Ook het rijden, begonnen met stukjes van 30 meter. bij droog weer, bij regen (nooit geweten dat een paard bij andere weersomstandigheden, binnen dertig meter in een trailer kan dampen van het zweet) bij daglicht, in het donker, onder takken door, .flauw bochtje links, flauw bochtje rechts, zacht remmen, harder remmen, zacht rijden, harder rijden enz.enz.enz. Bij elk nieuw stapje meerdere keren erin en eruit. Tijdrovend, geduldvragend als de pest,
Ook voor Conrad was het een uitdaging om zijn aanpak nog weer es door te denken en hier en daar te verfijnen. Zelden zo'n paard meegemaakt vond ie .
We hadden hier niks bereikt met streng zijn en eisen stellen. Ja een super gestressd paard, dat bevriest, in zichzelf keert en geen been meer verzet.
In wezen doet hij dus ook alleen iets als hij zelf de beslissing neemt.
Zulke paarden gaan in "de gewone wereld" van hand tot hand en eindigen vroegtijdig bij de slager.
Maar terugkomend op wat Michiel schrijft , geloof ik niet dat hij dit als going with your horse bedoelt.
Ik zie het in ieder geval niet zo.
Het is een horse, wat is, langzaam maar zeker , going with me!

Piet

Piet schreef op donderdag 29 maart 2007, 8:27:


Ben toch nog eens even na aan het denken, er zit o.a zuiveringszout in dat Afrikaanse/Aziatische (en volgens Es Italiaanse wormen) bestrijdingsspul). Ik vraag me af of dat geen kwaad kan bij een paard. Ik twijfel dus een beetje, maar mijn kennis is ervan overtuigd dat het altijd helpt en dat hij nog nooit een paard gezien heeft wat er problemen door kreeg. en dat ze het daar ook gebruiken om de Afrikaanse horzel ermee te bestrijden. (grote felgele maden in de mest)
Brrr . je zal in Afrika een paard hebben, elk paard heeft er last van zegt ie.

Piet

Spirithorses schreef op vrijdag 30 maart 2007, 9:27:


Waarom denk je dat je een ander uitgangspunt heb dan ik?
Waar je het over hebt zijn gewone omgangsvormen tussen paard en mens. Bij mij is alles gericht op een zo goed mogelijke band tussen mens en paard, als daar samen spelletjes bij spelen bij komt is het ook in die zin hartstikke functioneel.
Zelfs al zou dat apporteren zijn.
Ik zie zulke dingen alleen maar als een extra dimensie om met je paard bezig te zijn. Ook in de kudde worden er ontelbare spelletjes gespeeld. Het is omdat we vroeger de wegen om dat te trainen niet kenden dat er nog steeds vreemd tegenaan gekeken word.
Mijn eigen grens ligt bij bv.knielen en liggen zodat ik er bovenop zou kunnen gaan staan ofzo. Paardonwaardige zaken.
(wat weer heel iets anders is dan gaan liggen bij een liggend paard)
Maar voor de rest? Alles wat je samen kunt doen , of het nu "spelen" of "werken" is, zolang het niet de integriteit van een paard schaadt en hij het fysiek aankan is het functioneel. en ter leeringh ende gezamenlijk vermaeck

Piet

giti schreef op vrijdag 30 maart 2007, 14:34:


Waarschijnlijk is de PH van je grond niet goed en groeit daarom je gras slecht waardoor het ruimte geeft aan allerlei in je wei nutteloze onkruiden
Het slimste is een bodemmonster op te sturen en een bemestingsadvies voor een paardenwei te vragen, dan weet je voor 4 jaar exact wat er op je wei kan.
http://home.tiscali.nl/eijkpuntnl/

Piet

e m kraak schreef op vrijdag 30 maart 2007, 13:35:


Uuuh, als een bok op een haverkist Egon?

We zijn inderdaad aan het bekijken of en hoe het mogelijk is om wat meer voor de paardenwereld te betekenen om het hele Natuurlijk Paardhouden wat bekender te maken. en of dat op een gezamenlijke manier beter werkt dan ieder voor zich.
Betekent dat dan dat je niet met elkaar mag discussieren?
Ik doe dat nog wel eens met mijn vrouw en ben meer dan 35 jaar getrouwd. Zegt dat iets dan?
Piet

Nick Altena schreef op vrijdag 30 maart 2007, 19:59:


Oh, ik begreep het anders, namelijk de foto staat er niet op omdat ze hem niet willen zien?

e m kraak schreef op zaterdag 31 maart 2007, 0:15:


ok zag jouw bericht nog net even.
Ik ben de weg kwijt of begrijp het anderszins van geen kant.
Ik zie een foto van een pony, waarbij ik onmiddellijk het gevoel krijg dat ie moeilijk loopt, je bevestigt dat. Wat is trouwens OVP?
Wat is nu het punt dat je wilt maken?
Die beesten lopen in een natuurgebied, er wordt niks gedaan aan hun hoeven, er is een hele partij die hoefbevangen raakt, of ze er nu zichtbaar last van hebben of niet, het tekent de hoeven.
Wat in de wereld heeft dit nog met ons begrip van hoefnatuurlijk te maken?
We proberen door goed te voeren, goed te bekappen hoefbevangenheid te voorkomen voor alle paarden die een gewone particuliere eigenaar hebben. Dat lukt heel aardig. Anders zou je veel meer narigheid lezen hier op het forum.Mijn eigen paarden worden maximaal elke 2 weken onderhouden, krijgen zo goed mogelijk voer, ze hebben geen sporen van bevangenheid, ze lopen niet pijnlijk, er is helemaal niks mis mee, sterker nog , ze hebben geweldige voeten.
Wat is het voordeel van bemoei je niet met een paard zijn voeten?

Piet

,

.

Piet schreef op vrijdag 30 maart 2007, 9:21:


Aaaargh, ik ben eerst weer naar huis gekomen om een foto te plaatsen.
Vanmorgen de mest van mijn paarden bekeken en ik trok een hoop van Carlos uit elkaar.
Geen wonder dat ik dat paard niet zwaarder kan laten worden, ik dacht dat het aan zijn leeftijd lag. Hett sterft van de lange witte wormen en gele maden. Bloederig spul zag ik ook.. Gelukkig lag mn camera in m'n bus.
Je weet niet wat je ziet en het spul kruipt alle kanten op. Ben er echt een beetje niet goed van.

Het is wel te plaatsen waarom alleeen Carlos het heeft, mijn vrouw is bang van de rest, maar gek op ouwe Carlos, er wordt nogal wat afgetutteld.
Is er dus iemand bij je paarden geweest die naar Afrika, Azie of Italie is geweest , hier is het recept
water,
beetje suiker, iets meer dan een klontje of wat siroop
roggemeel, fijn gestampt , een paar handen vol
natriumbicarbonaat (zuiveringszout) eetlepel
zuurnatriumpyrofosfaat, ook lepeltje .
Eventueel nog wat smaakstoffen, maar de mijne aten het zonder ook goed op
Je maakt een dikke pap en verhit dit een half uur.
De structuur wordt brokkelig
Geef een paard eenmalig ongeveer 100 gram.
Zie foto!!!!! een dag later.

Piet

Piet schreef op zaterdag 31 maart 2007, 10:24:


Inmiddels wil de PZC de foto ook hebben, weet iemand misschien de latijnse naam voor die worm en de Afrikaanse horzelmade?

Esther schreef op zaterdag 31 maart 2007, 11:22:


Dank je Es, ik heb de boel doorgemaild. Schrikken hoor, maar de gele is een made, da's geen worm volgens mij

Tineke Nolet-Verdel schreef op zaterdag 31 maart 2007, 11:49:


Hoi, nee Tineke, ik weet er verder niks van, ben er ook door overvallen. Dacht niet dat het mogelijk was bij Carlos. Ben nog steeds in shock eigenlijk van die kluwen wormen.
Maar het lijkt me natuurlijk goed mogelijk.
Hoe meer naar het zuiden......
Ook al omdat Esther zei dat het in Italie ook voorkwam.
Ben weer weg, kijken of er nog meer uitgekomen is. Arm beessie.

Nancy Beukinga schreef op zaterdag 31 maart 2007, 11:44:

Is het paard scheef Nancy?
Heeft ze een kant waarop ze veel gemakkelijker buigt dan de ander?
Slijten haar voorhoeven scheef af? Zit de afwikkelingsslijtage aan de voor-buitenkant?
Zit je dochter er helemaal recht op? Hangt het zadel scheef?

Piet