Sky schreef :

Jawel, Spirit hebben we wel afgespeend.
Holly is toen 3 weken naar een vriendin gegaan.
De reden hiervoor was dat Holly in die tijd zo vreselijk broodmager werd dat ze haar spieren was aan het afbreken en Spirit overal doorheen ging om toch maar te kunnen drinken. Overigens hebben we beiden niet gehinnikt. Holly was op dag één wat onrustig maar dat was zo over en aan Spirit hebben we helemaal niks gemerkt. Holly ging in die tijd ook al mee op buitenritten terwijl Spiritje thuis bleef en dan ontfermde BD zich over hem
(dat doet ze nu nóg!).

Met onze nu 9 maanden oude Peyo verloopt het spenen nu heel anders.
Bombita is ook niet zo oermoeder als Holly, en zij geeft zelf heel goed aan dat ze er echt niet meer van gediend is als Peyo altijd maar komt tanken.
Bij hen gaat het veel geleidelijker en Peyo is urenlang weg van haar moeder omdat we nu zijn begonnen ze apart van mekaar op de weide te zetten.
Vanaf volgende week gaat Bombita overdag gedurende een week in andere groep die naast de groep van Peyo is en we hopen haar op deze manier te kunnen spenen, wel in het zicht van haar mama. Na een weekje gaat ze ook ´s nachts in dat andere groepje en dan zal het wel gebeurd zijn.

Weet je, ik dacht ook ooit dat ik de natuur zijn gang wilde laten gaan wat dat spenen betreft maar in de natuur speent de moeder het veulen vlak vóór het nieuwe veulen geboren wordt. Er zijn echter ook van die oer/moeders zoals Holly die alles weggeven aan het veulen en zelf niks overhouden.

Pien

Spirithorses schreef :

Je snapt natuurlijk wel dat ik niet zo goed hinniken kan.
Ik probeer het eigenlijk ook zelden.
Dat 'we' moet uiteraard 'ze' zijn he....
Pien

eddy DRUPPEL schreef :


Volgens mij ben ikzelf een flessekind.
Produkt van de generatie van de jaren 60, toen flesvoeding zo modern en dus in de mode was.
Weet wel nog dat mijn zus haar fopspeen bij oma in de suiker gedoopt werd.

e m kraak schreef op donderdag 29 maart 2007, 23:28:


Dierenkliniek Someren spoot morfine toen Winner zo ziek was.

HannahFroukje schreef :


Herken ik veel in.
Als Spirit met Mazir gelopen heeft is-ie altijd wat 'losgeslagen' en heeft ie veel teveel praatjes voor een jonge hengst omdat Mazir nou eenmaal de underdog is.
Als Spirit het te bont maakt met Peyo grijpt een van de oudere paarden in, 'zo, nu is het genoeg geweest, hup, weg jij, laat die kleine met rust'.
En hij gaat al veulensmekkend ergens anders staan waarna het hele spul weer verder gaat eten, zo, rust wedergekeerd.
Soms weet hij van geen ophouden, valt de lageren in rangorde lastig met zijn oefenspelletjes tja, en dan wordt ie wel eens op de plaats gezet door BD of Winner en ik vind dat helemaal prima. Hij leert er de taal van de groep door, hij leert zich te gedragen en leert dat hij zich niet zomaar op de merries kan storten, 'wat dénkt ie wel, die kleuter....".

Niet alle merries corrigeren hem, Oakley loopt hem zelf de hele tijd uit te lokken, die twee zijn vreselijk onbezonnen, Holly moedert over hem, dus daar kan hij weinig kwaad bij doen, met Cas (ruin) doet hij wilde spelletjes, Mazir is een schijthuis dus da's ook erg leuk, de nieuwe merries zijn om mee te flirten, en Izzy is een speelmaatje.
Goed ook om te zien dat ieder paard weer anders reageert op hem.

Daarom ook ben ik niet gecharmeerd van veulenopfokgroepen, daar zijn geen oudere paarden die hun kunnen opvoeden.



Nee, je maakt dat nooit meer goed, wij mensen kunnen geen paard vervangen.

Groet, Pien

Piet schreef :


Ik vind de vaardigheden van die trainers ook fantastisch, daarin kan ik je wel vinden.

Maar wat ik eigenlijk probeerde te zeggen is dat ik het niet functioneel vind. Zo vind ik het ook niet functioneel dat mijn hond mij pootjes kan geven of 'mooi' kan zitten. Maar ik vind het wél weer functioneel dat ze me aan de lijn niet van boom naar boom sleurt om te snuffelen en ik vind het ook functioneel dat ze bezoekers niet in de kuiten bijt.
Niet functioneel is dat mijn paarden iets kunnen apporteren, wél functioneel is dat ze me niet omver lopen.

Ik denk dus dat ik een ander uitgangspunt heb bij het trainen van mijn paarden.

Groet, Pien

Muguet schreef op vrijdag 30 maart 2007, 13:34:


Muguet, ik heb het niet over sláán. Ik vind dat je een paard nooit mag slaan!
Wat ik probeerde te zeggen is alleen dán wanneer een situatie dusdanig gevaarlijk is dat je serieus in levensgevaar bent, alles gerechtvaardigd is om jezelf te beschermen.
Blijkbaar heb jij toch andere situaties met Viento meegemaakt en is het nooit zover gekomen. Aan de andere kant, als ik dit zo lees, is het nog steeds niet echt geregeld tussen jullie, getuige zijn uitval van afgelopen zondag. Ik zou daar toch maar mee oppassen.

Ik zou het niet van een paard accepteren dat hij zou uitvallen naar mij, getraumatiseerd of niet getraumatiseerd want blijkbaar heeft het negeren wat jij bij Vientos gedrag gedaan hebt toch niet helemaal het gewenste effect gehad.

Maargoed, mijn mening is natuurlijk gekleurd door wat ik met Mazir meemaakte. Ik weet dat dat een heel uitzonderlijke situatie is.

Groet, Pien

Anita schreef :


.... en tóch zou ik het wel proberen het veulen erdoorheen te krijgen als ik een moederloos veulen zou hebben, en blijven proberen hem te socialiseren met soortgenoten, als je het mij vraagt. Desnoods nog met een ander dier, ezel, van mijn part een koe.
Bij Mazir gingen ook andere dingen mis, ik ben ervan overtuigd dat het niet alleen zijn flesseverleden is.

Pien

Piet schreef op vrijdag 30 maart 2007, 15:27:


Ja, vind het ook een wat overtrokken reaktie, Egon.
Dat we de handen in elkaar willen slaan betekent niet dat ieder gelijk alles achter zich laat en één kant oprent....
Er is ook nog zoiets als een beeld vormen en een eigen mening, ervaring, interpretatie, gelukkig.
Maar misschien moeten we dat hier dan maar niet meer ventileren, Piet

Pien

Huertecilla schreef :


De mensen willen toch gaan rijden.
Dan kan ik het ze beter leren op een zo paardgerichte manier, HC, zodat ze gaan nadenken en zich bewust worden ipv mee te rennen met die tradi methodes en nooit zullen weten dat het ook anders kan.
Ik weet van jou dat jij dat heel best kunt volgen

Trouwens, Pien heeft nooit ergens gezegd dat ze zwepen wil verbieden. Alleen híér bij mij! Net zoals bitten en sporen.
Heerlijk dat ik dáár niet meer naar hoef te kijken, werkt echt bevrijdend!

Pien

Isabel van der Made schreef op vrijdag 30 maart 2007, 22:43:


Ja hoor, ik vind ook dat dat wel mogelijk moet zijn, maar het veulen dient als paard te worden behandeld, en niet als zielige troetel die alles mag omdat-ie zo klein en zieluggg is, zoals in het geval van Mazir.
En zoals ik al zei, er spelen ook andere dingen mee waardoor hij zo is geworden. Dat niet goed opvoeden is één van die dingen, en zijn genetische 'afwijking'.

e m kraak schreef :


Zíjn ze dan wel echt hoefbevangen?
Of lopen ze gewoon tijdelijk iets gevoeliger door een andere oorzaak?

Of waren ze een tijdje geleden bevangen, maar is het nu pas zichtbaar in de hoef ?

Sieta schreef op zaterdag 31 maart 2007, 17:22:


Hmmm, snap dat je blij bent dat je paard bij je gebleven is, maar ik zou me niet lekker voelen in de wetenschap dat er een paarhonderd meter verderop misschien een paar rijders in grote problemen zijn, met alle mogelijke gevolgen vandien.
Ik zou juist op dat pad zijn blijven staan, wetende dat de paarden dan heus zouden stoppen, of op zijn minst afgeleid en even verzwakt in hun actie waardoor de ruiter de controle misschien had kunnen terugnemen.
Groet, Pien

Dat doet-ie heus niet Nils.
Als jij daar gaat staan zwaaien en flink bewegen wordt dat paard heel even afgeleid want hij gaat gericht kijken wat daar vóór hem gebeurt.
Sterker nog; ik weet bijna zeker dat dat paard de pas inhoudt waarna de rijder terug in controll kan komen of hem op zijn minst omtrekken.
Pien

Muguet schreef:

Hee Muguet, stuur hem eens langs, die Parelli man, mag hij even komen spelen met Mazir. Die is nou alweer drie weken een dót van een paard....

Groet, Pien