Wil schreef op dinsdag 20 februari 2007, 23:01:


Jááhááh, had al aangegeven hoe het kwam dat ik heel even in verwarring was....
Dan nóg, als luchtzuigen-van-achteren aangeboren is, waarom dan het risico nemen, ermee gaan fokken als je weet dat ze een groot risico op verwerping heeft.
Ik heb mijn zegje gezegd , ik geef slechts aan hoe IK erover denk en zeg niet dat het de waarheid is. Het is slechts míjn waarheid en ik zou niet fokken met een merrie die van achter luchtzuigt en waarvan gebleken is dat het fout gegaan is. En ik gaf aan dat ik hoopte dat de eigenaars dat ook zo zouden beleven.
Klaar.
Meer is er niet van mijn kant.
Discussieer rustig verder, ik heb verder niks toe te voegen.

Greetz, Pien

Cedric Coucke schreef op dinsdag 20 februari 2007, 20:26:


Wij hebben wel altijd stalen neuzen, zelfs in onze rubber laarzen.
Doet toch iets minder pijn dan zonder.
En inderdaad : Goed kwaliteit kopen die veel kunnen hebben.
Heb één keer een gebroken kleine teen gehad van mijn veulen dat op mijn teen zonder stalen neus was gaan staan, sindsdien voel ik me veiliger met mijn stalen neuzen om mijn tenen (en nu ik dit schrijf voel ik mijn arme teentje wéér).

Pien

jose schreef:


Nee hoor, er is hier niet één paard die PZP krijgt.
Moet je ergens anders zijn!

Corine van de Vorst schreef :


Wat voor een stofwisselingsprobleem heeft jouw paard?
Kun je daar iets meer over vertellen?
Groet, Pien

Esther schreef op woensdag 21 februari 2007, 22:13:

:

Es, Peter, Yes!
Grote lol hier achter mijn pc
Jullie hebben een heerlijk zieke humor
Pien

4bozzza schreef :

Hee weer terug ?! Heb je 't leuk gehad hier in Mestreech?
Geen houten kop?

Piet schreef :


Gudrun (Boey) was vandaag hier om te rijden en zij heeft met Mazir kort geclickerd om eens te kijken hoe hij reageert (goed dus!).
Zij stopte al na een kwartier, op een goed moment toen het nog leuk was en Mazir het allemaal nog goed verwerken kon.
Gudrun zei tegen me dat je dit niet iedere dag moet doen, maar het paard de tijd en de ruimte dient te geven om hetgeen aangeleerd is te verwerken. Het paard leert ook door te verwerken, precies zoals het in overige training ook zou moeten zijn en ik het ook altijd geleerd heb.

Wat ze gedaan heeft :
Hem geleerd te handtargetten, stapje terugdoen, hoofd omlaag ('calm').
Meer niet. En dat was genoeg voor hem, hij had het er zo druk mee dat hij niet één keer geprobeerd heeft te bijten, precies waarop we hoopten.

Pien

Piet schreef : (over Mazir)

Je weet uit onze gesprekken dat ook ik een beetje op een dood spoor zat met Mazir.
Ik heb wel wat geclickerd met een paar van mijn paarden, maar dat was altijd alleen maar voor de fun. Nu met Mazir is het een absolute must omdat ikzelf het gevoel heb dat het één van zijn laatste kansen is.
Omdat ik het me met hem niet kan veroorloven om fouten te maken wilde ik hem laten starten door een profi clickeraar. Blijkt nu dat dat in niks verschilt van hoe ik het zelf voor de fun deed, dus ik heb nu mijn handvat om zelf verder te kunnen (had toch effe bevestiging nodig bij dit paard, dat snap je wel)

Ja, het kost moeite om het 'klaar' teken te geven aan Mazir en dan van hem weg te lopen terwijl hij een show staat op te voeren, maar het 'moest'. Wat mijn tactiek zal worden is dat ik hem hongerig wil maken naar méér, dat ik hem wil gaan laten vrágen aan mij, ipv zich op te dringen kunnen we nu op een heel tactvolle manier de rollen omdraaien. En ja, dan kunnen dingen wel eens heel snel gaan.
Mazir is een paard dat heel veel prikkels nodig heeft en die kunnen we hem nu op een positieve manier geven.
Gudrun zei: "Gezien zijn uitdrukking, zijn zorgrimpeltjes aan de ogen, de moeite die hij doet om na te denken en zich te beheersen ben ik toch vrij hoopvol dat het goedkomt".

Ons plan is dat we tot mei zo met hem werken en dan op zoek gaan naar iemand die het van ons wil overnemen en Mazir een nieuw tehuis wil geven, want wij hebben besloten dat we hem niet zullen houden.
Daar zijn een paar redenen voor; een ervan is dat we hem een eigen baasje gunnen die hem heel veel tijd en aandacht kan en wil geven en zal verdergaan op dat wat wij gestart zijn. Mazir is een heel eenkennig en trouw paard en niet echt een allemansvriend, wat je voor een lespaard wel nodig hebt. Hij is overigens een goed rijpaard!

Ik hoop stiekem dat we een ervaren persoon zullen vinden, iemand die nuchter, humorvol is en sterk in zijn/haar schoenen staat, want dan denk ik dat ik Mazir wel kan loslaten (hint hint)....

Pien

Eva Saegerman schreef op donderdag 22 februari 2007, 9:56:


Ik blijf nog steeds zeggen dat ik geen clickeraar ben hoor
Maar moet de laatste dagen erg veel denken aan Zenghi van F, die ik ook aan het werk gezien heb.
Pien

e m kraak schreef op donderdag 22 februari 2007, 16:18:


Wát een onzin!!!!
Alsof een ruin geen paard meer is.
Ik kan me er in Wils geval heel veel bij voorstellen, zelfs Conrad schijnt moeite met Catcher te hebben (?). Catcher is een tijd van Wil weggeweest en er is in die tijd niet met hem gewerkt en mij lijkt het alsof hij behoorlijk losgeslagen geraakt is. Soms is het héél moeilijk daardoorheen te komen hoor
En veiligheid is ook belangrijker in dit geval.
Ik snap Wils beslissing in dit geval en onder deze omstandigheden heel goed!!!!

Pien

Cedric Coucke schreef op donderdag 22 februari 2007, 20:07:


Hoe meer Jack en ik bezig zijn met Natuurlijk Bekappen; hoe meer wij erachter komen dat Natuurlijk bekappen een maatpak is, en het succes afhankelijk van de levensomstandigheden, soorten ondergrond, gevraagde inspanning en (ijzer)verleden van het paard.
Onze manier van bekappen is puur op de praktijk gericht, hoe een paard loopt/beweegt gebruiken wij als richtlijn voor de bekapping.
Wat wij in de praktijk, dus vanuit ervaring, geleerd hebben is dat een paard dat veel op harde ondergrond leeft een andere bekapping nodig heeft dan een paard dat voornamelijk op zachte ondergrond leeft.

Lezen en twijfel, Cedric, is theorie. Kun je een voorbeeld geven van een praktijkgeval waarin je aan jezelf gemerkt hebt dat je twijfelde of je op de juiste manier bezig was? Waarin lopen jouw bekap-ervaringen en theoretische kennis dan uiteen?

Groet, Pien

Peter Donck schreef :

Ik ben het met je eens, Peter (hebben we het vaak genoeg over).

Wij komen er meer en meer achter dat je niet teveel moet punniken, dat je een gezond en goed lopend paard de kans en de tijd moet geven om zijn eigen hoefvorm te ontwikkelen en soms is dat nou eenmaal niet geheel volgens het 'standaard model' en al helemaal niet meer elke 2 á 3 weken, die norm hebben wij in elk geval al losgelaten. Wij bekappen onze eigen paarden nu pas wanneer het nodig is, al zorgen wij natuurlijk dat het nooit zover komt dat paarden moeilijk gaan lopen.
Soms, in geval van slechte hoeven, moet je natuurlijk wél preventief en frequent bekappen, al is het alleen al om een hoef gezond te maken.
De manier waarop paarden gehouden worden vinden Jack en ik op het moment belangrijker dan de discussie over een paar mm teveel aan hiel of hoefwand.

Groet, Pien

Wil schreef op donderdag 22 februari 2007, 21:17:


Persoonlijk denk ik wel dat wanneer je een jonge hengst in een gemengde groep laat opgroeien dat toch het allerbeste opvoedend zou werken. Als ik zie hoe Spirit door de groep; merries, Winner én de ruinen wordt opgevoed, daar kan ik niet aan tippen, daar hebben wij alleen maar voordeel bij want het maakt onze menselijke opvoeding een stúk makkelijker.
Spirit heeft geen spatjes, geen zogenaamd dominant gedrag, zal niet brullen, opkrullen, ongevraagd op een merrie springen, ons opzij duwen of over onsheen lopen. Tuurlijk is onze opvoeding daar ook verantwoordelijk voor, ik ben immers vanaf dag één begonnen met opvoeden, en eigenlijk nog wel strenger omdat ik wist en wilde dat hij hengst zou blijven. Maar ik zie tevens heel goed hoe de groep hem indamt als ie teveel praatjes krijgt, zich iets té duidelijk manifesteert etc.
Ik denk dat wanneer je een jonge hengst in handen krijgt die deze opvoeding niet heeft mogen meemaken, dat het een stúk zwaarder wordt hoor. Tja, niet iedere jonge hengst heeft deze kans, dat besef ik maar al tegoed. Zolang mensen bang blijven en de hengst het stigma 'gevaarlijk' is er nog heel wat werk aan de winkel om mensen van het tegendeel te overtuigen.

Pien

Wil schreef :

Tot z'n hoeveelste is Catcher bij jou geweest, Wil, en op welke leeftijd heb je hem weer teruggehaald?

Simon Lingbeek schreef :

Ik kan niet anders dan Simon hierin volmondig gelijk geven !
Jack en ik zien het net zo.
Pien