Dus Es, als ik het goed begrepen heb, paardenmest gooien op de open plekken zand?
De paarden staan op de Brechtse Heide, dus zandgrond alom.

We hebben een weide van één hectare voor 4 paarden, verdeeld in drie stukken die alle toegang geven tot het water en de schuilstal. Eén stuk is nu geelgroen er érg kort. Eén stuk is tamelijk kort maar nog groen, eigenlijk staat er best nog veel eten op. En één stuk is wat vanalles: gras van 80 cm hoog met ook kale plekken waar je het zand ziet en jammer maar waar, met honderden rozetten kruiskruid, vooral dus op de kale plekken.

Moeten we nu op die kale plekken, waar toch geen gras is, paardenmest gooien?

En wat gebeurt er als we bovenop die rozetten paardenmest smijten?

Wij proberen de stukken met kort gras regelmatig bij te houden. Maar we zien toch dat er ook kale plekken komen daar waar er mest gelegen heeft. Is het dan beter de mest t
e laten liggen? Maar dan komt er van dat "hobbelig, dik" gras waar ze ook niet van willen eten.

Naast onze wei ligt een veld dat nu al drie keer gemaaid is en waar elke keer tonnen varkensmest over uitgesproeid wordt. Daar staat geen Jakobskruiskruid, maar Apache wil ik daar toch ook niet laten grazen.

Het is niet gemakkelijk om de gulden middenweg te vinden!

Marianne

lotje schreef op zaterdag 23 juni 2007, 19:30:


Lotje, zet ze er eerst een uurtje in. Volgende week twee uurtjes. Meer hoeft niet.
Doen wij ook zo hier, dan blijft " alles" binnen de perken, niet te dik, geen hoefproblemen, geen geschuur.

Marianne

Spirithorses schreef op donderdag 21 juni 2007, 22:12:


Wij hebben ook een Barefoot zadel en ik sluit me volledig bij Pien aan. Je benen liggen te ver naar achteren en je hebt de neiging naar voren te kippen. Maar als ik naar de foto van jou op je paardje kijk, heb jij met je huidige zadel ook een héle holle rug.

Alles is relatief en misschien vind jij wel dat de Barefoot een diepe zit heeft!

Een Startekk vind ik helemaal niks, véél te hoog bovenop je paard.

Ik denk niet dat ik ooit nog een boomloos zadel zou kopen. Liever een goed tweedehands western zadel mét boom.

Marianne

Waarom die handschoenen?

Marianne

Michiel schreef op zaterdag 23 juni 2007, 20:14:


"Castration is not the solution, put them in your deepfreezer!"

Amen en uit.

Vandaag op het nieuws: In België staan er nu 10 000 honden en katten te koop op internet wegens "vakantie"!!!

De asielen zitten overvol.

De vakantiegangers geven blijbaar liever geen geld uit aan een dierenpension.

Wat gaat er nu binnenkort met al die dieren gebeuren denken jullie?

Ik ben het 100% met Pien eens. Mensen met veel "paardengevoel" hebben helemaal geen vastomlijnde methode nodig. Beginners daarentegen, of onzekere ruiters (misschien is dat hetzelfde) hebben daar een houwvast aan.

Er gaat ook heel veel van het paard uit. En van de combinatie paard/ruiter.

Sinds ik met Indy rijd, (drie maanden?) is dat paardje véél braver en geduldiger geworden. Zij blijft stilstaan bij het opstijgen, sleurt helemaal niet meer aan de teugels, is geduldig en lief. Wat ik juist gedaan heb, weet ik niet, maar het werkt wel. Ik kan met haar overal naartoe, alleen of in groep, voor Indy en mij geen probleem. Wilde ze vroeger alleen maar sneller en sneller, dat is gewoon verdwenen, ze wacht tot ik iets vraag. En ze begrijpt de minimaalste tekens. Indy is voor mij echt een superpaardje.

Met Apache ben ik ondertussen twee jaar bezig. Van hem krijg ik gewoon grijs haar. Hij vraagt een totaal andere aanpak die ik niet in huis heb. En ik durf nu bij hem toch maar af en toe wat meer DRUK, JAWEL! gebruiken. Ik vind het beter dat IK die druk gebruik dan dat ik met hem niets meer kan aanvangen en hem uiteindelijk uit frustratie verkoop want dan weet ik niet meer wat er met hem gebeurt en dat is toch nog altijd een ondraaglijke gedachte. En Apache is zo'n sterk paard, die moet gewoon luisteren.
Voor mij is dat echt werken.

Met Couscous ben ik er nog niet uit. Een gevoelig te rijden merrie maar wel een enorme stijfkop.

't Is soms wel spannend maar ik zet er totaal geen tijd op. Bij haar heb ik een goed gevoel, we komen er wel.

Paardrijden is super!

Marianne

En wie wil er wat zeggen over western teugels die als "zweep" gebruikt worden om paarden lichter te kunnen rijden. Ze zien er uiteraard niet als een zweep uit.

Ik zie het verschil niet.

Apache heeft nu terug zijn leren western teugels, hij loopt er wel beter mee, al worden ze niet zo gebruikt (als een zweep). Het zit wel in zijn kop. "'t Gedacht is alles!" zeggen wij hier.

Helemaal tegen mijn overtuiging in maar na twee jaar omzwervingen ben ik wel realistischer geworden. Ik moet gewoon een manier vinden om het tussen ons te laten functioneren. Al is het bluffen met een teugel.

Marianne

voorwaarts

Tiens, tiens, er lopen dus nog zulke paarden rond.....!

Marianne

En blijft die boer er dan de hele tijd opzitten?

Ja Piet, die Carlos...

Het verdriet is uiteindelijk altijd nog erger dan dat je verwachtte....

Sterkte,

Marianne

Ik ken dit verhaal zo goed.
Gisteren hebben we een vriendin meegenomen, op Apache, die zou haar, de beginneling, wel veilig terug thuis brengen.

Apache wist het na 1 seconde al: "dit wordt een picknick uitstapje" Zijn ogen waren al het groen aan het scannen. We kregen hem eerst al bijna niet van de wei. Ik moest ernaast komen lopen en hem wat verder "parkeren" zodat de anderen konden passeren.

Niet te doen, niet te doen, Anne zat voortdurend met haar hoofd in de takken door de eetescapades van Apache.
Zij liet ook al eens een teugel op de grond vallen. Apache stopte dan promt, kon hij toch weer even grazen terwijl de teugel werd opgeraapt.

Als je hem de eerste keer dat hij begint te eten een "tits" met de teugel op zijn kont geeft, dan stopt hij er direct mee en bovendien loopt hij dan de rest van de rit heel vlot.

Wij rijden hem nu dus ook terug met zijn western teugels...
Zelf heb ik hem nog geen tits gegeven, ik ben daar slecht in.

Maar nu dat ik dit hier van Piet lees, en ook weet dat Pien het wel eens doet...
begin ik er toch over na te denken.

Bah Marianne!

Eva Saegerman schreef op vrijdag 6 juli 2007, 14:14:


Eva, er is nog een groot verschil tussen een bang paard en een ongehoorzaam paard, een paard dat gewoon zijn eigen ding wil doen.

Marianne

Eva, ik heb Apache nog maar één keer vlot zien rijden zonder dat er druk gebruikt werd en dat was toen Eddy erop zat. Toen begon hij zelfs spontaan vanalles aan te bieden.

Bij hem is het echt niet van de schrik, hij is in heel zijn leven bij wijze van spreken nog maar vijf keer van iets geschrokken. Dan ben ik ook de eerste om af te stappen om een paard over zijn schrik te krijgen.

Maar de omstandigheden om niet te luisteren die zijn er altijd en overal en wat als je dan afstapt en hij wil nog niet mee, niet verder en ook niet terug, zelfs niet wanneer je clickert? Zelfs niet wanneer je een emmer eten onder zijn neus houdt? Meneer daar dan wat gaat staan slapen...

Begin daar maar eens aan.

Marianne

clarissa ruijgrok schreef op vrijdag 6 juli 2007, 17:53:
l>

Dit herken ik ook.... Heb juist hetzelfde meegemaakt.
En wat het nog wat erger maakte was dat een half uur later Apache in draf achter mijn dochter liep, aan een los touwtje, de hele wei over En Eva, mijn dochter, doet NOOIt grondwerk, ze kan wel met elk paard rijden.

Dit zijn echt persoonlijke strubbelingen.
Je moet het maar met humor proberen op te vangen.

Ik heb Apache uiteindelijk een paar maanden gerust gelaten, geen grondwerk, niet rijden, NIETS.

Nu loopt hij weer aan een los touwtje met me mee. Apache heeft gewoon niet te veel flauwekul nodig. Die is dat direct beu.

Begint hij onderweg te eten, ja dan moet hij van mij maar draven, zo simpel is het. En eigenlijk doet hij dat nu braaf.

Marianne