Eva Saegerman schreef op zondag 15 juli 2007, 15:51:
> Moooi ! Meen je dat echt, Trea?
> Dat je je status verwerft, of respect krijgt, als je dominantie
> diskussies oplost met één klap? Ik hoop dat je dat niet
> meent...
> Want dat zou dan weer een vrijbrief kunnen zijn om je paard
> eens een flinke tik te geven, en klaar is het.
Geen haar op m'n hoofd die daar aan denkt.
> En daar geloof ik niet in! Er is veel meer dan een gil en een
> rake trap (lees: fysiek) die dominantierol bevestigt. Heel
> waarschijnlijk is er veel vooraf gegaan aan die gil; signalen,
> communicatie, enz, die wij misschien nooit volledig kunnen
> waarnemen. En ja, die rake klap kunnen we jammer genoeg wel
> zien.
Nee, dit was binnen een tijdsbestek van 2 a 3 min. dat er (voor ons onwaarneembare) signalen zijn uitgezonden geloof ik direct.
> Misschien was de dominantieverhouding reeds vastgelegd en
> permitteerde die kleine zich wat te veel, en kwam toen de gil
> en klap. Feit dat ze de volgende dag mekaar aan het groomen
> waren, waren beide paarden al zeker van wie de leiding nam, en
> namen ze daar beide genoegen mee.
De kleine was nieuwsgierig, opdringerig in de zin van wie ben jij. Kwam te dichtbij (in haar "cirkel") Ze hadden elkaar hiervoor nog nooit gezien, ontmoet. Zelfs niet om afstand.
Dat groomen was de volgende ochtend om ±7.00 uur terwijl we ze 's avonds om ±10.00 uur bij elkaar hebben gezet.
> Ik dénk niet dat jij een tik geeft "om het paard effe op z'n
> plaats te zetten", maar ik vraag het je toch maar: ben je zo
> zeker v je stelling "gewoon even een flinke klap en klaar"?
> Vind ik zeer bizarre uitspraak, neem me niet kwalijk (behalve
> als je ze meent
)
Ik denk dat die tik was; 'hé.. je komt nu -echt- te dichtbij.. ga weg, stop hiermee'. Denk dat het negeren van zijn gedrag wat ze daarna deed van grotere opvoedende(?) waarde was. Maar goed, dat was mijn idee/gevoel daarbij. Misschien heb ik het wel mis.
Warboel
