Wil schreef op vrijdag 25 augustus 2006, 13:56:


Omega 9 is zover als ik vinden kan overal 1, dus die verhouding zit goed. Volgens mij moet je gewoon 1 op 1 kunnen mengen.

Over stro en het hoge suikergehalte in het verhaal.

Wat ik uit het verhaal opmaak is dat het hier gaat om stro dat gewonnen is zoals wij hooi/kuil voor de koeien maken, dus net voor de bloei maaien als alle energie en voedingsstoffen er nog inzitten. Dan is het ook logisch dat er veel suiker inzit, want dat is nog niet opgebruikt door de zaden.

In NL is stro een rest/afval product het is niet in eerste instantie gekweekt als diervoer. Het gaat nl om het graan en niet om het plantje waar het aan groeit. Het stro hier heeft dan veel minder suiker, want dat zit in het graan en niet meer in de halmen die wij stro noemen.

Ik denk dat het stro hier nog minder suikers, etc. bevat dan graszaadhooi dat ook al heel arm is aan alles. Misschien ook vandaar dat zoveel (ex)hoefbevangen shetjes het er zo goed op doen? En waarom de enige dieren die standaard voederstro (=haver/gerstestro) krijgen jongvee is dat geen melk of vlees hoeft te produceren?

ElkeW schreef op donderdag 31 augustus 2006, 20:29:


Kan je aub mij dat artikel mailen?

Nils Vellinga schreef op maandag 4 september 2006, 22:17:


De boeken van hempfling en Parelli zijn niet geschikt als goede basis voor grondwerkoefeningen als je geen ervaring hebt. Het is interessante theorie, maar je moet er wel een basis voor hebben. Ik heb ze allebei gelezen toen ik ermee wilde beginnen en zonder ervaring kon ik er niks mee. Er staan ook geen oefeningen in.

Als je engels goed is kan je het boek van clinton anderson aanschaffen. Duidelijk, simpel en een stuk goedkoper (nog geen 30 euro incl verzenden via amazon.uk) dan Parelli level 1, wat trouwens ook een goede optie is.
Schaf wel goed (bijbehorend) materiaal aan. Dat werkt een stuk gemakkelijker als beginner. Later ben je daar veel minder afhankelijk van, maar dat gevoel moet je eerst ontwikkelen.

Inge Teblick is erg goed, alleen het gebruikte lettertype is vrij klein.
Penquitt is ook heel goed als ze nog te vinden is, maar ik zou eerst grondwerk (=wat uitgebreidere basisgehoorzaamheid en leren opletten + nadenken voor beide partijen) doen voordat ik met vrijheidsdressuur ga beginnen. Probeer anders de Duitse boeken van haar te vinden (mits je dat goed kan lezen natuurlijk)

Wil schreef op maandag 4 september 2006, 16:23:


TTEAM bodyrope misschien? Daar kan hij aanleuning/steun op zoeken ipv op de grond te gaan zitten.

Anna van Rheeden schreef op woensdag 6 september 2006, 4:49:


Het artikel is niet meer dan een onderzoeksopzet. Er zijn nog geen conclusies, resultaten, etc.

Over "Zadels" afwisselen: interessante redenatie, je zou best gelijk kunnen hebben. Ik denk alleen dat je dan ook niet rij afwisseling mee moet nemen, zoals naast de fiets, mennen, longeren, grondwerk, etc.

Walter Verschuere schreef op zaterdag 9 september 2006, 22:04:


Prachtige foto. Geen kleppen geen neusriem en geen ijzers. Leuk voorbeeld van minder is meer.

Trouwens om te zien/horen dat paarden met ijzers doorglijden hoef je niet naar dat filmpje te kijken. Bij ons op stal zijn enkele paarden nog beslagen, als je die buitenzet hoor je ze vaak glijden op het erf. En dan is het nog niet eens nat of bevroren.

Piet schreef op maandag 11 september 2006, 12:14:

's Nachts op stal is soms een veiligheidsoverweging Piet. Onze weilanden zijn bv te gemakkelijk toegangkelijk voor de rare figuren die helaas nog wel eens 's nachts in een natuurgebied rondlopen al dan niet met een flinke slok op. Op het erf komen ze niet, want dan slaat de hond aan.

Ja, ik zie dat graag anders, maar hier kan ik 2x per dag naar mijn paard en letten de andere eigenaren ook op elkaars paarden. Ik kan erop vertrouwen dat ik gebeld wordt als er iets aan de hand is en andersom ook. Dus sluit je een compromis : 's nachts naar binnen omdat anderen helaas niet van je beesten af kunnen blijven. En overdag zo lang mogelijk buiten. Ik zie ook verschillende mensen op deze stal terugkomen omdat de paarden hier vrolijker zijn en beter in hun vel zitten dan op de stal waar ze naar toe vertrokken om wat voor reden dan ook.

Nick Altena schreef op donderdag 7 september 2006, 21:51:


Wat wij hier lucerne noemen heet in de engelstalige landen alfalfa.
Wat wij alfalfa noemen is iets heel anders dan het engelse alfalfa.

Waar je wel op moet letten bij het voeren van lucerne/alfalfa is de scheve verhouding calcium/fosfor en voor sommige paarden een te laag magnesiumgehalte. Van het hoge eiwitgehalte hebben de paarden meestal geen last.

Anna van Rheeden schreef op vrijdag 8 september 2006, 6:28:


Ja, ik doe het regelmatig, paard heeft geen super rug en ik heb soms zelf ook last van rug en of knie. Longeren is saai, en de bak is erg zwaar. Zeker als ze vanwege de nattigheid op de paddock moeten neem ik Bayo 's avonds mee naast de fiets, dan kan hij lekker de benen strekken. Daarnaast is het voor mij ook een snelle en makkelijke manier om zijn conditie op te bouwen.
Moet zeggen dat ik een heel braaf paard heb trouwens. En dan gaat het makkelijk mits hij niet zo hard gaat dat ik het niet bij kan fietsen, maar als ik het niet meer redt (in de galop haalt hij gemakkelijk de 28km/u, maar ik maar net) kan ik hem zo terug vragen.

Annebe schreef op donderdag 14 september 2006, 23:43:


Ik zou of koemest gebruiken. Regel is om niet te bemesten met mest van hetzelfde soort dier als erop loopt, wegens wormenbesmetting, etc. (tenzij er meerdere soorten op lopen).
Of de mest eerst tot wormencompost laten verwerken (er staat een artikel hierover op deze site) en dan op het land strooien. Dan verbrand je gras niet en het is een stuk gemakkelijker gelijkmatig te verdelen.

Anna van Rheeden schreef op zondag 17 september 2006, 3:48:


Hij buigt heel gemakkelijk in de hals, en dan is de snelheid er meteen uit. Gebeurt er toch wat dan gaat hij na 1 ruk meteen in de ankers. Daarnaast veel grondwerk gedaan en bij het leiden aan de hand ook erop gestaan dat hij bij mij blijft, niet voor me lopen, maar hoofd naast mijn schouder.

Het schijnt zo te zijn dat alle rassen een eigen "dialect" hebben. Paarden van verschillende rassen kunnen wel met elkaar communiceren, maar als ze kunnen kiezen tussen een rasgenoot en een ander zullen ze de rasgenoot kiezen, omdat ze die beter kunnen verstaan. Henry Blake had hier een verhaal over. Ik weet niet of dat boek nog ergens te vinden is?

CooLLady schreef op woensdag 27 september 2006, 22:41:


Wat er precies aan de hand is weet ik even niet, maar als deze pony zulke slechte zintuigen heeft waarom staat ze dan nog in een kudde waar ze in de problemen komt? Zet er dan een lintje tussen, zodat ze niet in paniek hoeft te gaan rennen omdat ze een ander paard te laat ziet aankomen.

Voor de gevoeligheid kan je die kc pads of hoefschoenen overwegen bij het wandelen.

van lennep schreef op donderdag 5 oktober 2006, 9:55:


Waarschijnlijk dat ze van die ondergrond het gemakkelijkste en snelste kunnen opstaan? Of is er ook verschil in uitzicht/overzicht voor de paarden als ze liggen op de verschillende ondergronden?