Piet schreef :
> Daarom alleen al ben ik het helemaal met je eens Geertje.
Ik ook, daarom schrijf ik ook dat E beter op zoek kan gaan naar dingen die wél goed gaan, om uit dat negatieve te komen.
> Mijn visie is de laatste tijd wat verandert. Negeerde ik
> vroeger verkeerd gedrag en beloonde ik het goede, nu beloon ik
> het goede nog steeds maar vraag voor verkeerd gedrag iets
> anders.
Ja, daarom is het een kleine moeite om je paard op het midden van de weg te houden en hem een ander 'opdrachtje' te laten doen op het moment dat je denkt dat je je grip verliest, of wanneer je denkt dat hij sterker is dan jij.
Maar dat kost inspanning, moeite, en vooral : Je verbinden met het paard.
> Gedrag wat niet beloond wordt dooft uit. Dus in die zin zal
> genegeerd gedrag steeds minder voorkomen. Veel gemakkelijker
> echter , denk maar eens aan een paard wat bijt bijvoorbeeld,
> kun je als je dit aan ziet komen op dat moment iets anders
> vragen en dat goed belonen.
Dat is een iets ander verhaal in mijn ogen.
Je kunt bijtgedrag niet vergelijken met een hap nemen uit een struik.
Bij echt bijtgedrag ontstaat er direct gevaar, bij die struikenhap niet.
Met bijtgedrag bedoel ik niet even oren plat, neus naar voren en naar je grijpen om een stukje vel te pakken te krijgen, maar met echt bijtgedrag bedoel ik dat het paard er alles aan gelegen is om JOU die weide uit te krijgen, uit zijn persoonlijke ruimte, weet ik veel : 500 kilo tegen 70.
En lukt het niet met bijten dan zijn er nog achterbenen en voorhoeven.
Ik ken het hele scenario; is voskleurig, 1.60 hoog, weegt 500 kilo, razendsnel en staat hier in de paddock.
Wat mij betreft krijg jij alle vrijheid om hier eens te komen werken met Mazir. Daar heb je dan een taaie aan. Die is niet eens benaderbaar wanneer hij op dreef is, laat staan dat hij af te leiden is met opdrachtjes.
Wij hebben daar inmiddels een goede weg in gevonden, maar op de grond blijft hij niet zonder gevaar.
Tuurlijk is negeren ook wat wij doen, alleen als hij mij echt in gevaar brengt grijp ik in, voor de rest denken we 'ach jongen, je hebt er zelf meer last van ' , we draaien ons om en doen ons ding.
Er is namelijk geen agressie in het gewone alledaagse hapgedrag, hij laat zich inderdaad dan ook redelijk makkelijk afleiden en vergeet dat hij bezig was te bijten.
Dus tot zover ben ik het eens met je verhaal.
Maar dat is niet altijd zo: Er zijn gevaarlijke momenten waarop hij echt aanvalt en hij is dan niet bereikbaar voor enig commentaar van mijn kant.
Zelden is er een aanleiding voor dat gedrag, er zit ook geen patroon in, je roept het soms op wanneer je aankomt met een halster, of wanneer je de wei inloopt waar hij is aan het grazen, zonder opdrachtjes hoor, gewoon even op een positieve manier contact maken, want dat vind ik erg belangrijk naar hem toe. Ik wéét hoe hij geniet van die positieve aandacht, maar hij kan er niet altijd mee omgaan, hij is dat niet gewend en denkt volgens mij altijd dat hij op z'n lazer krijgt, wordt weggestuurd, en dus heel fel voor zichzelf moet opkomen. Dat is de verkniptheid van zijn kant. Want hij geeft té kort voordat ie uithaalt een waarschuwing. Zo komt hij vriendelijk op je af gelopen met de oortjes naar voren, en zó zie je het volgende moment zijn hoeven boven je hoofd uitkomen.
Hij heeft verknipt gedrag ja, maar ik denk toch dat hij in zijn hoofd normaal is want de knop gaat om zodra je op zijn rug gaat zitten, dan is het het allerliefste en allermeewerkendste en allerbetrouwbaarste paard. Een heerlijk dier om mee te werken!!!!
> Dat betekent echter wel geconcentreerd met je paard bezig zijn,
> scherp timen en je afsluiten voor de rest van de wereld.
> Je bent bezig een paard voor de rest van zijn leven op te
> voeden, mag dat dan misschien je aandacht hebben?
> Concentratie zorgt ervoor dat je ziet aankomen wat je paard
> gaat doen. Timing is op het juiste moment verkeerd gedrag
> ombuigen naar iets dat je wel wilt.
> Wees scherp en konsekwent, laat niet de ene keer iets toe en
> de andere keer niet, maar vraag elke keer weer iets
> anders en beloon dat als hij het goed doet. Je zult zien
> hoe snel hij bepaalde dingen die jij niet wil zien,
> "vergeet"
Ja, ik vrees dat het de verkkeerde timing en de INconsequentie zijn waardoor er bij heel veel mensen dingen wel erg vaak verkeerd gaan.
En bij veel mensen ook het gemak, want ze wíllen helemaal niet opvoeden, ze willen ríjden.
Tistogwat, al die problemen met paarden.
In mijn ogen zijn het mensenproblemen.
Als je niet sterk en consequent kunt zijn ben je dat in heel veel situaties in het dagelijkse leven ook niet. Als je niet in je kracht kunt staan, is dat in het dagelijkse leven ook moeilijk.
Wat dat betreft is dat paard alleen maar een spiegel.
Pien
Warboel
