Piet schreef op maandag 11 juli 2011, 7:38:



Bij Char is het niet zozeer dat ze haar voetjes niet geeft.
Want die geeft ze wel gewoon. Dus ze snapt zeker wel wat de bedoeling is.
Maar met haar achterbenen flipt ze opeens en slaagt dan uit. En ze ontziet daarbij niets.
Ze heeft Koen vorig jaar al verwond en ze zou zelfs op haar eigen veulen gesprongen zijn, moest die per ongeluk in de weg gestaan hebben.
We hebben even geprobeerd om haar te belonen met voer zolang ze haar voet omhoog hield. Maar ze blijft panikeren. En als ze dan 3 keer Koen bijna opnieuw raakt, moet je het dan nog wel een 4 de keer proberen? Dan maar geen bekapte achtervoeten maar wel een bekapper die in 1 stuk kan vertrekken naar de volgende klant...

We zitten nog te bedenken hoe we dat nu moeten aanpakken.
Mijn zusje wacht ondertussen al zo lang mogelijk, tot nog net haar voeten er niet onderuit brokkelen, vooraleer ze de telefoon durft nemen om een bekapper te bellen. Want ze is echt gevaarlijk.
Nu is ze niet thuis (staat bij de hengst), maar ze is vertrokken met onbekapte achtervoeten. Dus we moeten toch iets verzinnen als ze terug komt?
Eerst door de DA laten sederen?
Of misschien met een praam en dat ik het dan zelf probeer... Maar ze zou mij net zo goed wat aan doen. En ik ben zo handig en snel niet met bekappen, zeker niet bij zoveel achterstallig onderhoud.

e m kraak schreef op maandag 11 juli 2011, 9:36:


Dat zei Koen ook al. Dat ze daar opeens doorheen kunnen komen en het dan eigenlijk dubbel zo gevaarlijk wordt.
Zeker ook omdat Char 'ineens' flipt en nogal explosief is. Die kan minuten braaf met haar voetje omhoog staan en dan opeens schiet ze in paniek.


Ze is vroeger, als mijn zus haar net had, wel eens vastgebonden om te bekappen. Maar dat maakte de situatie achteraf wel erger.
Het is ook een tijdje beter gegaan, maar als ik mij dat correct herinner werd ze dan altijd met een praam bekapt en dan ging het nog niet van harte.
Ik heb haar ooit een tijdje bekapt en dat ging 'redelijk' maar ze heeft een probleemvoetje achteraan wat ik niet in orde kreeg. + Dat ik toen ook wel eens onder haar terecht ben gekomen. Dus weg was dat probleem toen ook niet.
De eerste keer dat Koen haar bekapt heeft ging super. Maar daarna had ze een veulen waardoor ze al een stuk gestresster was en toen ging er ook nog iets mis en sindsdien is het helemaal niet meer te doen.

angelique hage schreef op dinsdag 12 juli 2011, 0:16:


Char is een New Forestpony en helemaal niet agressief.
Ze is juist heel vrolijk, lief en werkwillig. Een typische klassieke NF eigenlijk. Maar dus ook nogal gevoelig en ze is gefixeerd op haar voeten. Als ze dan panikeert is ze een bommetje dat ontploft. Ze was trouwens de mama van Jamaica. Dus om nou door zo 1 probleem te stellen dat ze niet geschikt zou zijn als fokmerrie,... Jam was zo gaaf... en Char haar andere veulens waren ook absoluut niet verkeerd. Ze is ook een hele lieve mama, die helemaal verzot is op veulentjes.
En als je een veulen fokt zit papa er ook nog voor iets tussen hé. Meestal als je een veulen fokt, zoek je de hengst wel zo uit dat hij bij de merrie past en haar aanvult op bepaalde punten. En als er nou eentje is die 'cool' is in zijn hoofd. Jam was ook veel relaxer dan zijn moeder.
En dan heb je nog het verschil tussen nature en nurture natuurlijk.
Ze is een ex-melkpony en had dit probleem reeds toen mijn zus haar 9 jaar geleden kocht.
Maar ik weet hoe het er daar soms aan toe gaat en kan mij wel een inbeelding maken hoe dat probleem ontstaan is...

Koen Theys schreef op maandag 11 juli 2011, 17:29:


Ja, uiteindelijk moet ze wel bekapt geraken natuurlijk.
Char is 14, je kan haar moeilijk nog 10 jaar niet bekappen...

Maar je hebt gelijk hoor. Zus en ik hebben schrik dat jou iets overkomt.
We zijn nogal geschrokken van dat duim-incident.
Vreselijk als jou pony iemand zo verwond ... En we vinden het eigenlijk ook niet kunnen dat je als bekapper, of DA of ieder soort prof-persoon die met paarden te maken heeft, je leven zou moeten wagen voor andermans pony.
Maar om dat op te lossen zodat dat niet hoeft, is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan.

Nils Vellinga schreef op dinsdag 12 juli 2011, 20:04:


Lees dan misschien eens eerst wat ik schrijf. Het is niet altijd zo erg geweest.
Die pony is uiteraard al 9 jaar wel gewoon bekapt geweest. Soms met nagenoeg geen problemen, soms wat lastiger. Ik heb haar meer dan een jaar zelf bekapt en dat was heus ook niet altijd een gevecht, anders had ik dat nooit gedaan. Ik heb anders al genoeg werk met mijn eigen paarden. Maar dat ze haar achterbenen zo krampachtig onder zich trekt heeft ze altijd al gedaan. En dat ze durft panikeren, steekt ook zo nu en dan de kop op.
Dat het nu zo erg is, is sinds vorige zomer.
De keer voor Koen gewond raakte, heeft hij haar bekapt zonder de minste problemen of stress. De keer daarna ging eigenlijk ook best ok, maar toen schrok ze opeens van iets waardoor ze wegsprong en uitsloeg. En sindsdien lukt het niet meer.

Ergens wel grappig trouwens dat Char een draak genoemd wordt. Die is nieuw...
Alsof het karakter van een pony volledig afhankelijk is van het feit of ze wel/ niet makkelijk voetjes geeft? Want als je iets negatiefs over haar wil zeggen, zal dat wel ongeveer het enige zijn wat je kan verzinnen...

angelique hage schreef op dinsdag 12 juli 2011, 23:09:


Mijn zus wil uit haar merrie een veulen als opvolger. Dat was Jamaica, wiens vader overgings een paard is en geen pony. Jam is er jammer genoeg niet meer. Dus laat ze haar merrie opnieuw dekken om een volle broer/zus van hem te fokken.
Wat hebben kinderen met dat verhaal te maken?
En mocht je je afvragen of voeten geven erfelijk is... Jam gaf alle 4 zijn voeten reeds toen hij 1 maand oud was.

En wat heeft agressie er mee te maken?
Die pony is gewoon enorm angstig dat iets haar voeten grijpt. Die weet niet wat ze doet op zo'n moment. Paniek heeft niks met agressie te maken.
En moedwillig is ze ook niet. Want ze blijft gewoon wel die voeten geven, terwijl ze bijna zou gaan zitten door de stress.

angelique hage schreef op donderdag 14 juli 2011, 0:38:


Omdat ik helemaal niet vraag naar meningen of ze wel geschikt zou zijn om mee te fokken.
Je kent die pony niet eens. Wel/niet fokken is bij Char helemaal geen issue en al helemaal niet omwille van haar karakter. Iedereen die haar kent, wordt verliefd op haar... zolang je maar niet haar voeten nodig hebt.
Ik gaf alleen aan aan oa. Koen en Piet dat ze momenteel niet in België is en we pas iets met dat bekap-probleempje kunnen gaan doen als ze drachtig is en weer naar huis komt. Wat mogelijk nog wel eventjes duurt.
Mijn eigen paard is bijvoorbeeld 3 maanden weggeweest. Hopelijk is Char sneller terug dan dat, maar 'snel' hiermee aan de gang gaan, zit er dus even niet in.
Maar tegen dat ze terug komt, moeten we wel gaan denken wat we hiermee willen doen...

Daarnaast is dit niet gewoon een angstige pony omdat ze het niet zou kennen. Zoals veel groene paarden bijvoorbeeld. Ze weet wel degelijk wat we van haar verwachten en probeert eigenlijk nog wel mee te werken tot op zekere hoogte. Tot ze zichzelf niet meer in de hand heeft.

joop schreef op vrijdag 15 juli 2011, 10:45:

En waarom ga je er dan van uit dat mijn zus dat niet zou kunnen?
Jam was alleszins bedoeld om te blijven, alhoewel er genoeg interesse in hem was.


Moet ik dit nog serieus nemen?

joop schreef op vrijdag 15 juli 2011, 19:24:


Niet alles is karakter, elk paard heeft ook een geschiedenis.
Mijn paard is bijvoorbeeld ook niet geboren met een aangeboren angst voor trailers, dat probleem is gecreëerd. Als je maar genoeg klungelt, dan lukt dat vanzelf.
Dat een veulen gedrag van zijn moeder over kan nemen, kan ik mij nog iets bij voorstellen. Maar ik geloof dat er nog steeds geen gen ontdekt is specifiek voor niet-trailerladende paarden. En een ik-geef-mijn-voetjes-niet-gen, zal er dan ook wel niet zijn?
Als je een merrie hebt die algemeen heel angstig of wantrouwend is, valt er nog iets over te zeggen ivm fokken. Maar bij zoiets specifiek als voetjes geven? Voor de rest kan je naast Charly een bom laten ontploffen.
En een ander paard is misschien bang van honden of vuurwerk of... Omdat hij/zij daar ooit een slechte ervaring mee gehad heeft. Zo uitzonderlijk is dat nou toch niet? Allemaal nooit meer mee fokken?

Het lijkt mij dan eerder kwestie van het veulen niet te confronteren met de slechte gedragingen van de moeder?
Ik zal mijn veulen bijvoorbeeld alleszins niet snel gaan trailerladen in het bijzijn van Pête.

De pony in kwestie haar voeten zijn vroeger aan elkaar gebonden om te bekappen. Dus ik snap inderdaad wel dat ze niet zo happy wordt van dingen die rond haar benen zitten. En dat ze panikeert wanneer iemand haar voet vast houdt.

Marianne Gomes schreef op dinsdag 19 juli 2011, 16:19:


Lijkt me niet relevant omdat het net de mensen zijn die problemen ondervinden bij het gebruik van een bit, die overstappen op bitloos? Nogal wiedes dan, dat je verschillen bemerkt?
En hoe wil je dan mensen gaan bereiken die geen enkel probleem hebben met bit-gebruik?
Ik hang bijvoorbeeld net zo vrolijk een bitloos hoofdstel als een bit-hoofdstel aan mijn paard. Naar gelang wat voor werk ik met mijn paard wil doen.
Maw, het maakt mij allemaal niks uit. En de relevantie van een filmpje van een ander paard dat met z'n mond open loopt, ontgaat mij nogal in relatie tot bijvoorbeeld mijn eigen paard? En ik ben niet eens persé tegen bitloos maar vind alles best. Wat wil je dan daarmee gaan bereiken bij mensen die er nog een stuk negatiever dan ik tegenover staan?
Die eerder geposte filmpjes van Cook ben ik bijvoorbeeld ook totaal niet van onder de indruk. Als een paard met z'n neus in de lucht en z'n bek open rondloopt, valt er inderdaad wel iets over te zeggen en moet je inderdaad misschien eens alternatieven overwegen. En op zich zijn die filmpjes wel handig ivm het vinden van de oorzaak als je wel ergens een probleem mee hebt, maar verder?

Marianne Gomes schreef op dinsdag 19 juli 2011, 17:07:



Jawel hoor, ik heb wel begrepen wat jij bedoelde.
Wij hebben hier ook een pony dat alleen bitloos gereden wordt omdat die duidelijk slechter loopt met een bit. En daar zou je ook zulke filmpjes van kunnen maken.
Maar dat kan je echt niet met elk paard.
Naast het feit dat ik die commentaar in die (Cook)filmpjes enorm subjectief (en niet altijd correct) vind.
Is het mijn punt eigenlijk net dat zulke filmpjes niet altijd zullen opgaan.
Als ik met mijn paard ook zo'n proef zou rijden als die van die Dr. Cook filmpjes en ook datzelfde bitloze hoofdstel zou gebruiken, zou je zelfs het omgekeerde zien.
Ik heb namelijk zo'n gekruisd hoofdstel in de kast hangen. En mijn paard liep daar slechter op dan met een bit. Ze ging zich opkrullen en achter de hand lopen, werd traag en deed haar mond open om aan de druk op haar onderkaak te ontsnappen. Allemaal dingen die ze met een bit niet deed.
Misschien dat er met een ander soort optoming een ander resultaat zou zijn? Maar mijn paard heeft altijd goed gelopen met bit dus ik heb de noodzaak nooit gezien om daar uitgebreid mee te gaan experimenteren.
Ik heb overgings nooit veel gehad met 'dressuur' an sich. Ook nooit wedstrijden gereden ofzo. Voor mij is het alleen een middel geweest om mijn paard rad te krijgen/houden. Dus 'resultaat' was in deze wel noodzakelijk. En dan heb ik inderdaad niet de ambitie gehad om het mezelf extra moeilijk te gaan maken.
Al die paarden in die Cook-filmpjes zijn duidelijk paarden die in meer of mindere mate een probleem hebben met een bit. Dus het resultaat was nogal voorspelbaar.
Als ik een sterrekijker zou hebben die de hele tijd met de mond open zou lopen, dan zou ik misschien ook onder de indruk zijn van dergelijk beeldmateriaal. Maar als je dat niet hebt, durf ik daar sterk aan twijfelen?

Arabesk geeft daar een nogal twijfelachtige psychologische uitleg aan, dat die mensen zich toch geconfronteerd voelen. Maar dat kan alleen als je de relatie legt met je eigen handelen, toch? Zolang je eigen paard niet met de bek open loopt en uit protest gaat steigeren... Waarom zou je iemand zich dan persé aangesproken voelen?
Zoiets heeft dan misschien alleen effect voor de personen die getoond worden zelf?

Een protesterend paard heeft overgings niet altijd met de optoming te maken.
Daarstraks bijvoorbeeld nog wat gelangeteugeld met paardlief, dat doe ik met een Weense kaptoom... En dan kan die ook behoorlijk heet worden en dwars doen hoor. Duiken of net tegen de hand komen, met haar lippen klappen of nijdig in de omheining beginnen bijten etc... bitloos dus. En zo nu en dan heb ik dan ook een steigerend paard of ze crost er even van tussen om stoom af te laten. Dat heeft dan meer te maken met het feit dat ze het (te) moeilijk vindt, dan met de optoming.

Buiten wat veld-hobbelen, rijd ik haar trouwens niet meer, dus aan zulke filmpjes kan ik je niet helpen. Zul je 5 jaar moeten wachten tot haar toekomstige veulen onder het zadel is.

Marianne Gomes schreef op dinsdag 19 juli 2011, 17:18:


Welk medisch bewijs?
Dat waar Nezzie mee af kwam?
Of het feit dat als je er jaren 2 bitten inhangt, of één of andere voorhistorisch tuig, en daar dan niet al te subtiel mee om gaat, dat je dan wel eens wat schade kan veroorzaken? Niet echt verrassend, dat kan je met een serrata op de neus ook...

Anja Seijn schreef op dinsdag 19 juli 2011, 19:31:


Als je dan toch wil Quoten, moet je misschien ook opletten wat je precies knipt.
Ik schreef namelijk ook het volgende in datzelfde bericht:

Ans Jondral schreef op dinsdag 19 juli 2011, 19:21:


In die Cook-filmpjes wordt nu eenmaal zo'n gekruisd hoofdstel gepromoot.
Ik geef alleen maar aan dat mijn paard zo'n ding niet bepaald zou promoten.
En dat je een heel ander filmpje zou zien.
Jou Jeen dus ook.

Als jouw paard knetter wordt van een bit, moet je er inderdaad geen bit in willen hangen. Zou ik dan ook niet doen.
Feit dat is dat mijn paard niet knetter wordt van een bit.
Geen probleem = geen noodzaak om een alternatief te zoeken.

e m kraak schreef op dinsdag 19 juli 2011, 19:52:


Nou ik vind jou ook aardig, hoor.
Ik stel mij overgings nog steeds vragen bij dat pijngedoe waar iedereen het over heeft.
Aangezien paardlief een paar sappige grassprieten in de berm nog steeds belangrijk genoeg vindt om zichzelf in de mond te rukken.
En ze krijgt toch heus eten genoeg...

Iedereen roept altijd dat het wetenschappelijk verantwoord is, maar wil iemand dan eens zo vriendelijk zijn om dat te onderbouwen?
Ok, ivm dat archeologisch bewijs maar daarbij heb je geen info over de rijstijl en de intensiteit van het gebruik.
En Nezzie en Cook zou ik ook niet 100% betrouwbaar willen noemen...

Marianne Gomes schreef op dinsdag 19 juli 2011, 20:02:


Maar wat wil je dan met dat filmpje bereiken? Aanduiden dat Maya liever bitloos gereden wordt? Mij best hoor. Dat wil ik best geloven. Maar wat is de relevantie daarvan voor iemand anders?
Zeker iemand wiens paard niet zo reageert, of iemand die een heel ander doel voor ogen heeft of...etc?
Cru gezegd, maar van een bitloos bosklossend paard is niemand onder de indruk.

Als je die reacties op bokt leest, zegt dat toch ook al genoeg?
Arabesk target voor één of andere reden de mensen die ring-dressuur rijden. Maar de doorsnee dressuur-bokker, neemt haar nou niet bepaald serieus op het vlak van 'rijkunst'.
Daar hebben enkele filmpjes van haar eigen paarden uit het verleden oa. voor gezorgd.
Dingen waar ik eerlijk gezegd ook niet van onder de indruk was.
Moest ze nou zelf met een filmpje komen dat toont hoe het wel kan, dat zou veel meer effect hebben.
Zo is er bijvoorbeeld een meisje op bokt die nu met haar paard bitloos dressuurwedstrijden rijdt en daar telkens foto's van toont, welke een fijn beeld geven. Dat meisje krijgt altijd veel leukere reacties omdat ze iets laat zien wat bereikbaar is en aansluit bij het doel van die dressuurrijders.