effe update:
Ik had de indruk dat beereke de laatste dagen beter liep (letterlijk enkele stappen vooruit)
Meer dan 20m stapte ie niet maar ik was al blij dat het van 0 ineens naar 20m ging.
Tot gisteren.. de dierenarts zou zowieso komen tegen 17u15, dus 17u kwamen we (jolien en haar liefje en ik) op de wei toe:
Beereke lag languit in het gras neer
Bij hem gegaan, hij reageerde nauwelijks, at niet, zuchte heel diep en legde zijn koppie neer in het gras; sloot zijn ogen en lag er roerloos bij
Het leek alsof ie het allemaal opgegeven had en stierf
Jolien heeft tegen hem geschreeuwd dat ie nog niet mocht sterven en hield hem wakker terwil ik water was gaan halen
de boer had nog geen water gegeven en paarden stonden al sinds de ochtend zonder water!
Teruggekomen met water , kwam net de dierenarts aan die bevestigde dat de situatie zeer ernstig was en beereke zeer veeel pijn had
Hij moest onmiddellijk rechtstaan en alert blijven
Accupunctuur toegepast en pijnstiller gegeven
Even later stond beer op zijn benen en probeerde hij te grazen (tsss die denkt alleen aan eten

Laten drinken (hij serieus veel dorst) en toen besloten om beer mee naar huis te nemen zodat ik meer controle over de situatie had
De boer wilde beer in stal zetten (queenie buiten laten) maar die stress wilde ik niet nog eens extra toedienen aan beer
Dankzij de snelle hulp, waar ik zo dankbaar om was, van Peter (Tiffam op dit forum) is peter mijn trailer gaan ophalen bij me thuis met zijn jeep.
Met die jeep tot bij beereke in de wei gereden (net plaats genoeg om er op te rijden) en Beereke met 4personen in de trailer geladen. In de trailer lag toevallig nog een zeil om de kevers van mijn man te beschermen tegen regen. Die onder de buik van Beereke door en met vier man hem op de tailer geladen. (dank ilona voor tip!) Daar stond ie rustig hooi te eten (hij at weer, oef!)
Queenie was een andere paar mouwen. Die was zo nerveus om maia achter te laten dat ze de trailer niet op wilde (schrik leek ze niet te hebben, ze viel zelfs op slaap met voorbenen in de trailer).
Na 2u rustig elke keer opnieuw proberen stapte ze ineens onverwacht de trailer in. Unaniem waren we het eens dat het leek alsof ze ineens dacht "allee dan maar, ik zal maar opstappen".
Maia moeten achterlaten (loopt nu wel tussen de koeien) dus die was heel nerveus, maar een andere optie hadden we niet. Sorry maia, ik heb het haar verteld. Het was dan ook meteen het afscheid tussen maia en queenie en beer want maia verhuist zondag naar blijde thuis, waar een nieuw vriendinnetje op haar wacht.
20min later stond Queenie bij me thuis op de wei en hebben we beer uit de trailer geladen. omdat ze eerst over grind moesten hebben we beer dus ook over het grind geholpen (amai onze rug

)
Queenie liep wat te roepen en zoeken naar maia en beer stond stil en keer er naar
Ik ben blij dat ik ze beide thuis heb en nu meer controle over de situatie kan hebben
Dierenarts gaf accupunctuur,
equipalazone (dagelijks een half zakje moet ik geven)
en livocin liquid (werking: De liquid regenereert de cellen van de lever (hepatocellulair) en zorgt door middel van detoxificatie voor een geleidelijk herstel van veel functies in het lichaam.)
verder graasmasker, magnesiumchelaat en bekapping in het oog houden