Nils Vellinga schreef op woensdag 9 november 2011, 19:41:


Ja, he.... helaas moet er ook nog geld verdiend worden....

Nils Vellinga schreef op woensdag 9 november 2011, 21:38:


Helaas zijn een aantal dingen niet met vrije tijd alleen op te lossen.
Die kosten nu eenmaal geld. En ik geef mijn geld ook liever aan leuke dingen uit.

Wellicht was de wormbesmetting van Liltje ook wel weggegaan door een vakantiedag op te nemen.

Coulash schreef op donderdag 10 november 2011, 11:40:


Ooit een keer een dergelijk geval meegemaakt met een medestudent. Hij was dringend een fiets nodig en wat toevallig: kreeg op straat eentje aangeboden. Een aardig goede fiets nog, wel wat roestig maar voor 25 gulden. Hij toegehapt. Twee straten verderop werd hij van de fiets afgeplukt door twee agenten. Hij werd beschuldigd van het kopen van gestolen waar. Die fiets was van een meisje, ze kon aantonen met haar fietssleutel dat die fiets van haar was. Hij moest mee naar het bureau. Hij had die fiets geheel argeloos gekocht, dat hadden de agenten op het laatst wel door. Hij mocht gaan zonder fiets kon blij zijn dat hij geen boete kreeg, want wie is nu zo stom en koopt op straat een fiets.

Hier in Duitsland gelden dieren ook als "Sache", een ding dus. Een aantal jaren geleden waarde een paardenripper rond die paarden met voorliefde in de geslachtsorganen en buik sneed. Indien hij opgepakt zou worden, zou hij voor "Sachbeschädigung" slechts een boete kunnen krijgen. Dat heeft voor veel ophef en verontwaardiging gezorgd, iets veranderd in de wet is er echter niet. Zelfde verhaal de "bijziende" jager die er achter kwam dat hij in plaats van een hert een fjord geschoten had. Hij is stiekum weggegaan, een zwaar bloedend paard achterlatend. De eigenaresse moest het paard af laten maken. De jager konden ze wel achterhalen. Hij gaf toe dat hij het gedaan had, maar zo geschrokken was dat hij het niet gemeld had. Hij mag nog steeds jagen, heeft slechts een standje gekregen, want het was een ongelukige samenloop van omstandigheden. De eigenaresse heeft toen nog wel gezegd dat dit natuurlijk DE manier is om van een lastige echtgenoot af te komen "ik dacht dat ik een rat doodsloeg, bij nader inzien was het mijn echtgenoot. Maar ik had mijn bril ook niet op, en ik handelde in doodsangst, want ik ben vreselijk bang voor ratten,. bla bla." Dit werd haar niet in dank afgenomen.

Monique

Voor Indy had ik alleen een aansprakelijkheidsverzekering, voor Lily en Kim ook weer. Ik leg liever geld opzij voor eventuele behandelingen, dan hoef ik niet te discussieren of het wel '"noodzakelijk" is en of het wel "nut" heeft, dan beslis ik alleen.

Ik heb ooit een poging gedaan Indy te verzekeren via Interpolis en schrok me een ongeluk van al die voorwaarden en de enorme premie.

Voor Lily en Kim heb ik dus alleen een aansprakelijkheidsverzekering, hier in Duitsland Euro 90,-- per paard per jaar.

Monique

Martina schreef op maandag 14 november 2011, 8:13:




Voor de verzekering is het nu eenmaal een ding, en als het teveel geld gaat kosten dan moet "het" maar weg.

Anja Seijn schreef op maandag 14 november 2011, 10:55:


Nou, dat weigeren dat had bij Interpolis nog wat haken en ogen.....

Als Interpolis een behandeling onnodig of niet meer nuttig vond, dan ging het eigendom van je paard over naar de verzekering en naar de slacht, het slachtgeld kreeg je uitgekeerd. Wilde je dat niet, en wilde je het paard toch houden, dan kreeg je paard het brandmerk A (afgekeurd) op de kont en dan kon je het terugkopen van de verzekering, met onmiddellijke beeindiging van de verzekering voor dat paard.

Ik heb hiervan echt versteld gestaan en daarop besloten mijn paard alleen WA te verzekeren en geld te sparen voor eventuele behandelingen. Dan kon ik tenminste zelf bepalen of een behandeling nog nut had en paardwaardig was.

Dit is jaren geleden, ik weet natuurlijk niet of dit nog steeds zo is, maar ik vond het behoorlijk schokkend, alsof je het over een auto of motor hebt en niet over een levend wezen.

Monique

Martina schreef op dinsdag 15 november 2011, 8:10:


Ik heb mijn verzekering duidelijk aangegeven dat ik zonder bit rijdt en dat blijf doen. Was geen enkel probleem, is verzekerd. Bij een aantal andere verzekeringen schijnt dat niet zo te zijn, die willen zelfs dat je paard een bit in heeft als je even met hem over straat gaat om hem naar een andere weide te brengen.

Monique

Suzanne Graauw schreef op dinsdag 15 november 2011, 14:22:


Jemig, hoe hard heb je dan getrokken?
Dat ze zich niet schaamt....

Monique Meijer schreef op dinsdag 15 november 2011, 15:19:


Wat er IN een mond gebeurt met bit als er loeihard getrokken wordt, daarvan heb ik het levende bewijs in mijn weiland lopen. Liltje had littekens in de mond en open liggend tandvlees. En dan deed ze ook nog automatisch haar mond open als ik haar een halster aan wilde doen. Voordat ik haar eindelijk aan het verstand gebracht had dat een bosal NIET in de mond hoeft... Een overtuigd bitrijder zou dit denk ik zien als "het bewijs" dat Liltje liever met bit gereden wilde worden.

Volgens mij hebben veel mensen niet eens door hoeveel druk ze uitoefenen. Ik heb bijvoorbeeld bij mijn buurvrouw gezien dat ze niet eens in stap op Liltje kon blijven zitten als ze de teugels van mij moest laten doorhangen, alle bewoog aan haar, ze was steeds op zoek naar "steun". Ze kon ook alleen lichtrijden als ze de teugels strak had, met een doorhangende teugel kwam ze gewoon niet uit het zadel.

Monique

Peet schreef op dinsdag 15 november 2011, 16:21:



Ik heb ooit als kind met een tekenwedstrijd gewonnen: 10 paardrijlessen en kon eindelijk die voor mij financieel onbereikbare paardrijlessen nemen op die prachtig mooie paarden. Eindelijk niet meer smachten terwijl anderen reden, wat geweldig...

Met een geleende cap die naar ongewassen haar rook zat ik eindelijk vol verwachting op een pony tussen al die geweldig ruiters. Ik hoor nog de schreeuwlelijkerd van een rijleraar "hou je vast, trek aan die teugels, hij speelt met je", "schop hem, hij loopt niet door", "waar heb je die zweep voor", "niet aaien met die zweep, slaan". Ik moest in de eerste les al draven, galopperen en springen en ben er dan ook enkele malen flink afgevallen.

Ik heb de lessen alleen volgehouden omdat hij ziek werd en er een aardige mevrouw de lessen gaf. Ze liet mij begaan, ik wilde immers toch niet verder in de sport, ik was er alleen tijdelijk. Ik heb in die lessen stiekum heel wat zweepjes laten verdwijnen, ik onhandig kind.... In een bepaalde hoek was een gleuf waar net een zweep door pastte... :

Ilma Meijer schreef op dinsdag 15 november 2011, 12:15:


Mijn dames heb ik Haftpflicht verzekerd via DBV, daar zijn ook onze auto en de aanhangers verzekerd.

Monique

Martina schreef op woensdag 16 november 2011, 12:47:


Gefeliciteerd met je verjaardag, Martina!

Martina schreef op donderdag 17 november 2011, 10:02:


Gewoon de strategie volgen zoals mijn leraar Duits op de middelbare school: elk jaar je 18e verjaardag vieren en dan zomaar met pensioen gaan!

Monique

nescio schreef op donderdag 17 november 2011, 15:22:


Dat vind ik niet.

Bij mijn Liltje zit een enorme hengsttand in de weg waardoor ze niet eens met bit gereden zou kunnen worden, zou ik dat al willen. Bij de vorige eigenaar liep ze met doorgedrukte rug en hoofd in de lucht om aan het bit te ontkomen. Als ik haar beslist met bit had willen rijden, had de tand er wel uit gemoeten.

Scheelt dat ik niet eens meer met bit DURF te rijden na zoveel jaren bitloos, ik voel me niet veilig met een paard wat een bit in heeft.

Waarom zou je eigenlijk een bit in doen als het ook zonder kan? En een ruiterhand heeft sowieso geen pijn te veroorzaken.

Monique

nescio schreef op vrijdag 18 november 2011, 13:02:



Ik voel me inderdaad niet veilig op een levend wezen met gevoel wat ik met een stuk ijzer in de mond moet sturen. Ik heb veel liever dat een paard bij me blijft omdat het dat wil en niet omdat het dat moet. En gelukkig lijd ik niet aan zelfoverschatting als het op mijn zit aankomt, is dat even een meevaller.


Helemaal mee eens, daarom stap ik niet op een paard wat een stuk ijzer in de mond heeft en ijzers onder zijn voeten.


Op je teentjes getrapt, Nescio? Ik heb nu eenmaal een andere mening over rijden met bit dan jij en daar kom ik voor uit.


Sinds 2002 zonder bit bijvoorbeeld?

Monique