eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 24 oktober 2008, 16:55:


ah nee zeker
die paardetende mensen nog nie gezien die in bomen klimmen en met hun electrische zaag de takken afzagen...
en de kinderen die hier onlangs passeerden en ballonnen lieten vliege
en die katten die begonnen te vechten
en die hond die achter de koeien naast onze wei liepen
en water die plots door de grachten stroomt, stel je voooooor!
Grrr
O ja, maar tractors en bromfietsen en andere onnatuurlijke dingen, niets om bang voor te hebben S:

Nick Altena schreef op vrijdag 24 oktober 2008, 21:05:


Maaaaar je voelde je goed daarmee, je voelde dat je iets goed gedaan had, dat je iets kon betekenen, dat iets of iemand je daar dankbaar voor was, voor die "belangeloze inzet" en draai t of keer t , erkenning van "je bent een goed mens nick" is voor veel mensen, ook voor mij!, belangrijk.
Niet belangenloos, maar je wilt een goede daad stellen en je voelt je daar goed bij

Voorbeeld van onze katten

Wij wonen aan een superdrukke steenweg waar 90km/u toegelaten wordt en ons huis staat helemaal aan de straatkant dus heel gevaarlijk voor onze poezen

We zouden zo "altruistisch" kunnen zijn om onze eigen living om te bouwen naar een heus kattenparadijs, zoveel mogelijk thuisblijven om de katten te entertainen, enz waarop mensen zouden zeggen, amai da zijn super lieve dierenvrienden want die hebben alles over voor hun poezen. We zouden dat kunnen installeren zodat onze poezen niet naar buiten hoefden en niet overreden zouden kunnen worden.
In dat geval zouden wij geen verdriet hebben van het verlies van onze huisdieren.
Anderzijds, zoals we nu doen ,kunnen we de poezen buiten laten, wetende dat ze een kort leven kunnen hebben (niet eens zo zeker dat ze snel overreden worden want ze letten wel op eigenlijk) maar ze zullen wel een mooi leven gehad hebben.
Wij zullen dan wel het verdriet dragen bij overlijden.
maar wat kiezen we?
Poezen binnen en zij verdriet omwille van opsluiting, maar wij lekker niet
Of poezen buiten met risico dat zij wel gelukkig zijn maar kort leven beshoren en wij verdriet hebben bij overlijden?
Dan dragen wij het verdriet wel, zij moeten een goed leven hebbe, ook als is het kort

Volgende vraag
waarom willen we dat?

--> Ik zou niet met de gedachte willen leven dat onbze poezen in gevangenschap leven en een lang opgesloten leven hebben....

Eigenbelang? "ik wil niet met de gedachte leven ..."

ingewikkeld he?

Weet je hoe dat komt?

Wij mensen zijn veel te slim, te complex en ervaren verschillende emoties tegelijkertijd, wegen zoveel waardenen normen tegen elkaar af en moeten keuzes maken. We denken aan de toekomst wat die keuzes tot gevolg kunnen hebben en vergeven onszelf die foute keuzes niet

Soms wou ik een paard zijn; gewoon op t moment leven en niet filosoferen en piekeren

Michiel schreef op zaterdag 25 oktober 2008, 14:44:


Yes!

In de fotoserie
beschrijf ik het verhaal van een steigerende pony
Hoe hebben we de pony geleerd niet meer te steigeren?

Heel simpel: de cue die het paard zelf verzonnen had om te steigeren (wijzen richting en zeker de borstkas aanraken, was de prikkel om omhoog te gaan voor depony), dié prikkel of cue, hebben we nu een nieuwe betekenis gegeven: STILSTAAN.

Jolien gaf de cue maar beloonde pas als de pony iets minder hoog steigert, daarna pas als ie nog minder steigert en zo na 10 minuten gewoon op de grond blijft.
Voila steigeren afgeleerd, kindjes van de kinderboerderij kunnen weer veilig de borstkas borstelen van de pony.

We werkten dus omgekeerd. Bij het leren voetjes geven gaan we belonen vanzodra het paard het voetje ook maar een beetje omhoog doet en dan pas als ie t wat hoger doetn en zo verder. Bij het stilstaan aanleren, of steigeren afleren, gaan we belonen al ie wat minder hoog gaat en zo tot ie stil blijft staan.

Dit is een voorbeeld van hoe je ongewenst gedrag kan "trainen" op een positieve manier.

Piet schreef op maandag 27 oktober 2008, 9:52:


ah is een goed idee!
Binnen 2 weken geef ik er les aan Marleen (jaja esther, ze gaaaaat er voor!) en dan bezoek ik de steigerende pony even en nodig ik die pony weer uit tot steigeren
Ik ben er 100% zeker van dat de pony het niet meer zal doen

van lennep schreef op maandag 27 oktober 2008, 10:13:


Goe geraden!!!

Of is het geen pony van Marleen?

The thing is... ze is al overtuigd!!
Ze had ons zien werken met die witte, je weet wel, die zou dik toegekomen is op de buckwalhoeve, net gered van de slacht, naam kwijt
Toen die na 15min al op aanwijzen voetjes gaf, hoofd laag deed op reactie op lichaamstaal vd trainer (die met bovenlichaam iets voorover ging) en dan nog eens aan het voetballen ging ook, was ze helemaal ondersteboven verrast, en tis geen makkelijke madamme he om e overtuigen
We hebben meteen een afspraak vastgelegd om te trainen met haar en haar Hanson beest

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 28 oktober 2008, 0:27:


is dat wel nodig.?
zou kunnen hoor (ik ken noppes van trailerladen, alleen dat ze der met vier voeten in moeten en ze best niet langs de zijklep er af donderen)
is het niet zo dat een paard dat de eerste keer op trailer gaat, geen naar verleden hefet met de trailer en er dus zo opgaat?
Mmm nu valt mijnen frank
Opgaan misschien wel maar dat rijden is nen anderen quelque chose zeker? S:

Herman schreef op dinsdag 28 oktober 2008, 9:05:


ohh herman wat ben ik blij voor jou! jouw vreugde zit gewoon tussen de lijnen door in dit verhaal!
En euh @Eddy: je bent aan het clickeren gegaan en je beseft t nie
Elke stap achteruit, rustig aan, mooi gewerkt, en beloond voor elke rustige stap achteruit. Na enkele beloningen beloonde je nie meer na elke stap maar pas na drie stappen en toen iets langer en uiteindelijk toen ie er uit was. Eneuh je gebruikte weldegelijk ook een bridge in je training, kijk maar es naar je lichaamstaal! De druk die je gebruikte was minimaal en vooral duidelijk voor Avanti, dus geen aversieve druk, alleen communiceren met jouw lichaam.
Doe ik dus exact ook zo....
Zeg nooit meer ... tis weer een vrouw die clickert

marianne laenen schreef op dinsdag 28 oktober 2008, 9:49:


begrafenis moest ik ook a denken!
heel mooi pien!

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 28 oktober 2008, 11:14:


heb je tijd over (stoeme vraag zekerst) op 16 november?

Wow interessant filmpke, ik doe mee!
Algemene indruk: gaat van slecht naar slechter (moet nog verder kijken naar hoe het afloopt, zit nu aan de helft en ik begin opnieuw)
"Trainer" heeft geen enkele betekenis voor het paard
Paard aandacht bij iets dat verder weg van de trailer gebeurd
Zolang paard daar niet gerust in is zal trailerladen niet lukken
men god, longetouwen langs de zijkant vd trailer: drijven het paard net weg van de trailer (zijn gericht naar voorhand en achterhand vrij)
paard wil klep onderzoeken maar wordt meteen omhoog getrokken door trainer "niets van"
Halster veel te strak, te veel pijn en stressprikkels (zit er bit in ook?)
laattijdig lossen van druk aan halstertouw
Touwtje trek met paard (wie wint er?)
lichaamstaal: "leider-trainer" staat geregeld met gezicht richting paard, niet richting trailer. paard doet wat gevraagd wordt: achteruitgaan op lichaamstaal v trainer. trainer straft dit door aan leidtouw te hangen. Wie wint er?
Oww my god: op 1min zie ik weer dat halster; wat voor spook is da!
Paard wilt effe de klep op maar daar staat trainer in de weg!
paard staat meer naar de twee pipo's aan de longetouwen te kijken dan naar trainer (gelijk hefet ie)
Heb ik dingen gemist?

Cindy Helms schreef op dinsdag 28 oktober 2008, 11:53:


we zijn het alleszins eens: het zijn pipo's
Nog iets dat me opvalt: paard met hoofd zo hoog gedragen ziet de binnenkant v de trailer niet eens en kan niet rustig de trailer opgaan. Laat al dat getouwtrek vallen en hoofd zakt wel. Pfff als ik dat zie gebeuren dan stel ik mezelf steeds in dienst en dan bellen ze je op om te komen helpen (sinds ik het niet meer gratis doe, niet meer

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 28 oktober 2008, 12:09:


2007 eigenlijk
kan dat nog?
anders had ik toen een voorstel gedaan
dan had ik jou gevraagd of ik eens langskwam bij jou om effe mijn clickerding te tonen of ad ik jou voorgesteld om dan bij pien es langs te komen en ik daar mijn ding toon (ik heb er die dag een les grondwerk gevolgd)