Karen Koomans schreef op woensdag 21 april 2010, 20:22:

Misschien begrijp ik je niet goed, maar hoe bedoel je "met een redelijk rechtgericht paard een beginnetje maken ...., daarbij ook meteen een goede stelling en buiging wordt gevraagd"?
Rechtrichten heeft toch alles te maken met buiging en stelling? De holle en de bolle kant van een paard. Rechtrichten is, wat ik begrepen heb, ook niet een dingetje wat je af en toe eens doet. Volgens mij is dit iets wat door alle werkzaamheden (trainingen) onder het zadel, aan de hand of whatever altijd terug keert en aandacht behoeft. Ik geloof niet dat er bij zelfs simpele rechtricht-oefeningen verzameling en oprichting snel om de hoek komen kijken. Zoals Piet Bakker afgelopen weekend vertelde, het paard is een atleet en verzameling en oprichting komen wanneer het paard daar fysiek aan toe is, niet eerder! Het enige wat je kunt doen is het paard stapje voor stapje de gymnastische oefeningen vragen die er voor zorgdragen dat hij fysiek in staat is om het te tonen. Maar het paard geeft zelf aan wanneer hij er klaar voor is!

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 21 april 2010, 22:07:

Cindy!!!! Ik zie het helemaal voor me!
Is dit een rustige dag? Dan wil ik wel eens een hectische met je meemaken!
De heren bij jou hebben een uitgesproken karakter en, volgens mij, een gebruiksaanwijzing zo dik als het telefoonboek van Parijs

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 21 april 2010, 23:04:


Heeeeee, mond spoelen hé!
niet zeggen waar hij bij staat hé, 't is zo'n gevoelig paardje
Maar wat deed Ilias dan precies?

van lennep schreef op woensdag 21 april 2010, 23:24:


Vergeet ook de invloed van de ruiter niet!

Hieperdepiep ... ik ga vanmiddag weer naar mijn Jeen alias The Big Steamer alias Dikke Mathilde toe!!!
Vanaf a.s. zondag ben ik er een hele week .... Ben zo benieuwd naar mijn grote vriend!

Cindy Helms schreef op donderdag 22 april 2010, 10:02:


Mag ik dat van mezelf zeggen, dat ik mooie foto's kan maken? Hmmmm ... ik zelf vind er regelmatig gelukte exemplaren tussen zitten Ik kom graag jouw kerels schieten (op de foto dan hé?)!

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 22 april 2010, 10:37:


Dan ga ik mijn uiterste best doen hier een beetje op tijd te vertrekken!!! Waarom zitten jullie zo ver weg!!!

Cindy Helms schreef op donderdag 22 april 2010, 10:37:


Lijkt wel of we verkering hebben

Cindy Helms schreef op donderdag 22 april 2010, 10:34:


Er is ook een groot verschil te zien in de samenwerking met Rock en jou vs Enno en jou! Als jij met Rock bezig bent, dan is Rock met jou bezig ... de wereld stopt met draaien, jullie zijn één. Ik zie dat nog niet met Enno. Ik zie wel een super geconcentreerde Cindy en een vreselijk zijn best doende Enno, maar wat jij met Rock hebt ... jeetje Cindy, ik kan het niet op papier uitleggen ... snap je wat ik zeggen wil? Ik zag het al bij Pien, heb het ook tegen haar gezegd "jeetje wat een team, wat een eenheid!"

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 22 april 2010, 10:37:


Eddy ... lees ik het nu goed???? ... ga ik vandaag op Jeen????

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 22 april 2010, 11:25:


Nee, wij hebben niet zoveel verlof! Nee, ik heb geen rijke man getrouwd! Nee, wij zijn niet errug rijk van ons zelf!
Ik heb het voorrecht zelfstandig te zijn. Dus wat ik vandaag niet doe, moet ik morgen inhalen. Wij werken gemiddeld 12 uur per dag en draaien ook regelmatig de weekenden door, maarrrrrrrrrr .... dat geeft ons wel de mogelijkheid om zo nu en dan te zeggen "fuck them all!, we gaan nu iets voor onszelf doen!"
Je hoeft niet jaloers te zijn hoor, het is soms hard aanpoten en je handen blijven hier niet gespaard. Maar ik zou voor geen goud meer in het stramien van 9 tot 5 willen passen. Wie zei dat ook al weer: Ieder nadeel heeft z'n voordeel! (Voor de Vlamingen: Cruijf )

Christel Provaas schreef op donderdag 22 april 2010, 12:00:


Als ik er moeiteloos mee zou kunnen wegrijden, waarom zou hij dan nu bij Eddy staan?

Aafke schreef op vrijdag 23 april 2010, 8:09:

Verwacht van mij geen verhaal over hoe de training effectief wordt opgebouwd, maar ik kan wel een ervaringsverslag maken

Gisteren onverwachts een uur eerder naar Eddy geraced. Met de opwinding van een schoolreisje kwam ik aan, maar mijn grote vriend Jeen was er nog niet, die was al met Eddy buiten.
Turend over het pad richting de bossen, zat ik hem op te wachten en plots ... kwam Jeen van de andere kant aan de hand aandraven en pats ... daar stond hij stil met de oren naar voren en wachtend op de goedkeuring van zijn trainer Ik hoor regelmatig van omstanders "Amai! Wat een sjiek beest!", maar jeetje ... wat is mijn vent toch knap!

Enfin, na een versnapering ... we wachtte op filmregisseur Herman ... Smart gezadeld en samen met Jeen vertrokken. Eddy op Jeen, ik op Smart. Herman heeft diverse stukjes gefilmd, ben benieuwd en daarna waren Eddy en ik vertrokken. Boven op een berg stapte Eddy plots af en keek naar mij, wees naar Jeen. Jawel, we gingen van paard wisselen. Van de zenuwen kon ik niet eens mijn voet in de stijgbeugel krijgen, opstappen is ook wel eens charmanter gegaan en mijn eerste draf op Jeen sloeg helemaal nergens op!!!

Als Jeen spanning heeft, gaat zijn hals erop, kijkerig en draaft hij nagenoeg op de plaats met inderdaad een tsunamidraf. Deze is simpelweg niet te zitten. Ik heb nu geleerd hoe ik met die spanning om moet gaan en daardoor verdween mijn eigen spanning.

De tweede rit was totaal de andere kant op, door het centrum. Ik dacht dat Eddy een geintje maakte. "Nee, Eddy" "Jawel, Anja!" een paar keer over en weer. En inderdaad, Eddy nam de tweede keer ook Jeen eerst. Het hele stuk terug en dat was dwars door een woonkern, dwars door een centrum, dwars door de kerk waarvan de klokken luidde, dwars door alles heen en Jeen ... Jeen gaf geen krimp Af en toe een beetje kijken, maar meer ook niet. Dravend over verkeersdrempels. Eddy nog wijzend, die witte stenen dat kunnen Bengaalse tijgers zijn ... niks daarvan "plof plof plof" gingen zijn voetjes in hetzelfde tempo, hals gestrekt, hoofd redelijk laag, niks geen spanning, maar wel een megadraf!!!!

Eddy, het trainingstechnische stuk laat ik graag aan jou over ... maar wat heb ik gisterenmiddag veel geleerd en wat heeft Jeen in krap één week een hoop geleerd. Compleet gebroken, door alle indrukken, reizen en werken op Jeen (want het is echt keihard werken op Jeen als je een beetje christelijk wilt rijden) thuis gekomen, maar met een gevoel "ik kan de hele wereld aan!" naar mijn mandje (bed) gegaan! Ik kan niet wachten tot het zondag is!