Julie_Uranie schreef op dinsdag 19 mei 2009, 21:08:


Dan zal het vast overspel geweest zijn, of geld, of een vechtpartij met drank op

Groet, Michiel
Sorry voor de grap

Mijn Luna van net 4 weet donders goed wat ze wil en tegen haar wil in gaan, kan niet met druk heb ik gemerkt in de 7 maanden dat ik haar groen uit de wei gehaald heb.

Zijn er nog meer paarden die niet tegen druk kunnen? Soms heb ik het gevoel dat ik het wiel zelf moet uitvinden. Vandaag de tandarts geweest en Luna verzette zich tegen de behandeling. Ze moest gevijld worden en nam de tandarts mee in allerlei bochten en sloeg met haar hoofd. We bleven er rustig onder en het is toch gelukt. Ik vroeg hem haar karakter te typeren en hij zij: "ze laat zich niet snel overtuigen". Haar reactie op de tandarts sterkt me wel in mijn gekozen aanpak om zonder druk te werken met haar. Tandarts uitgezonderd, dat zou anders sedatie worden.

Wel hou ik een kritische twijfel over mijn drukloze aanpak zolang ze nog lange stops heeft bij het alleen van huis af gaan en ze maar kort een vijl aan haar voeten kan verdragen. En die voeten brokkelen behoorlijk. Sinds ik haar bekap in de ronde bak zonder halster kom ik wel weer verder. En veel ct met appelstukjes geef, als we met z'n 2en zijn. Soms loopt ze weg en even later komt ze in de buurt staan en mogen we verder.

Bij het wandelen als ze ergens langer wil blijven en een stop heeft, hou ik het leidtouw gebogen en wacht af. Terwijl ik ook haar kijkrichting blokkeer, dwz alleen voorwaarts kijken (of naar mij toe) is een slap touw. Die geblokte druk kan ze wel hebben, dat zal wel aanvoelen dat ze het zelf doet. Het signaal dat van die situatie uit gaat, doet haar dan beslissen voorwaarts te gaan. Gisteren met 3 paarden een wandeling gemaakt, en dan is er niets aan de hand, ze is dan super braaf en kalm. Maar alleen samen op pad is voor haar moeilijk om zich los te weken van de kudde. Zijn we die eerste 200 meter voorbij dan is alles prima.
Ze zet zichzelf aardig onder druk soms, met hoefschrapen en nek buigen erbij, terwijl ik rustig wacht tot ze beslist voorwaarts te gaan. Nadat ze dit een tijdje heftig gedaan heeft, is ze nu overgegaan op niets doen, zelfs met een oogje dicht eenmaal. Daar maak ik haar wel uit wakker, maar hou ook de lijn gebogen. Op de stenen weg blijven staan doet haar minder in die rustpose belanden dan op het gras. Er staan 2 pony's naast de weg als we van huis af gaan, en daar wil ze liever langer bij blijven altijd. Haar hoofd blokken en op het de stenen blijven staan en mijn verzoek Ga, dat doet haar beslissen vooruit te gaan. Maak ik de druk aan het leidtouw groter dan ben ik weer terug bij af en zit ze vol kwaad verzet. Zonder druk (en eenmaal de kudde voorbij) is het een lief paard dat keurig en mak volgt waar ik ook ga. Alhoewel ze wel spanning opbouwt als we langer weg gaan dan een uurtje.

Haar zadel doe ik "altijd" op, al geeft ze vaak aan, dat ding niet te willen. Haar verzet daartegen is gering. Altijd op doen is hierin mijn aanpak en de singel in stapjes strakker zetten en losjes houden.

Zijn er meer mensen met dit soort ervaringen?
Groet, Michiel

Gudrun schreef op zaterdag 23 mei 2009, 10:46:


Mooi te lezen en ik denk ook wel dat ieder paard een net iets anders karakter en daarbij behorende aanpak nodig heeft. Luna wil alles voor me doen en is zeer meewerkend doorgaans. Bijvoorbeeld als ze iets voorwaarts is, waarbij ik vraag zich in te houden, dan kan ik ook een stukje aan de hand met haar gaan rennen waarbij ze prefect naast me blijft en tot stap komt op lichaamstaal.

Ze geeft duidelijk aan als ze iets niet wil en als ik dat met geduld oplos dan komt ze wel mee. Ze is daarbij niet agressief naar me, steigert niet of zo, ik gebruik immers geen druk dus waarom zou ze? Zo werkt het, binnen haar. Ze zet zichzelf wel onder druk, zit dan in een conflict tussen loyaal zijn aan mij en haar eigen wens. Ik verwacht ook dat met de tijd als het vertrouwen in mij groter word, en géén druk gebruiken is een voorwaarde daar voor, het steeds makkelijker blijft gaan. En wellicht is druk gebruiken straks ook geen inbreuk meer op haar vertrouwen? En als alles zonder druk kan vind ik het prima natuurlijk.

Groet, Michiel

Ilma Meijer schreef op zaterdag 23 mei 2009, 12:47:


Niek lijkt me dan een paard te zijn die na (forse) druk toegeeft en dan (of daardoor?) vertrouwen in je heeft. Luna zou haar vertrouwen kwijt zijn geraakt. Zo is ieder paard anders en moet je gewoon doen wat werkt. Na verloop van tijd heb je die druk minder nodig denk ik. Of de eerste signalen eerder opmerken (iets jouw looprichting af snijden of iets te dicht bij komen, of net iets sneller lopen dan jij, etc.) en daarop heel duidelijk reageren.

Groet, Michiel

Anja Seijn schreef op zaterdag 23 mei 2009, 9:42:



Als er dit verwennen gebeurd heb je helemaal gelijk, zowel met paarden als met kinderen. Toch is mijn zachte aanpak geen verwennerij en bepaal ik waar we heen gaan en krijgt ze door mijn geduld niet haar zin. Overigens met kinderen heb ik ook een prachtig alternatief gevonden voor al die momenten dat je druk zou willen gebruiken. Voorbeelden te over, je vraagt maar. Bijvoorbeeld een 3jarig kindje dat niet wil drinken, de hele dag flink speelt en het glas dan even aannipt en meer niet. Ik laat het kind dan nog steeds vrij of het wil drinken of niet, het krijgt dan alleen geen ... (snoep, brood, tv , buiten spelen) net wat het graag wil op dat moment. Je mag het zelf weten, maar eerst je glas leeg en dan krijg je wat je wilt. Zo vermeid ik druk op het drinken te leggen, het kind zet wel zichzelf onder druk, omdat het ook graag dat wil wat er na komt. Precies zo met de korstjes van het brood niet willen eten, iets wat 1 en 2 jarigen goed kunnen. Ik maak dan hele kleine stukjes brood met een heel klein korstje. Eerst het hele stukje op, en dat mag je dan ook zelf weten, pas dan het volgende stukje.


Simpel gezegd, je moet doen wat werkt.
En dat kan wel eens heel verschillend zijn bij paarden.


Die uitdrukking van heelmeesters zie ik ook vaak misbruikt worden om te kiezen voor geweld in de opvoeding van kinderen. Op de gang zetten bijvoorbeeld is zo'n vorm van geweld dat tegenwoordig nog steeds aangeraden wordt bij kinderen. Omdat opvoeders geen andere manieren kennen om de stress bij een kind op te lossen. Het kindje dat snachts bij je wil zijn, laten huilen in zijn bed is ook zo'n vorm van geweld wat in onze westerse manier van opvoeding nog steeds aangeraden wordt. Omdat ouders niet weten dat veiligheid en geborgenheid ook snachts nodig is, terwijl ze wel naast hun partner willen liggen snachts als het even kan, en zo'n klein hummeltje moet het helemaal alleen kunnen. Ik denk dat de meeste heelmeesters nog middeleeuws gereedschap gebruiken als het aankomt op druk in de opvoeding.

Groet, Michiel

Ilma Meijer schreef op zaterdag 23 mei 2009, 14:52:


Geen druk gebruiken is van fitaal belang om verergering te voorkomen. Ik ken een kindje dat niet wil poepen en als het dan toch loskomt heel veel pijn heeft. Drinken zou goed zijn, maar dat wilde 't ook niet. In mijn voorbeeld van de korstjes eten of het glas legen, moet je achteraf dan ook niet méér zeggen dan, "mooi en nu gaan we buiten spelen". Besteed je er meer woorden aan, zoals, "zie je wel het valt wel mee, hé, goed gedaan hoor en misschien kun je de volgende keer direct je glas wel leeg drinken"? Dan leg je subtiele druk op het drinken. Je mag het volledig zelf weten, zo neuraal als mogelijk is, en na het een (drinken) komt het andere (buiten spelen).

Wat het niet willen eten van groente of vis of vlees betreft, daar heb ik alleen lichte ervaringen mee. Ik weet wel dat voorkeuren ook genetisch bepaald zijn. En ben dan ook geneigd altijd te zoeken naar alternatieven. En kinderen vrij te laten in wat ze willen eten, als het maar iets gezonds is. Geen warm eten bijvoorbeeld, maar wel de fruitmand leeg eten. Geen vis, maar wel een vispil. Geen groente maar dan wel vis. Nu kun je niets afdwingen, wel kun je zorgen voor gezonde alternatieven, door al het ongezonde in huis, hoog op te bergen of gewoon niet meer te kopen. Of door een tomaat een verfbom te noemen dat wil ook nog wel eens helpen bij een jongetje dat graag oorlogje speelt.

Groet, Michiel

Gudrun schreef op zaterdag 23 mei 2009, 10:46:


Knip


Ook wel logisch dat Piablo niet veel gevraagd moet worden, met kleine dingen, hij zegt "ik kan niet, of ik durf niet" en heeft dus de concentratie niet om ze te doen. Hij krijgt van jou rust en steun en dan lukt het wel. Als esther v. L. nog meeleest vanuit Portugal, doet me dit denken aan haar Tekla. Ook zo'n paard nmm die het goed doet met rust, steun. laten kijken, tijd geven, etc. en waarbij druk averechts werkt.

Groet, Michiel

Spirithorses schreef op zondag 24 mei 2009, 8:35:


Ik kan niet zoveel met je opmerkingen. Jur zijn probleem was anders dan jij denkt. Volgens Eddy was het fysieke pijn door een vette wei en daarom wilde Jur steeds minder beweging en mochten we niet rijden van Josien onze trainster en kreeg hij daarom nog minder beweging dan goed voor hem was. Mijn beperking met hem was het niet juist inschatten van dit probleem en helaas had mijn trainster het ook mis met hem. Jur is zeker een makkelijk paard gedrags technisch gezien, een super makkelijk paard zelfs. Waar we heel veel plezier en rijden mee gedaan hebben. Ook je gedachten over Luna en mij zitten er naast naar mijn gevoel.

Groet, Michiel

trea hoex schreef op zaterdag 23 mei 2009, 23:04:


Ja ik behandel haar tijdens staken als een bang paard, wat ze zeker niet is. Ze is eerder wijs en cool en durft in de kudde de meest voernijdige paarden te benaderen. Ze heeft de hoefafdrukken dan ook op haar kont staan, van als ze net even iets te veel lef heeft. Ze doet niet agressief terug, maar wijkt ook minimaal. Eigen willetje is sterk, maar meegaandheid ook. Daarnaast komt ze in verzet als ik druk zou gebruiken, verliest haar vertrouwen dan in me, en weet dan nog meer zeker dat ze niet me mee moet gaan. Ik weet niet of parelli hier al een typetje voor heeft bedacht.

Je schreef met 0,00001 druk opbouwen in alle rechtvaardigheid. Kwestie van de stapjes doorlopen en zo komen we vanzelf bij de druk die averechts gaat werken. ik zie mezelf nog staan voor haar neus met de eis om achterwaarts te gaan, met een draaiend touw kort voor haar ogen. Daar kom je dan op uit als je de fase's consequent opvoert en het werkt niet! Toen ben ik van strategie veranderd. Met zachtheid is achterwaarts gaan nu nooit meer een probleem. Dubbele persoonlijkheid, ja dat is duidelijk, hoe ze is mét en zònder druk, in verzet of heel meewerkend. Daarom kies ik voor het laatste, al vraagt dat op 2 puntjes (de eerste 200 meter en haar hoeven) nog geduld van me. Ik moet er trouwens niet aan denken dat Luna ooit nog eens in handen komt van mensen die haar niet begrijpen en die denken alles met druk op te kunnen lossen. De slacht zal haar lot worden, omdat dan de persoonlijkheid van verzet in haar boven komt. Terwijl ze ook een wijs, cool en meewerkend paard is.

Groet, Michiel

Spirithorses schreef op zondag 24 mei 2009, 21:58:

Dat klopt wel ja, bij druk kom ik in verzet en ga veel liever mijn eigen gang. Prachtig nu ook zo'n paardje te hebben geleast.
Maar volgens jou bestaan zulke paarden niet, begrijp ik uit je reacties.
En is de eigenaar van zo'n niet bestaand paard altijd fout.
Tja je kan ook nog wat leren denk ik dan.

Groet, Michiel

Monique Meijer schreef op dinsdag 26 mei 2009, 9:05:


Je bedoelt wellicht als je paard staakt terwijl je midden op de weg bent en er komt groot verkeer aan. Ten eerste voorkom ik natuurlijk dat ik de weg op ga als er verkeer aankomt dat niet meer zou kunnen stoppen. Een dooddoener natuurlijk, maar dat maakt wel duidelijk dat ik mezelf niet zo gauw in de situatie geplaatst zie. Anderzijds merk ik dat Luna voor auto's aan de kant gaat, zelfs als ze staakt terwijl we op het boeren weggetje zijn van huis af, dan gaat ze aan de kant als er een auto aankomt. Ook buiten onze staakzone moeten we een "drukke" weg oversteken, dwz elke keer gaat er 1 of 2 auto's voor ons langs. Het is nog niet gebeurd, maar als ze dan zou staken, dan kunnen van mij de auto's remmen, daar heb ik geen moeite mee, ze zijn het ook wettelijk verplicht. Zelf rustig blijven is zelfs een onderdeel van verkeersmak maken. Maar goed dan nog is het voorstelbaar dat er door een raar toeval, ergens waar dan ook, je plotseling weg moet wezen. Doen wat nodig is, impulsief, waardoor het paard mee gaat vluchten de zelfde kant op. Dat is het één na uiterste en daarna komt, zorgen voor je eigen veiligheid.

Groet, Michiel

Gudrun schreef op dinsdag 26 mei 2009, 15:08:


Wellicht er iets tussen in


Zoals vanmiddag, alle vier voeten kort bijgeraspt, met haar voeten op de hoefstanddaart, Tessel aan haar hoofd speed clickerend, en ja met het touw in haar handen. Dankzij die paar keren dat we haar los in de ronde bak vertrouwen gaven bij het bekappen.

Groet, Michiel

Frans Veldman schreef op dinsdag 26 mei 2009, 14:19:



Niet zo vreemd als jij het hierboven bakt.

Michiel schreef op dinsdag 26 mei 2009, 22:25:


Voor de duidelijkheid, het raspen was kort van duur.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 26 mei 2009, 22:58:


Je zult het wel herkennen, onderschatten van mijn kunnen is lastig om kalm en tevreden bij te blijven. Ik weet wel wat mijn zwakke kanten zijn, die heb ik echter nog niet horen noemen hier. Die liggen meer op het rijkunstige vlak. Komt dat er ook nog bij, ja dit was een aangevertje
Mensen die vervolgens zo'n zwakke kant weer gaan overdrijven in hun beeldvorming, tja die hou je altijd. Niet meer aangeven zo'n zwakke kant is dan wel zo rustig, anderzijds is delen van alles wat je bezig houd nog net iets belangrijker voor me.

Michiel