Moniek schreef op woensdag 23 januari 2008, 15:27:

Ik had vroeger een oude welsh pony als animeermeisje voor Buck. Deze pony had Cushing. Krullen, sloom, ringen op de hoeven, hormonaal gedrag in de war. De da zei dat het weinig zin had om te behandelen, er werd geen werk van de pony verwacht. Dat er wel iets bestond om de symptomen te verzachten maar dat dat reteduur was. Dat het geen pijn doet. De pony heeft nog 2,5 jaar tevreden verder geleefd en is uiteindelijk aan iets anders overleden.

Anne de Keizer schreef op woensdag 23 januari 2008, 17:25:


Zo rijden ze haast allemaal! Het lijkt wel geen criterium!


Precies. Het is een fantastisch paard met enorm veel beweging. Zo'n paard kan heel hoog opgooien omdat hij geweldige gangen heeft. Maar wanneer hij zijn rug loslaat c.q. goed gebruikt, is ook dat opgooien prima te zitten, het swingt nl en je laat je meenemen. Je valt onmiddellijk door de mand als hij je niet goed laat zitten.
Maar... makkelijk praten vanaf de kant. Er zit ook nog eens flink spanning in wegens de wedstrijdomgeving.

muriel schreef op donderdag 24 januari 2008, 1:05:

Je ziet het in het sluimerende stadium WEL aankomen en mijn smid waarschuwde (bij Buck) altijd wanneer hij met bekappen iets verbreding of een streepje rood in de witte lijn tegenkwam. Zijn advies was dan ook altijd: minder weiland of hoger gras, harder werken, geen krrachtvoer. Om erger te voorkomen. Het was voor mij een nauwkeurige betrouwbare graadmeter dus ik hield mij eraan. De keer daarop was de witte lijn weer wit en smal. Ik geloof dus dat een smid het verschil tussen het chronische stadium en de acute bevangenheid wel ziet, het is zijn vak.
Men kan wel doen alsof hoefsmeden allemaal ijzerminnende kortzichtige barbaren zijn, maar ik koester die kennis en het inzicht wel degelijk.
Ik ben geen 100% HN of PN-er, maar kies het beste van twee werelden.

Vind het ook intens jammer dat deze discussie zo kinderachtig ontaardt in jullie versus wij. Zo komt er nooit wederzijds begrip. Een discussie gevoerd op inhoudelijke argumenten is zoveel waardevoller en maakt trouwens dit forum ook een stuk leesbaarder.

lizzy schieke schreef op woensdag 23 januari 2008, 10:06:


Erg leuk! Ik ben benieuwd of het rechtsom ook allemaal zo makkelijk gaat.

Caatje schreef op donderdag 24 januari 2008, 13:05:

Als ik Cadiz uit de wei haal doe ik eerst de stroom uit. Hij wacht op dat moment en zet dan demonstratief zijn tanden om de draad en test zelfs de rekbaarheid. Lalala! Rare gek. Als het apparaat tikt laat hij dat wijselijk uit zijn hoofd. Hij is geen echte Houdini, maar hij test nonstop mijn zorgvuldigheid, zo'n paard voedt jou op.
Ik heb hem in het verleden wel eens over het omgeploegde land van de buurman zien scheuren. Zit je net aan je koffie... Een prachtig gezicht, zo'n fier wit paard in het zwart, op weg naar verre horizonten. Minder leuk was het witte paard door de roodwitblauwe tulpen. Het witte paard door de roodpaarse anemonen. Het witte paard door de groene jonge wintertarwe... Kostte me wel wat taarten en kratjes bier...

Jolijn schreef op donderdag 24 januari 2008, 13:09:


De eigenaar aansporen om er een da bij te halen. Een bordje bij jouw paard hangen: Pas op, bijt!

Esther schreef op donderdag 24 januari 2008, 13:25:

Onder het motto: "Het doet maar éven pijn"...

Spirithorses schreef op donderdag 24 januari 2008, 17:48:


Grappig om te lezen. Ik bedoel het echt niet lullig maar het is net of je een tand mist als ik je lees!

Elzaliene Proost schreef op donderdag 24 januari 2008, 18:05:


Verknipt? Omdat hij een klophengst is? Ik volg je even niet. Hengsten zijn heel normale paarden hoor.

Kiriaki schreef op donderdag 24 januari 2008, 19:28:

Koehakkigheid is een beenstand die bij een paard hoort, die verander je niet door een mineraal toe te dienen! Bergpaarden hebben het wat vaker, het helpt ze bij het klimmen, mooi bedacht van de natuur. Mensen vinden het vaak niet zo mooi en er wordt gefluisterd dat deze paarden minder hoog komen in de dressuur, ook wordt er gesuggereerd dat deze paarden eerder spat zouden krijgen, ik vind het allemaal nonsens.
Laat een bekapper er eens naar kijken? Als het heel extreem is, is er misschien nog wat aan op te knappen middels knap bekappen?
Voor mij zou het iig nooit een reden zijn om een paard dat me bevalt, te laten staan.
Ik heb er zelf een met X-benen, die is 16 en heeft nooit wat aan die X-pootjes gemankeerd, komt goed mee in de dressuur. Toen hij nog op ijzers stond heeft de smid hem zoetjesaan achter wat rechter gezet, wat is gelukt. Nu hij 2,5 jaar op blote voeten gaat is de stand gebleven zoals toen hij van de ijzers afkwam: een tikkie koehakkig, maar het hoort bij dit paard.

Ilona Kooistra schreef op vrijdag 25 januari 2008, 0:14:


Prima brief en ik kan geen taalfout ontdekken!

Kiriaki schreef op vrijdag 25 januari 2008, 7:22:

Natuurlijk. Alles valt of staat met hoe erg hij het heeft.


Elk jong paard galoppeert met zijn kont ernaast. Niet recht dus. Kwestie van balans.
Of bedoel je rechtergalop?
Maar als jij het zelf allemaal niet positief vindt, moet je het niet doen natuurlijk!

Herman schreef op vrijdag 25 januari 2008, 9:01:

Wie? !

Esther schreef op vrijdag 25 januari 2008, 16:43:


Heb jij de Volkskrant? Ben eigenlijk wel benieuwd naar deze interessante wending. "Iets mis is gegaan met de statistische analyse van het onderzoek" klinkt een beetje als: We hebben de plus voor de min aangezien, dus de doden bij de overlevenden opgeteld oid.

Esther schreef op vrijdag 25 januari 2008, 17:27:

Stond het er vandaag in? Dan ga ik er een halen.