eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 12 februari 2010, 23:53:


ik weet niet zo goed wat de vraag is eigenlijk maar:
ervoor 2-3 keiharde dresuurlessen aan 38€ stuk. Nou ik had al snel door dat dat niet was wat ik nodig had met dit paard. Dus meer geld dan dat aan 'trainers' heb ik nooit gegeven. En dan ...1,5-2j vanaf ik hem had tot ik jou ontmoet heb. En dan nog een dik jaar dat ik die knop maar niet om kreeg. En dan een half jaar extra nodig om aan die knop te werken. Vanaf dan moest ik het alleen doen, want eigenlijk had ik een probleem, niet mijn paard (zoals de meesten dus) en ik had de bagage al mee gekregen van je dus ... nu na 5j heb ik hier mijn absolute droomknol in de weide staan en ben ik een ZEN persoontje geworden met paarden.
Dus het was dubbel en dik zijn geld waard. Ikzelf heb wel sterk overdreven denk ik met absoluut 2x per week te willen lessen het eerste jaar ... omdat we nu weten dat ik mentaal zo in de knoop zat met mijn paard dat dat weinig zin had. Maar daar hadden we het eigenlijk vorige keer over met 'elkaar moeten loslaten' op dat gebied.
Ik heb voor geen enkele les van jou meer dan 15€ moeten betalen! Lekker goedkoop hé
En zoals iedereen weet Eddy, had ik nooit dat ene telefoontje gepleegd naar jou (ik weet nog exact wat ik zei), had ik gestopt met rijden. Amaroc was namelijk 2x op hol geslagen en had een hoop wandelaars van de baan gemaaid (mensen van 60 die over tuinhekken springen ... dat wil e niet meemaken.)

jennet schreef op zaterdag 13 februari 2010, 8:52:


Eddy goes Olland

Marlies Sanders schreef op zaterdag 13 februari 2010, 9:12:


a Marlies, wrijf het er nog maar weer eens in Ik leer het wel hoor. Eigenlijk zou dat ook handiger zijn. Dan moet ik gewoon maar eens reageren als ik tijd heb ipv nu me toch niet te kunnen inhoudn om snel iets te tikken anders ben ik het alweer vergeten.

Cindy Helms schreef op zaterdag 13 februari 2010, 9:22:


Euh voor alle tumult weer onstaat. Die 5j is sinds de aankoop van Amaroc, niet het aantal jaren les van Eddy hé
En eigenlijk vind ik het zelf heel bizar wat er mij gebeurd is met Amaroc. Vroeger deed ik de gekste dingen met paarden (heb er echt veel gereden), reed altijd buiten, zonder zadel op halster paarden uit de weide gaan halen in volle galop met eentje in mijn hand, ...
Ik heb me echt laten imponeren door zijn nerveuze driftbuien en als een kanonschot te vertrekken in galop, ... toen ging het gewoon van kwa naar erger dus

En nu ... nou ik ben niet meer zo gek als vroeger (misschien ooit weer wel), maar ik voel me wel weer helemaal dezelfde.

tot later jongens!

Anja Seijn schreef op zaterdag 13 februari 2010, 9:49:


o oh ... arme Eddy gaat niet weten wat hem overkomt!

joop schreef op zaterdag 13 februari 2010, 10:17:


Mijn grootvader is na mijn 18de verjaardag aan prostaat-, blaas-, longkanker en een finale hersentumor overleden. Toe was hij al 3jaar lang aan het vechten voor zijn leven. Maar hij kon niet meer, echt niet meer. Hij was begin 60. Min grootmoeder is toen onmiddelijk gestopt met roken. Toch is zij vorig jaar deze periode overleden aan de ernstige gevolgen van kanker. Vermoedelijk afkomstig van het voortplantingsstelsel maar het was zo ver uitgezaaid dat er geen beginnen meer aan was. Zij wilde niet geholpen worden, en maakte een zeer dappere keuze. 6 weken na de diagnose is ze overleden.
Als kind is mijn bompa altijd mijn oogappel geweest, de laatste dagen heb ik gebeden dat ze hem kwamen halen. Dat hij genoeg afgezien had in dit leven. Na zijn dood besefte ik pas dat mijn 'bonneke' en ik als twee druppels water waren. Je kan je niet voorstellen wat een band wij twee met elkaar hadden. Wat ik meegemaakt heb vorig jaar deze periode en nu nog steeds ... dat wil geen enkele grootmoeder haar kleinkind aandoen ...
Die zes weken van afscheid nemen staan nog in mijn geheugen gegrift als zijnde gisteren. Elke blik, elk woord, elke aanraking en elke traan. Er gaat geen dag voorbij zonder dat ik daar in mijn hoofd mee bezig ben.

Zonder sigaretten heb je al kansen genoeg om vroegtijdig je geest te moeten verlaten ...

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 13 februari 2010, 13:20:


oei, oei dat klinkt niet zo koosjer.

Ellen2 schreef op zaterdag 13 februari 2010, 13:16:

Anja Seijn schreef op zaterdag 13 februari 2010, 14:25:


Het doet me deugd dat te horen!

joop schreef op zaterdag 13 februari 2010, 18:20:


klein huisje, 25 hectare, veel zon en warmte ... een mens zou er echt van gaan dromen hé. De levenstijl is ook zo veel ontspannender in zulke landen dan hier in België. Hier zit overal zo inmense druk achter ... werken werken werken tot wanneer je erbij neervalt. En als je geen tijd hebt gehad om van het leven te profiteren, heb je pech gehad

joop schreef op zaterdag 13 februari 2010, 18:56:


ooit ... mijn lot ligt al vast, daar berust ik in
Ik heb bewondering voor Globetrotters.

Anja Seijn schreef op maandag 15 februari 2010, 14:15:


Een moedige beslissing en Anja. Veel sterkte meid!

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 16 februari 2010, 16:19:

Onze jonge hengst, doet het goed hier in de kudde, maar ik heb hier ook in verste verte geen andere paarden staan dan deze kudde. Als hij buitenkomt is het echter een serieuze praatjes maker. Van het stille heimelijk gevaarlijk type, niet van ik-maak-lekker-veel-kabaal-maar-doe-toch-lekker-niets-type. Dit voorjaar wordt ook hij gecastreerd aangezien ik niemand bij hem in de paddock kan sturen met een gerust geweten.
hengsten tof! kanp! maar praktisch is dikwijls anders.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 17 februari 2010, 22:41:


mh ik gebruik de praam enkel en alleen een zeldzamen keer en vnl. maar om 1 ding te doen omdat ie dan echt voor zin eigen bestwil, zijn eigenaar en ook een beetje voor die van mezelf even geen afweerreacties mag doen. Chemisch sederen om dit ding te doen vind ik persoonlijk niet wenselijk omdat dat camoufleert. Dus ... jaja ook mijn supergevoelig Rockje heeft hem al 4x op gehad, maaaaaar heeft mij dit als eigenaar noch als behandelende arts ooit kwalijk genomen. Hangt allemaal van het dier, de arts, de omstandigheden, ... af. Maar ikzelf geef ze liever een roesje moest het echt nodig zijn, dan een praam erop voor alle andere dingen. Maar met innerlijke rust en geduld krijgt een mens best al heel wat voor elkaar hoor

marianne laenen schreef op donderdag 18 februari 2010, 9:24:


op buitenrit?
Neen, je hebt gelijk hij rijdt inderdaad op een blind paard (in de bak).