Coralie schreef op donderdag 22 oktober 2009, 21:51:


Eigenlijk kijk ik het ondertussen al heel erg lang aan. Dit speelt al sinds juni 2008.
Ze ging inderdaad super toen. Ik kan me nog een les herinneren die ik met haar reed einde mei. En ze liep toen echt fantastisch. Alles wat ze moeilijk vond, ging toen goed, overgangen van en naar galop zonder uit elkaar te vallen, stukjes verruimen in draf (ligt haar niet zo.) zijgangen begon ze ook te snappen. Paard was in superconditie en begon eindelijk krachtiger te worden en als ze dan echt aan't werk ging, het gevoel dat ze dan gaf. Damn, ik krijg heimwee als ik eraan denk. Maar van de ene week op de andere was dat dus over.
Stijf en ik kreeg haar plots erg moeizaam 'warm gereden'. (paard is een dieseltje, maar het dieseltje sprong helemaal niet meer in gang) en protest ook. Ze heeft zelfs een periode gebokt. En das echt niks voor haar.

Ondertussen is ze aardig afgetakeld. Veel te dik door het stil staan en alle spiertjes zijn foetsjie. En na een half uurje stappen op de weg is ze stikkapot.
Alleen aan de longe loopt ze nu en dan nog redelijk. Ik had afgelopen week balkjes gelegd. De ene dag ging ze daar heel netjes over. De dag nadien ging ze bijna tegen de grond omdat ze erover 'struikelde'. Het varieert dus nogal.
En ze lijkt trouwens ook niet ziek ofzo. Ze loopt gewoon op de wei. Ze is van zichzelf al niet de meest speelse of actieve maar ze haalt wel mijn stalgenoot het bloed vanonder haar nagels vandaan en loopt continu de boel te stangen. Paard verveelt zich nogal en omdat ik er zo weinig mee doe wordt ze 'stout'
Bij de stalgenoot dan toch, ni bij mij haha.

Coralie schreef op donderdag 22 oktober 2009, 22:36:


Ik heb een nieuw paard, maar eerlijk gezegd is het mij meer waard om met m'n merrie te kunnen rijden dan met hem. Ik ben best gek op mijn jonge paard, maar wat ik met mijn merrie heb, dat heb ik met geen ander paard.


Alleszins niks waarbij ik op haar rug zit. Ik ga dus wel eens blokje om stappen met haar. Maar eigenlijk doet dat haar meer kwaad dan goed. Ik doe het af en toe omdat ze het leuk vindt om met haar vriendje naar buiten te gaan. Maar tegen dat we terug aan stal zijn is ze moe en kan ze niet meer volgen. En nadien is haar rug altijd nog gevoeliger.
Longeren doe ik wel eens met stukjes Parelli ertussen of balkjes draven. Of dubbele longe (maar dat is echt wel zwaar werk voor haar.) Zulke dingen vindt ze wel ok. Maar ze is absoluut niet speels dus ze is daar gauw op uit gekeken.
Clickeren vindt ze ook niks. Die steekt haar neus nog niet uit voor een wortel. Je moet hem in haar mond steken, anders is het teveel moeite.

van lennep schreef op vrijdag 23 oktober 2009, 9:51:


De laatste weken is ze niet meer kreupel geweest.
Ze heeft wel een hele periode kreupel gelopen maar dat is weer ff over. Het heeft eigenlijk ook heel lang geduurd voordat ze kreupel begon te lopen door het stilstaan.
Veel langer dan ik verwacht had alleszins. Het was pas in april ofzo dat ze af en toe duidelijk kreupel begon te lopen. Daarvoor liep ze ook niet goed, maar echt kreupel zou ik dat weer niet durven noemen. Dat viel nog eerder onder de noemer 'stijf'.
En ik ben haar ook lang blijven rijden. Ik heb haar zelfs nog gereden de ochtend dat ze naar de kliniek moest. (Moet je weten, hoe fanatiek ik daarin was. Ik reed dat paard echt bijna elke dag) Ik durfde haar echt niet zomaar helemaal stil zetten.
Maar dan waren er complicaties van die biopsie waardoor ze een week in de kliniek moest blijven en van de osteo moest ze ook telkens stil staan en heb ik het uiteindelijk toch opgegeven.

Probleem zit overgings momenteel niet zozeer in die scheefheid. Ze laat zich eigenlijk best nog wel een bocht door sturen. Overgangen en dergelijke zijn een veel groter probleem. Ze loopt met de handrem erop en valt compleet uiteen dat ze zelfs struikelt over zandbultjes in de piste. T'is echt die rug die ze niet wil gebruiken.

Els Kleverlaan schreef op vrijdag 23 oktober 2009, 10:24:


Paard is absoluut niet gevoelig voor hoefbevangenheid.
En andere IR kenmerken heeft ze ook niet. Ik heb dat wel eens wat over opgezocht, en leek mij heel ver gezocht.
Gras eet ze eerder beperkt (eet vooral hooi) en haar voer hebben we voor de zekerheid ook maar veranderd.

Monique Meijer schreef op vrijdag 23 oktober 2009, 12:34:


Ja, Pête had Indy wel de hoef kunnen schudden.
Je zou ze er bijna van verdenken dat ze expres dingen verzinnen om je bezig te houden. We hebben er hier nog 3 andere rondlopen maar daar is zelden wat mee. Zelfs mijn kreupele afgedankte melkponietje maakt minder problemen.

Thanx voor't aanbod Monique. Er hebben wel wat mensen gemaild met ideeën dus ik zal eerst eens zien wat we daar mee kunnen. Maar ik houd het in gedachten

vagebond schreef op zondag 25 oktober 2009, 12:11:


Ja hoor,
Mijn paard had dat ook wel eens van voordroog. En als het echt heel rijk was, dan kreeg ze er zelfs vochtbulten van op haar buik.
Als ze jong was stond ze op een pensionstal waar men normaal hooi voerde maar aan het einde van de winter overschakelde op voordroog. (Ivm beperkte overdekte opslagcapaciteit.) Ik kon zo altijd aan paardlief haar benen (en buik) zien wanneer er overgeschakeld werd.

groetjes
Ans

eddy DRUPPEL schreef op zondag 25 oktober 2009, 14:29:


Heb jij dan een selectief geheugen?
Ik heb namelijk wel degelijk weet van mensen die niet zo blij waren met jouw diensten. En langer dan 8 jaar is dat niet geleden.

En op zich zou ik dat niet eens zo verrassend vinden als je inderdaad met zoveel mensen in contact komt als jij beweert, dat er eens iemand wat minder tevreden is.
Maar dit maakt bovenstaande bewering van jouw, wel een regelrechte leugen.

eddy DRUPPEL schreef op zondag 25 oktober 2009, 14:54:


Zucht, weer draai je erom heen.
Ik kan me niet voor stellen dat dit achter je rug om is gegaan. Het gaat om 'klanten' geen mensen die eens een demo kwamen kijken.
Waarom doe je ook zulke arrogante beweringen, als vele mensen weten dat niet correct is? Zwijg er dan gewoon over ipv jezelf zo voor paal te zetten. Lachwekkend vind ik het. Of is het gewoon naïviteit? Geloof jij zo erg in je eigen kunnen dat de mogelijkheid dat een klant van jou niet tevreden is/was niet eens in je hoofd opkomt?
Je beschuldigt ons ervan dat we het in hebben voor jou of alleen negatief kunnen/willen reageren. Maar je zoekt het gewoon zelf???

eddy DRUPPEL schreef op zondag 25 oktober 2009, 15:12:


Verklaart weeral veel

Herman schreef op zondag 25 oktober 2009, 15:35:


Dan ben jij al net zo naïef.
Al wat je niet aanstaat, bestaat niet?
De reacties op jullie PT-gedoe waren niet unaniem positief. En het waren wel degelijk mensen die daar lijfelijk aanwezig waren, die negatief reageerden. (Overgings niet alleen ik)
Er staan wel degelijk leugens in de meest recente berichten. Ik snap eerlijk gezegd niet hoe jullie in eer en geweten dat kunnen ontkennen? Maar soit, als je ervoor kiest het niet te erkennen dan bestaat het niet, toch?

En geen bravoure, laat me niet lachen...

Ik haat jullie overgings niet. Waarom zou ik? Jullie hebben mij of mijn naasten persoonlijk niet tekort gedaan en ik zal er wel voor waken erg ver uit jullie buurt te blijven zodat dat ook nooit gebeurt. Ik wens jullie ook erg veel plezier met jullie website.
Als jullie er zelf maar in geloven toch??

Maar als jullie er dan voor kiezen de boel hier op PN te spammen onder op z'n minst nogal hoogdravende titeltjes, gun mij dan ook m'n pleziertje.
Want ik lig hier al zowat de hele week strijk van het lachen.
Hoezo frustratie, dit is regelrechte lach-therapie
Het is maar internet toch?

Maria Delavega schreef op zondag 25 oktober 2009, 21:50:


Hoe heet ze, die merrie?
Ik heb een enkele maanden geleden nog een zwarte Lusitanomerrie gereden die te koop stond. (Niet als koper hoor, ze werd me uitgeleend.)
Ze kijkt op die foto net de andere kant op dus kan haar gezicht niet zien. Maar nu vraag ik me af dat deze merrie misschien is.

groetjes
Ans

Maria Delavega schreef op maandag 26 oktober 2009, 7:33:


Nee ze is het inderdaad niet.
De Lusitano merrie die ik reed was een jaar of 5, fokmerrie en net zadelmak. Dus ze was minder gespierd dan jouw merrie en inderdaad minder zwaar van hals enzo. (maar op een half jaar tijd kan een paard natuurlijk erg veranderen hé, dus op die eerste foto kon ik niet af gaan. )
En ja, ik vond haar best leuk om mee te rijden. De eigenaar vertelde dat ze amper een keer of 10 gereden was. En ik kende haar niet.
Maar ik heb haar mee naar buiten genomen, ben met haar hopeloos verdwaald terwijl het stormde. Het was ergens in de buurt van Maastricht en we waaiden bijna van de heuvels af en hebben daar echt overal gezeten. Maar ze gaf geen krimp. Nochtans zat er behoorlijk wat temperament in. En dat kwam ook af en toe opborrelen, soms zelfs een beetje een dramaqueen. Maar ze bleef de hele tijd bij mij.
Ik ben echt verliefd geworden op het ras. (We verwachten hier dan ook volgend jaar een Portugees cruzado veulen. En op iets langere termijn gaat er waarschijnlijk wel een volbloed merrie uit Portugal komen. Maar tot het zover is, zullen we eerst nog maar eens richting Maastricht gaan om van ze te genieten. )

Danielle Zontrop schreef op woensdag 28 oktober 2009, 6:08:


En hier een New Forest merrie die het doet wanneer ze ongeduldig of nerveus is.
Als je komt aanlopen met een baal hooi, doet ze het ook. Net alsof ze wil zeggen "Opschieten met die baal, ik heb honger!"

Piet schreef op woensdag 28 oktober 2009, 18:54:


Ging hij echt bewust liggen dan? En stond hij uit zichzelf weer recht?

Pête deed dat ook vroeger. Ben je gewoon lekker met een lange teugel aan het instappen en plots Boem, paard op haar buik. Maar die trok er dan zo'n vertwijfeld hoofd bij van: 'Wat doe ik nou in godsnaam op de grond??'
En ze deed het ook vaak als ze eventjes schrok ofzo en dat konden hele domme kleine schrikreacties zijn, geen grote paniek. Soms bleef ze dan 1 à 2 minuten liggen, maar ze stond altijd uit zichzelf weer op en ging verder alsof er niets aan de hand was. Ik heb nooit geweten hoe dit kwam. Ik weet alleen dat ik het haar niet meer zien doen heb sinds ik haar enkele jaren geleden intensiever aan het werk had gezet.

Spirithorses schreef op donderdag 29 oktober 2009, 9:19:


Ik vind het eigenlijk wel gevaarlijk.
Het doet geen deugd hoor om 500 kilo paard op je onderbeen te krijgen.
Ik ben al 10-tallen keren van paarden gevallen omwille van allerlei redenen; In sprongen getuimeld omdat paard weigerde, eraf gebokt, omgeslagen met een steigerend paard etc...
Maar ik heb me daar nooit echt mee bezeeerd.
De enige keer dat ik richting ziekenhuis kon, was toen paardlief op mijn been was gaan liggen. 3 weken met krukken rondhuppelen en enkelbanden die jaren later nog af en toe pijn doen.
Misschien toeval...