Okke schreef op donderdag 29 juni 2006, 17:49:
> Ben ik weer. Blij dat het 'probleem' nu op zijn merites wordt
> beoordeeld. Overigens, het heeft deels wél al geholpen, die
> kluisters. Sinds maandag heeft ze ze niet meer om, maar is wél

> adres- lukt niet; creche moeder- lukt niet; weggeven- doen we
> niet meer; gedragsverandering door kluisters- doe maar niet,
> krijg je iedereen over je heen; apart zetten in een klein
> weitje- zielig, doen we niet; stal- heb ik niet, vind ik ook zielig; wie het weet mag het zeggen... Natuurlijk denk ik dan: laten dekken, zie ik tenminste nog iets terug van mijn geld, niet zo heel veel, maar toch iets. Daarbij zie ik natuurlijk wel ook de bui reeds hangen, want ook haar veulen wordt dan beinvloed door het wantrouwen van moeders. Trouwens, ik heb er zelf één keer op gereden en heb daarbij genoten. Je moet wel steeds allert blijven, maar dat behoort feitelijk iedere goede ruiter steeds te zijn. Maar eigenlijk ben ik te groot en te zwaar voor haar, daarom was ze ook heel goed geschikt voor mijn assistentes als leiderspaard. Een paar keer zijn haar rij mogelijkheden aangetipt, waarbij de gangbare mening was dat ze ongeschikt zou zijn. Nou, daar wil ik nog best een discussie over voeren, was ze 6 cm groter geweest dan hadden jullie er nooit op mogen zitten, had ik haar lekker geheel voor me zelf gehouden! Maar ja, ik kan ook wel een beetje rijden hoor... Affijn, ik ben er nog niet uit, in ieder geval hebben de kluisters deels wel al iets opgeleverd -naast een fikse discussie dus...
En tsja zou het een slachtpaard zijn? Ook wij hebben dus een slachtpaard

De definitie van slachtpaard zou best eens verrassend kunnen zijn. Ik geloof trouwens niet dat de gangbare mening is dat ze ongeschikt is om op te rijden, of ik heb ergens iets gemist. Volgens mij is er bedoeld dat ze niet zo geschikt is voor de kinderen op de ponnieclub die lessen. Lesponnie dus. Wat ik belangrijk vind in deze discussie is eigenlijk helemaal niet die kluisters, wat het meest belangrijke voor mij is, hoe bestaat het toch, dat deze ponnies in de handel komen zonder het eerlijke verhaal erbij. Dat is iets wat ik erg vind, en daat vraagt om misverstanden en puzzelen en machteloosheid. Ik denk Okke dat dat de reden is dat ze niet makkelijk is te verkopen. Wij hebben die van ons ook te koop gehad, we wisten het echt niet meer, ook schappelijke prijs, verhaal er eerlijk bij, en dan houdt het dus op. Die uitdaging is te groot. Dat is eigenlijk iets waar ik me zo over verbaas. Wat trouwens bij Björk vreselijk goed werkt, en misschien geldt dat ook voor Pura, is haar af en toe als het haar te veel wordt wegzetten. Na een paar weken weer oppakken, dan heeft ze het in haar koppie wat meer op een rijtje. Inmiddels is onze Björk haast een echte gewone ponnie. Maar ja wel een enorm verschil, Björk was een half jaar toen ze geimporteerd werd. Afgespeend met 3 maanden trouwens, de moeder is eerder geimporteerd. Zij kwam bij ons toen ze 2 jaar was, eigenlijk dus een peuter. Wat ze deed in vreemde groepen waar ze onzeker werd, dat is vechten. Het was beslist geen rangorde, een tweejarige vecht normaal niet met Alpha's. Ze heeft hier ook een veulen "stukgemaakt", ook dat is geen normaal gedrag. Goddank is dat goed afgelopen met een hoop hechtingen, en ze zijn nu dikke vriendinnen.
Met haar ergens anders heen gaan blijft moeilijk, vreemde groep vreemde omgeving dan gaat haar koppie op slot, dan komt het vluchtgedrag weer terug. Ik moet zeggen we vermijden het nu.
Esther