hallo Suzanne,

ik vind het geweldig dat jij je shetter meeneemt als handpaard(je)
Ik zou willen dat ik dat ook kon, heb me alvast voorgenomen om dit voorjaar te gaan oefenen in stap en veilig op de weide. (al heb ik mijn bedenkingen bij trainen in het malse gras... dat voor de kleine shet wel heel erg dichtbij zijn neus is)
Hoe begin ik hieraan? zou je dat willen/kunnen toelichten? of heb je tips?

Onze Tony pepperoni is bijna 3, tot hiertoe wandel ik zoveel mogelijk met hem langs rustige en drukke wegen. Vorige zomer zijn we begonnen met draven naast de fiets, gaat aardig zolang we niet voorbij andere paarden of teveel jonge kalveren passeren.
Tony is een hengstje, hij is erg braaf, maar zijn hormonen spelen soms wel op (niet naar ons, maar naar andere paarden).

Ik zou hem heel graag willen meenemen als we gaan buitenrijden, dan moet hij niet altijd alleen in zijn weitje achterblijven. Maar eer we daar aan toe zijn, is er nog een lange weg te gaan.
Helaas hebben wij geen (veilige) ruiterpaden in onze omgeving, er moet dus vaak over de baan gewandeld worden, soms ook een drukke verkeersweg oversteken....

Ik heb al alle mogelijke rampscenario's voor ogen, hoe stop jij Lucifer? en begint hij nooit eens van joligheid te bokken in galop? hindert je dat niet (of je paard)?

Ik hoop dat je zin hebt om hierop in te gaan, bedankt alvast !
Heb je trouwens geen foto's voor ons?

Suzanne Graauw schreef op dinsdag 2 maart 2010, 14:34:


Ik heb serieus in je bericht geknipt, maar vond alles erg leuk om te lezen, ik hoop dat je snel de tijd vindt voor wat annekdotes met ons te delen...; en ja die foto's ik wacht in spanning !

Ok, dit is mijn ambitie... en als ik lees dat jullie dit al 13 jaar zo doen, wauw !!
Jij moet ook vaak nogal bekijks gehad hebben, haha.
Ik heb dus nog véééééél tijd om te oefenen.
wandelen doe ik zo vaak mogelijk met onze Tony. Ik ga voortaan proberen om Io ook mee te nemen (paard van mijn vriend, ruin en goede maatjes met Tony). blokje om (ben ik makkelijk een half uur zoet mee) om te beginnen.
we zullen wel zien waar het eindigt, hopelijk niet in de prikkeldraad bij de koeien in de buurt...

groetjes, katrien
(die nu snel naar de paardjes is, en gaat genieten van het zonnetje buiten ! )

sibyl de jager schreef op woensdag 3 maart 2010, 9:38:


Sibyl, een vraagje, het zadel van Io, is dat een WOW zadel? Ik heb vorig jaar niet zo goed opgelet vrees ik
Ik vind het een heel goed zadel, jammer genoeg is de zitmaat te klein voor Rudi, hij is op zoek naar een westernzadel voor Io (vanuit zijn eigen voorkeur, ik hoop dat hij iets vindt dat goed is voor paard en ruiter), maar ik denk dat we zijn huidige zadel best bijhouden.
Als het dan zo verstelbaar is (en ik meen een heel erg goede verdeler te kennen ) dan kan het nog dienen voor een ander paardje later.

groetjes, Katrien

Suzanne Graauw schreef op woensdag 3 maart 2010, 18:17:


ik heb de foto's net bekeken (en in het album een reactie geplaatst), echt leuk. Bedankt hoor, ook aan de fotograaf van dienst.
mooi ook om te zien dat je honden er ook zo'n lol in hebben. Bij ons is het oppassen geblazen met de combinaties paard/hond. Mijn oudste hond hoort niet meer zo goed en kan vaak op de domste plaatsen eerst staan, of zitten, bijvoorbeeld pal achter een paard ofzo . ik heb al vaak de schrik van mijn leven gehad, probeer ook altijd van haar goed in het oog te houden opdat ze niet in haar ongeluk loopt, maar als ik met mijn aandacht bij de paarden ben is het soms lastig. Als ik bewust iets ga ondernemen met de paarden, dan moet ik mijn honden thuislaten.

groetjes, Katrien

Nils Vellinga schreef op maandag 29 maart 2010, 21:33:

Onze ervaring... wij hadden (hebben) betonijzers, die mazen zijn veel te groot om de paarden 'trager' te laten eten, eigenlijk verhinderen ze enkel onnodig smossen met het hooi.
we hebben afgelopen winter een rooster laten maken (zie de foto's van Britt, ergens in het album). oerdegelijk, zwaar, kleine mazen (5x5), erg duur, maar de investering waard. Britt had het uitgetest en was er super blij mee.

Bij ons....
eerste poging op een middag dat ik veel werk had op de weide, dus de paarden in het oog kon houden. ze staan met 4 of5 wat te rommelen, eten nu een dan een sprietje... geven het ten laatste gewoon op en worden super chagrijnig.
Ik dan hier en daar wat plukjes door de mazen getrokken, om hen op weg te zetten, dat ging goed, daarna weer staking.

Omdat ik ervan uitging dat onze paarden misschien te verwend zijn en gewoon geen moeite doen... heb ik de dag erna het rooster s'avonds in de hooibak gedaan.
de dag erna rond 11u was er bijna niets gegeten, het hooi word platgedrukt door de zwaarte van het rooster en mij lijkt het onmogelijk voor hen, om daarvan te kunnen eten. (Hoewel de paardjes van Britt dit probleemloos doen) zijn mijn paarden dom? onhandig? lui?

ze gedroegen zich uitgehongerd en omdat er een jaarling bijstaat, wou ik geen risico nemen (de koudbloeden hadden anders nog wel een dagje mogen blijven proberen) en heb het rooster er maar terug uitgehaald.
sindsdien staat het aan de kant, heel erg jammer want voor dat geld

Ik wil het nog niet opgeven, 2 hooibakken, 1 met nieuwe rooster, 1 met gewoon betonijzer. maar dan vrees ik dat ze gewoon eerst de ene (makkelijke) bak leegeten en dan de andere laten voor wat hij is....
tips?

Katrien

Britt Claeys schreef op zaterdag 3 april 2010, 2:06:


haha, is goed Britt, ik hou het in mijn achterhoofd, want inderdaad, om maar wat aan de kant te staan stoffig worden was het een veel te dure grap.
ander hooi ook al geprobeerd.
maar ik denk inderdaad dat ik gewoon niet lang genoeg probeer en onze verwende beesten gewoon doorhebben dat ik het rooster vroeg of laat vervang...
Ik zal nog eens een poging doen.

groetjes, Katrien

heel veel sterkte gewenst met dit pijnlijke afscheid !
wat verschrikkelijk seg.

Katrien

onze jaarling (bijna 2 eigenlijk) had aarsmaden een tweetal maanden geleden, ik had het daarvoor nog nooit gezien.... ben op internet gaan surfen.
mijn veearts zei eerst dat het uitgesloten was, te vroeg int seizoen en nog vanalles wat ik vergeten ben... maar helaas heeft hij moeten constateren dat ik gelijk had.
wat het eerst opviel is een gelige (licht oranje) pus die op en rond de anus zit. (blijkt uitscheiding van de volwassen worm te zijn, waarin eitjes zitten) dit kleeft erg. je zou het zeker opmerken.
toen we ons hierop begonnen focussen, zagen we zelfs af en toe een worm komen piepen, die pus uitscheiden en weer in de aars kruipen (vies, bah) arm paardje.
zij heeft, hoe gek ook, nooit geschuurd.
Veearts heeft ontworming ingespoten, omdat bloedonderzoek aantoonde dat ze ook andere wormbesmetting had (helaas, ondanks zo goed mogelijk beleid en meststalen en weide proper houden dagelijks...) hierna kwamen de aarsmaden met massa's te voorschijn in haar mest.

probleem is voorbij nu.

Als je die gelige pus niet ziet, is het bij jou vast en zeker een ander probleem. Onze merrie had ook geen 'bultjes' waar jij van spreekt.
Hoop dat je snel de oorzaak vind en het kan oplossen, want jeuk is verschrikkelijk !
groetjes, Katrien

Gelukkige verjaardag Piet !!!

laat je eens goed verwennen vandaag he !

Katrien

ik vind het een onding.... helaas. 1 keer geprobeerd te gebruiken, maar het ligt sindsdien ergens onderaan in de gereedschapsbak. ik had het gekocht voor de kleine hoefjes van onze Tony minipony, maar uiteindelijk zijn de mesjes en de rasp vééééél handiger.
ik vraag me af of er hier mensen zijn die het wèl een goede aanwinst vinden?

katrien

ja, haha, toen ie anderhalf was, vond ik dit erg leuk en wou ik het gaan liggen erg graag op cue zetten. (en stijgeren en nog vanalles)
Blijkt nu hij 3 jaar is, niet altijd zo handig voor ons en voor Koen (die onze paardjes hun voetjes onderhoud), neem je zijn linkervoorvoet op, gaat hij stijgeren. niet zo handig en 'mijn schuld'. ik negeer het, want ik heb hem geen commando gegeven, dus krijgt hij ook geen beloning. ik hoop dat het op deze manier 'uitdooft' en hij snapt dat hij alleen beloond word als ik hem eerst iets vraag.
gaan liggen heeft hij geloof ik 1 keer gedaan bij Koen tijdens het bekappen.... maar dat bleek toch niet zo heel handig te zijn, we hebben hem dan maar terug recht 'gekrikt'.


Katrien

ik heb altijd moeite met verstaan hoeveel hooi jullie geven.... die 'plakjes'... is dat van een kleine handbaal (gewicht tussen 12 en 20 kg?) of van een grote baal ? want da's een heel verschil.

als 1 paard 24u toekomt met 1 plakje (kleine baal?) hooi en 1 plakje stro ... dan voer ik rigoreus veel te veel aan onze paardenkinders....

die staan gemiddeld zo'n 7u/dag op de graasweide (geen vette weide) de rest vd tijd in de paddock met hooi. (de shet en 1 Fjord met risico op overgewicht, staan apart en grazen een dik uurtje per dag mee) en ik geef (ook gemiddeld) 2 keer per dag anderhalve plak per paard. das dus 3 keer zo veel. (echt kort door de bocht, want ik meet dat zo niet af, ik neem gewoon 1 baal en verdeel die want ze staan in 2 versch paddocks)
ik veronderstel dat ik (zomer) anderhalve kleine baal (redelijk zwaar geperst) per 24u verdeel over 6 paarden (5 en een half, met Tony-pony, om juist te zijn). In de winter worden dat zo'n 3 balen per dag. En heel soms al eens 4, als het erg koud is.

als ik minder geef staan ze erg lang zonder eten en daar ben ik wat bang van. ze staan allemaal te scharrelen en ik vrees dat ze veel zand binnenkrijgen, met die paar mini sprietjes die ze hier en daar in hun paddock vinden....

Katrien

dankje voor het antwoord
misschien moet ik maar eens gaan proberen te minderen...

nog een excuus (voor mezelf om ze toch maar genoeg te geven) wij zitten met een gemengde kudde da's lastig. 4 koudbloeden, een draver en een arab. allemaal andere behoeften.

en we voeren maar 2 keer per dag... tussendoor werk ik (of lees ik op het forum)

we hebben nog geen véél te dikke paardjes, of misschien zie ik dat zo niet, omdat ik ze tevaak zie? maar toch, ik ga beetje minder geven.

Marlies Sanders schreef op vrijdag 9 juli 2010, 9:56:


nee dat doe ik niet, maar ik was al wel van plan van ernaar op zoek te gaan.

Heb van stro weinig of geen verstand. Behalve dat het in de meeste stallen als vloerbedekking ligt,

Katrien

wij enten (tot nu toe, maar ik zoek ook nog steeds wat wijsheid is) tegen tetanus.
akkoord over dat serum (we hebben het al nodig gehad, daarna het besluit genomen toch maar alle paarden hiertegen te laten enten), maar dat hele kleine wondje dat is misschien weer dicht voor jij het opmerkt. of je merkt er helemaal niets van....
dat was voor mij de doorslag, ik zei daarvoor ook, 'ja maar, als ze een wonde hebben kunnen ze alsnog serum krijgen, dat gebeurt bij mensen toch ook als ze ernstig gewond op spoed belanden met bijv een hondenbeet : hop, serum erin ! of je nu geent bent of niet'

En klem schijnt verschrikkelijk te zijn....

Katrien