Christel Provaas schreef op maandag 14 juli 2008, 9:52:
> Cindy Helms schreef op maandag 14 juli 2008, 8:50:
>
>> marianne laenen schreef op maandag 14 juli 2008, 8:08:

>> paardenstaart

>
> Vermom je als vrouw en geen paard zal meer van je weglopen. Tis
> zo simpel!
Ik heb sinds 29 februari een paard, daarvoor geen enkele ervaring, niet als paardenhouder (hmmm) en ook niet als ruiter. Tot 1 juli heeft mijn Jeen in een zogenaamde gedomesticeerde stal gestaan. Ik herken de manier van omgaan uit het verhaal; uurtje weide, uurtje rijles, ff longeren, poetsen (véél poetsen, vooral als je geen ervaren ruiter bent, alles is dan nieuw en best wel eng). Geen buitenstal, bijna 60 paarden in een stal die gek worden van het passerende verkeer en je proberen te bijten of naar je paard happen. Wachten voor de poetsplaats, paddock is bezet, longeercirkel is bezet. Buiten geven ze les, binnen val je vanwege de temperatuur van je graad en zo kan ik nog wel ff doorgaan. Voerbeleid was ronduit k.. twee maal per dag 1,5 kg brok en een plakje kuil en voor de rest noppes. Mijn gevoel zei mij de eerste weken al dat dit voor zo'n dier geen leven was. Jeen is een Fries en nog maar 5 jaartjes oud. Friezen, zo heb ik mij laten vertellen, zijn wat later volwassen. Dier kwam regelrecht uit een handelsstal, dus als handelswaar behandeld. Prachtig gitzwart en solo getraind!!!!
Ik heb sinds gisteren het boek Paard Natuurlijk in huis en, jongens en meisjes, wat een openbaring.
Wij hebben circa 2 hectare eigen grond, verdeeld over 2 weiden. Ben er een derde winterwei aan het bijmaken. We gaan het landschap weer terug brengen zoals het vroeger was; dus bomen in het weiland voor natuurlijke beschutting. We hebben een New Forrest pony voor Jeen gekocht. Een merrie, ze waren binnen 1 minuut straal verliefd en lopen als Jip en Janneke door het weiland te stappen. Ik moest de zweep gebruiken tijdens mijn rijlessen omdat ik mijn beenhulpen nog niet kon gebruiken.
Nu verrek ik het; ik doe het met stem en probeer zo goed en kwaad als het kan stukje bij beetje mijn benen onder controle te krijgen. Het is toch van de zotte dat als ik iets niet kan ik dat dier moet slaan of niet soms?
De paarden staan 's nachts nog wel op stal, maar gaan om 9 uur na buiten en komen om een uur of 10 weer naar binnen. Ik voer dus gras en hooi. Brokken worden afgebouwd, van 3 kilo brok is nu nog maar een kleine kilo over. 's Avonds krijgen ze een halve kilo kruiden musli. Ik doe niets meer in voerbakken. Ze krijgen eerst hooi en daarna gooi ik de brok of musli lekker op het hooi, hebben ze wat uit te vlooien en eten ze in een voor hun natuurlijke houding.
Ben gestopt met wassen, deed ik al niet zo vaak vanwege mokgevoeligheid.
Jeen had al een lief en aanhankelijk karakter, maar is zo mogelijk nog liever en aanhankelijker geworden. O ja, ik heb geroken aan grondwerk via 't Balingehof (John Erb),
wijken voor druk, en wil hier absoluut mee verder.
Kortom, ik ben op dit forum waarschijnlijk de minst ervaren paardenhouder, maar een paard moet vooral paard kunnen zijn en dat gaat hem niet lukken in een stal van een paar meter bij een paar meter. Ik snap niet dat er mensen zijn die god mag weten hoe lang al paarden houden en geen moeite hebben met de manier waarop de meeste paarden gehouden worden. Ik vind het egoïstisch en ik vind het zeker niet getuigen van de liefde voor een paard of de ruitersport. Zo, dat was mijn bescheiden mening. Op de brandstapel met dit soort vrienden!