eddy DRUPPEL schreef op zondag 6 april 2008, 16:38:
> eddy DRUPPEL schreef op zondag 6 april 2008, 16:29:
>
>> Nathalie Lagasse schreef op zondag 6 april 2008, 14:13:

> met haar Anda ruin doorgemaakt en weet als de beste wat voor
> consequenties (paard had geen goede hoeven en heeft verschillen
> blaines gehad nadat ijzers eraf gingen ) dit heeft ! Zij
> bekapt ondertussn ook zelf en met zeer goed resultaat !
Ik heb nog niet de tijd gevonden om de 121 berichten over dit item te lezen, misschien deze nacht, wie weet? Maar inderdaad toen ik mijn Ruin van de ijzers liet afhalen, wist ik dat normaal gezien zijn hoeven sterk genoeg zouden moeten zijn geweest (Anda) om de ijzers achterwege te kunnen laten. Nu moet ik zeggen 6 weken heeft hij stokkreupel gelopen. Zijn zolen waren te zwak en kwamen plat op de grond terecht. Omdat ik het niet meer kon aanzien heb ik hem toen wel pijnstilling gegeven. 6 weken niet meer gereden, voeten in zeer acute fase beschermd met zelfgemaakt hoefverband. Wel elke dag over de steenweg naar de weide en terug. Ik heb toen ook gedacht: nog 1 keer en ik smijt die ijzers er terug onder! Daarna heb ik onmiddelijk de stalmatten uit de stal gesmeten, zodat hij telkens dat hij moest eten op de beton moest steunen met de voorbenen (achteraan heeft hij nooit ijzers opgehad met zijn hanentred, want dan had hij helemaal clownsschoenen aan

. Stelselmatig opbouwen: km's beton, mulle zand, modder, bosgrond met stronken en dennenappels, grind, zware steenslag, ... Max. 2x per jaar komt de smid eens omdat ik bv te weinig tijd heb gehad om zelf de jonge paarden te doen en dan wordt het wat teveel werk. Als hij Amaroc dan meedoet weet hij ondertussen dat hij hem niet plat op zijn zolen mag zetten van me. Voor de rest doe ik ze allemaal zelf (1x per maand vijlen, rondzetten). En nu exact 1 jaar later kan ik pas zonder afstappen op steenslag rijden. En uiteindelijk ben ik zeer tevreden dat ik toen volgehouden heb, ookal vond ik het soms wel op het randje van sadisme af (zeker in de acute fase). Wat ik wel even wil vermelden is dat mensen vooraleer ze nog maar denken om een vijl vast te nemen, moeten bijgeschoold zijn over de anatomie van de ondervoet/standen en duidelijk moeten weten waarmee ze allemaal rekening moeten houden en waarom. Nog te vaak zie ik paardenvoeten met duidelijke standafwijkingen ten gevolge van onkunde. Als ik hen dan tracht duidelijk te maken wat er mis is en hoe ze dat moeten oplossen dan zie ik gewoon dat het hen allemaal zwart voor de ogen wordt. En ze doen gewoon voort.