Ik ga jouw echt niet vertellen dat je het verkeerd doet.
Je bent zelf ook aan het uitvogelen, mooi toch!

Sneller maken, ik weet hoe moeilijk dat is, heb ooit ook zo'n paard gereden, het ligt mij niet zo moet ik zeggen, ben zelf n.l. best flijtig.
Maar die kan je door veel overgangen, en snel achter elkaar, iets flijtiger maken, niet de kans geven om in slaap te vallen, haha!

Ik heb een paard gereden die ook achter de teugel liep.
Ik dacht lekker voorwaart neerwaart en ik krijg het er wel uit, voor mijn gevoel liep hij heel mooi, totdat ik hem wilde verzamelen, gelijk erachter!
Ik heb dat voorwaarts neerwaarts gelaten voor wat het was, en gelijk het achterbeen eronder gereden, dus rustig vertrekken, en bij je houden, vandaaruit, als hij op de achterhand liep ben ik aan het halsstrekken gaan denken, op deze manier kon ik Luitenant op het achterbeen houden.
Dat kon ik steeds een beetje verder uitbouwen.
Er leiden meer wegen naar Rome, maar zo kwam ik daar!
Het is een verschrikkelijk moeilijke situatie, als ze achter de teugel kruipen.
Ingrid van wie het paard was, gaf toe dat ze vroeger niet wist dat ze met haar benen moest rijden, dus was veel te veel met de voorhand bezig, Luitenant liep n.l. altijd met zijn hoofd in de lucht.
Hij is als het waren naar benenden getrokken, en dat had niks met de achterhand te maken, en daar maak je ze niet beter van.

Nu ik Zalitha rij ben ik daar ook heel voorzichtig in, Voor er "niet aankomen", Bij Luitenant kreeg ik het probleem er niet helemaal uit, hij kwam in voor hem moeilijke situaties iedere keer weer naar boven, zonde!

Dit zijn mijn ervaringen, succes ermee,
Anita

Krult ze zich niet op met een bitloos hoofdstel?
Is ze dan gelijk ontspannen, want anders moet je daar aan gaan werken.

Ik weet niet of je verder wilt met bit, maar ik zou het allerzachtste bit erin doen, als je die nog niet erin hebt!
Misschien eerst ernaast wat rek en strek oefeningen,en als dat wat beter gaat, er pas op.
Maar blijf van de mond af heel licht contact zou mooi zijn, ze moet vertrouwen krijgen in jouw hand, en vergeet je benen niet te gebruiken, ik weet niet hoe ze daar op reageert, je moet zelf aanvoelen hoeveel je kan doen.
Zodra ze de aanleuning neemt, uitbundig belonen!
Op zich een uitdaging om er mee aan de gang te gaan.
Maar alle spanning moet er toch uit, en neemt ze de aanleuning, vergeet dan niet met je benen naar voren te rijden, zodat je haar echt lang in de hals kan maken, als het ware de hals uitschuiven.
Maar met de actie die van achter komt.

Misschien rij jij wel op een hele andere manier, maar zo rij ik met zulke problemen. n.l. naar de hand toe, van achter uit!

Kaptoom zou ik inderdaad

Ik heb een kaptoom voor 25.00 eurie!
Dat is wel te doen dacht ik, er zit heel veel prijsverschil in.
Is uiteraard niet van leer, maar zit prima.
Nylon met Nikel ringen.
http://www.ruitersport.com/kaptoom-lo120-p-216.html

tinkerleon schreef op dinsdag 23 oktober 2007, 22:04:


Ik ben ook met een 3.5 jarige bezig, en heb eerst grondwerk gedaan.
Zodat je ernaast de volledige controle over je paard hebt.
Toen dat allemaal goed ging, ben ik dat gaan uitbreiden naar "buiten".
Steeds een stukje verder, maar er naast.
Gekkedingen opzoeken.
Zalitha is zo mooi afgestemt, (Dank je Conrad v. Pruijssen)
Dat ik gewoon met een halster en longeerlijn ga wandelen.

Ik zou graag met haar b.v. naar de binnenmanege willen, heb die route meerdere keren ernaast gelopen, ze zijn immers nog zo groen als gras, en wil ook geen ongelukken, en het bouwt je relatie op.

Als ik jouw was, zou ik ook zo starten!
Zodat ze eerst al vertrouwen in jouw hebt, en dan de enge dingen opzoeken.
Het gaat allemaal makkelijker ernaast, dan ben jij hun steun en toeverlaat.
Zalitha liep eerst iets achter mij, en heb dat uit kunnen bouwen naar mooi naast mij, ik zag haar op een gegeven moment echt zo lopen, van hier ben ik.
Dat vond ik een mooie overstap naar erop!

Ik ben zelf geen liefhebber van als ze iets eng vinden om eraf te stappen.
Soms kan het niet anders, maar ik ga me voorlopig wat beter indekken, dat ik iemand meeneem en die dan even het paard kan begeleiden als ik erop zit.
Mijn volledige streven is dat ze me ook vertrouwd als ik erop zit.