Bart en Blue schreef op donderdag 18 oktober 2007, 12:14:
> Je begrijpt best wel wat ik bedoel!! Je hiel of je benen zijn
> ook sporen maar dan zonder ijzeren pin!
Ja, inderdaad. En met je voet kan je ook heel erg hard schopppen. Met je hand heel erg hard slaan en ga zo maar door. Het hulpstuk is niet het probleem, het is de mentaliteit die de trainer heeft. En het griezeltje van het YouTube filmpje heeft een mentaliteit die zeker niet de mijne is, ik werd erg treurig van die arme merrie die wanhopig probeert aan de marteling te ontkomen. Het commentaar van de man is dat ze zo wel afleert om zich te misdragen, ze is stout. Hij rijdt paarden die gaan liggen om maar niet te hoeven doen wat hij eist, en hij is genoeg atleet om altijd maar bovenop te blijven. Dat hij ook lief tegen zijn paarden kan zijn, blijkt uit het andere filmpje waar ik gisteren de link van plaatste. Maar hij vindt het stoer en macho en het werkt sneller om te domineren.
Dat is 1 kant van de medaille.
Maar mensen met de mentaliteit die op dit forum overheerst, is een heel andere. Samenwerken met je paard, en ga zo maar door. Sommigen gebruiken hulpstukkken, and so what! Je hele lijf is een hulpstuk, probeer dat nou in te zien. Je praat met je lijf tegen je paard.
Sommige paarden, die een slecht verleden hebben, zijn bot gemaakt voor de lichaamstaal van de mens. In de overgangsperiode kan het zijn dat je je lichaamstaal moet versterken met een hulpstuk dat deel uitmaakt van de taal die het paard eerder in zijn leven heeft geleerd.
Sommige mensen hebben een minder sterke uitstraling dan anderen. Die zullen misschien ook in eerste instantie een artificieel hulpstuk moeten gebruiken, om duidelijker te zijn in hun lichaamstaal. En dan hebben we het niet over slaan met een zweep, of een bit door de mond trekken.
Isabel
Warboel
