Dream schreef op dinsdag 16 oktober 2007, 11:52:


Echte tips niet: maar ik herken dit perfect. Hoe dat bij mij was:

Eerst volg je lessen in een manège. Je bent hypernerveus vanaf de 2de keer. Na 5 minuten rijden was de stress wel weg.
Na enkele maanden zakte de stress als ik wist op welk paard ik moest, maar gedaan was het niet. Na nog eens enkele maanden was het zo goed als over.

Dan koop je een paard (ex manegepaard). Dan moet je voor de eerste keer alleen in de binnenbak. Vreselijke stress. Na enkele maanden betert dit. Het verslechterde weer van de ene dag op de andere toen hij mij eraf bokte (schrik van een zonnestraal die ik niet opmerkte). Dat duurt dan weer een tijd.

Dan maak je je eerste buitenrit. Vreselijke stress. Na een uur was't over voor mij, maar onze Nexor had blijkbaar nog nooit een bos aan de binnenkant gezien (zo zeiden achteraf mijn begeleiders), dus die was nog een uur nerveus. Geen goede combinatie hoor.

Dan komt er een 2de paard. Terug van voor af aan beginnen, maar reeds na enkele weken was het vertrouwen er.
Dan de eerste buitenrit alleen samen met mijn echtgenoot (we zijn allebei even goed/slecht).Weer stress.
Na enkele weken vertrouwen.

Vorig jaar in december val ik ernstig: voor het paard neergekomen en is over me heen gelopen, raakt mijn hoofd -van mijn tok schoot niets over- en mijn dij (mooie hoefafdruk. (hersenschudding en kneuzingen, voor de rest gelukkig niets en eind januari was ik terug de oude)
Vertrouwen kompleet weg. Terug enkel in de binnenbak.
In maart ging het weer beter.
Nu nog steeds.
Maar als ik een tijd niet op wandel ben geweest ben terug licht nerveus.

Wat bij mij helpt:
- ne goeie kriek drinken
-zingen en babbelen totdat ik erop zit.

Het werkt en kost niet veel dus...

Nils Vellinga schreef op donderdag 18 oktober 2007, 21:43:
knip

Ik zou niet spreken van een goed onderhouden vacht (als je reclameslogans mag geloven is een goed onderhouden huis er ook één dat minstens wekelijks gepoetst moet worden met een ontsmettend poetsprodukt).
Ik denk eerder aan een "gezonde" vacht.
Als een vacht blinkt (onder het eventuele vuil en zand), niet dof is, schilfert, schimmelt, enz. lijkt ze me gezond. En daar heeft het "onderhoud" weinig mee te maken. En als je paard niks te kort komt, dan moet je er niet te veel aan doen. Dan gebeurt dit vanzelf. En mijn motto is: hoe minder chemische brol op hun lijf (en het onze ook) hoe beter. Onze paarden zijn nog nooit gewassen ('t zijn wel bruine en moeten niet op wedstrijd), en hun vacht is prima.

We gaan dit jaar proberen om geen dekens erop te leggen (ondanks dat we langs heel wat kanten te horen krijgen om dit niet te doen). We willen in de winter ook gaan wandelen en het lijkt me beter dat ze wat eigen bescherming hebben. Want wandelen in koude wind mét kort haar, lijkt me erger dan achteraf als ze wat nat zijn er een feeceje op te leggen tot ze terug droog zijn.

Ik had wat schrik voor onze Nexor omdat die nooit een echte wintervacht had. Beetje malser werd ie maar voor de rest...
Ze staan op dit ogenblik zo veel mogelijk buiten (vroeger niet), en voorlopig gaat 't prima. Hij heeft nog nooit zo veel haar gehad als nu. En moest die beginnen bibberen en het niet aankunnen, dan leggen we er toch een dekentje op. Ik ben wel voor NP, maar als't niet gaat, dan maar anders.

Frans Veldman schreef op zaterdag 27 oktober 2007, 16:54:

Nu, als je Pavo moet geloven, moet je in de zomer "summer fit" koeken bijgeven als ze in de wei staan, om zeker te zijn dat ze alles binnenkrijgen. (Staat zo op de doos). Over de winter spreken ze niet. Mij leek het altijd logisch dat in de winter iets extra geen kwaad kan.
En intussen ben ik zo ver dat ze het echt niet nodig hebben. Onze paarden doen slechts middelmatige arbeid: 2x/week les en 1x wandelen (als de hoeven zonder ijzers het gewoon raken, momenteel dus niet). Ze zijn er wel verzot op, dus na het rijden krijgen ze er regelmatig eentje. Niet als "bijvoeding", wel als versnapering (ik eet nl. ook wel eens graag fastfood).

Zoals in alles worden ons veel dingen aangepraat door de reclame, en vaak trappen we er met ogen open in. Vaak is zgn info ook verdoken reclame. En als iedereen het doet ... dan zal het wel goed zijn zeker?
Mijn ogen zijn ook pas door deze site beginnen opengaan. Momenteel is ons motto: less is more. En ze hebben er nog nooit zo goed uitgezien.


Heb ik mij ook al vaak afgevraagd. Zou het niet kunnen dat als er niet genoeg voeding is in het gras dat het ook niet meer groeit? Moest het dat wel doen dan krijg je misschien "slap" gras, en dan heeft het minder kans om te overleven? Of is de evolutietheorie niet van toepassing op gras???

Groetjes, Lena

clarissa ruijgrok schreef op dinsdag 30 oktober 2007, 11:00:


Sinds ik in het fluo ging wandelen (onderlegger, aan benen, in de hals + voor mij een fluovestje) heb ik de indruk dat het verkeer meer vertraagt dan voorheen, ook overdag (en zeker als de zon schijnt want danmoet je je ogen zelfs dichtknijpen. Misschien omdat ze denken dat we het nog niet goed kunnen???
Of omdat dit op politie lijkt??? Want die hebben ook van die dingen.
groetjes, Lena

Beste PN'ers,

Ik lees al maanden mee over bitloos, ijzeloos, dekenloos, boomloos, krachtvoerloos, stalloos,...enz.
Intussen zijn enkele uitgetest (krachtvoerloos, dekenloos, zo weinig mogelijk stal) en goed bevonden. Anderen (waaronder ijzeloos) nog niet helemaal goed bevonden (geduld is een schone deugd hé?).

De nieuwsgierigheid groeit wel hoe langer hoe meer.
Nu heeft een kameraad voor ons een weekendje Ardennen geboekt. De paarden daar worden zonder bit gereden (en hebben ook geen ijzers, dus het lijkt me daar redelijk PN). Dus dat wordt voor ons weer een stapje verder. Als ik bitloos.nl of spirithorses.be lees is dit voor het paard niet moeilijker is of zo. Ik ben echt benieuwd wat het wordt (en zit me uiteraard te verheugen op mijn eerste paardrijweekend in de Ardennen).

Maar de piekerende kant van mij (zoals gewoonlijk) vraagt zich af welke aanpassingen dit zoal inhoudt voor de ruiter? Wat ik moet doen, en vooral, wat niet? Daar heb ik niet direct iets concreets over gelezen (ofwel heb ik het gemist).
Hebben jullie tips voor ons?

Groetjes, Lena

Hallo,

Een vriending van me heeft sinds een klein jaar een paardje (24/24 wei). Na enkele maanden gesukkel met ontstoken slijmbeurzen begint ze nu stilaan wat te rijden. Het paardje staat nu op weidepension (24/24). Nu blijkt dat ze op elke harde ondergrond erg gevoelig loopt. In de wei, op die piste en op zand- of bosgrond niet.

Dit paardje heeft nooit op ijzers gestaan en is toch erg gevoelig. Ze is erover aan het denken om ze vooraan op ijzers te zetten. Ze wil uiteraard ook gaan wandelen en tochtjes maken en ziet dit niet zitten als ze zo gevoelig loopt.

Ik heb haar reeds gezegd dat ze wat geduld moet hebben en dat ze moet wennen aan die nieuwe ondergronden (kende enkel de wei), maar ik krijg haar niet overtuigd. Ook de basispricipes van hoefnatuurlijk heb ik kort geschetst. In principe wil ze geen ijzers, maar ze ziet geen andere oplossing (want het is uiteraard niet leuk om ze te lopen op die manier).

Wat kan ik haar nog zeggen om haar toch te overtuigen? Ons vindt ze niet het ideale voorbeeld (onze paarden staan 3 maanden zonder ijzers en ook wij kunnen enkel goed in een piste (en met ons ene paard nog maar een week of 2) vlot rijden.

Groetjes Lena